Dwa defekty komórkowe wydają się być przyczyną choroby w toczniu

Naukowcy z Northwestern Medicine i Brigham and Women’s Hospital odkryli defekt molekularny, który promuje patologiczną odpowiedź immunologiczną w toczniu rumieniowatym układowym (znanym jako toczeń) oraz w badaniu opublikowanym w Naturapokazują, że odwrócenie tej wady może potencjalnie odwrócić chorobę.

Toczeń dotyka ponad 1,5 miliona osób w USA Do czasu przeprowadzenia tego nowego badania przyczyny tej choroby były niejasne. Toczeń może powodować zagrażające życiu uszkodzenia wielu narządów, w tym nerek, mózgu i serca. Istniejące metody leczenia często nie kontrolują choroby, twierdzą autorzy badania, i mają niezamierzone skutki uboczne, takie jak zmniejszenie zdolności układu odpornościowego do zwalczania infekcji.

„Do tej pory, każda terapia tocznia była tępym narzędziem. To szeroko pojęta immunosupresja” – powiedział współautor korespondencyjny Jaehyuk Choi, MD, PhD, profesor Jack W. Graffin, adiunkt dermatologii i dermatolog Northwestern Medicine. „Dzięki zidentyfikowaniu przyczyny tej choroby, znaleźliśmy potencjalne lekarstwo, które nie będzie miało skutków ubocznych obecnych terapii”.

„Zidentyfikowaliśmy fundamentalną nierównowagę w odpowiedziach immunologicznych u pacjentów z toczniem i zdefiniowaliśmy konkretne mediatory, które mogą skorygować tę nierównowagę, aby stłumić patologiczną odpowiedź autoimmunologiczną” – powiedział współautor korespondencyjny Deepak Rao, dr n. med., dr n. med., adiunkt medycyny w Harvard Medical School, reumatolog w Brigham and Women’s Hospital i współdyrektor tamtejszego Centrum Profilowania Komórkowego.

W badaniu naukowcy zgłosili nową ścieżkę, która napędza chorobę w toczniu. Istnieją zmiany związane z chorobą w wielu cząsteczkach we krwi pacjentów z toczniem. Ostatecznie zmiany te prowadzą do niewystarczającej aktywacji ścieżki kontrolowanej przez receptor węglowodorów arylowych (AHR), który reguluje odpowiedź komórek na zanieczyszczenia środowiska, bakterie lub metabolity. Niewystarczająca aktywacja AHR powoduje zbyt wiele komórek odpornościowych promujących chorobę, zwanych pomocniczymi komórkami T obwodowymi, które promują produkcję autoprzeciwciał wywołujących chorobę.

Aby pokazać, że to odkrycie można wykorzystać w leczeniu, badacze zwrócili cząsteczki aktywujące receptor węglowodorów arylowych do próbek krwi pacjentów z toczniem. Wydawało się, że przeprogramowało to te komórki wywołujące toczeń w komórkę zwaną komórką Th22, która może promować gojenie się ran spowodowanych uszkodzeniami spowodowanymi przez tę chorobę autoimmunologiczną.

„Odkryliśmy, że jeśli aktywujemy szlak AHR za pomocą małych cząsteczkowych aktywatorów lub ograniczymy patologicznie nadmiar interferonu we krwi, możemy zmniejszyć liczbę tych komórek wywołujących choroby” — powiedział Choi, który jest również członkiem Robert H. Lurie Comprehensive Cancer Center. „Jeśli te efekty będą trwałe, może to być potencjalne lekarstwo”.

Choi, Rao i współpracownicy chcą teraz rozszerzyć swoje wysiłki na opracowanie nowych metod leczenia pacjentów z toczniem. Obecnie pracują nad znalezieniem sposobów na bezpieczne i skuteczne dostarczanie tych cząsteczek ludziom.

Inni autorzy z Northwest to: pierwszy autor Calvin Law; Arundhati Pillai; Brandon Hancock; i Judd Hultquist, doktor nauk medycznych, adiunkt w Wydziale Chorób Zakaźnych. Wśród autorów książki Brigham and Women’s Hospital znajdują się: dr Vanessa Sue Wacleche; Ye Cao, doktor nauk; John Sowerby, doktor nauk; dr Alice Horisberger; Sabrina Bracero; Jeśli nie jesteś pewien, czy jesteś w Adejoorin, czy nie; Eilish Dillon; Daimon Simmons, lekarz; Elena Massarotti, lekarz; Karen Costenbader, doktor medycyny, magister zdrowia publicznego; Michael Brenner, doktor nauk; i James Lederer, doktor filozofii.

Badania były finansowane przez granty Narodowego Instytutu Zapalenia Stawów, Chorób Układu Mięśniowo-Szkieletowego i Skóry: K08 AR072791, P30 AR070253, R01 AR078769 i P30 AR075049; granty Narodowego Instytutu Alergii i Chorób Zakaźnych: R01 AI176599, P30 AI117943, R01 AI165236 i U54 AI170792; granty Narodowego Instytutu Raka: F31 CA268839 i CA060553, wszystkie z Narodowych Instytutów Zdrowia (NIH); oraz grant NIH Director’s New Innovator Grant 1DP2AI136599-01, a także granty od Lupus Research Alliance, Burroughs Wellcome Fund, Bakewell Foundation, Leukemia and Lymphoma Society i American Cancer Society.