Badanie przeprowadzone przez naukowców z Karolinska Institutet doprowadziło do odkrycia w zakresie diagnostyki i leczenia raka piersi, które może zmienić kształt programów badań przesiewowych i podejść klinicznych. Badanie opublikowane w JAMA Onkologiaodkrywa wpływ rzadkich wariantów genetycznych na interwałowe nowotwory piersi, dostarczając nowych informacji na temat dostosowanych strategii badań przesiewowych.

Raki interwałowe, rodzaj raka piersi diagnozowanego pomiędzy rutynowymi badaniami przesiewowymi, od dawna stanowią wyzwanie ze względu na ich agresywny charakter i gorsze wyniki leczenia w porównaniu z nowotworami wykrywanymi za pomocą badań przesiewowych. Jednak do tej pory rola wariantów genetycznych w tych typach raka piersi była w dużej mierze niezbadana.

W badaniu, w którym wzięło udział 4121 pacjentek z rakiem piersi i 5631 osób z grupy kontrolnej, szczegółowo zbadano 34 geny podatności na raka piersi. Głównym celem było rozpoznanie wpływu przenoszenia szkodliwych wariantów na różnicowanie nowotworów interwałowych od nowotworów wykrywanych przesiewowo, biorąc pod uwagę gęstość mammograficzną.

Badanie dostarczyło dwóch wniosków klinicznych. Po pierwsze, badacze odkryli, że warianty obcinające białka (mutacje genetyczne, które skracają sekwencję kodującą białko) pięciu głównych genów odpowiedzialnych za raka piersi (ATM, BRCA1, BRCA2, CHEK2 i PALB2) zwiększają prawdopodobieństwo zdiagnozowania raka interwałowego. Warto zauważyć, że to podwyższone ryzyko przypisano głównie wariantom BRCA1/2 i PALB2.

„Kobiety, u których w rodzinie występował rak piersi, w połączeniu z wariantami genetycznymi w którymkolwiek z tych pięciu genów, były czterokrotnie bardziej narażone na rozwój raka interwałowego w porównaniu z rakiem piersi wykrytym na badaniach przesiewowych, co sugeruje, że konieczne są dalsze wysiłki w zakresie sekwencjonowania na dużą skalę, aby odkryć pełny wkład genetyczny obserwowanej interakcji” – mówi pierwszy autor Juan Rodriguez, pracownik naukowy ze stopniem doktora na Wydziale Epidemiologii Medycznej i Biostatystyki.

Po drugie, jeśli u pacjenta zdiagnozowano raka interwałowego, nosiciele szkodliwych wariantów któregokolwiek z tych pięciu genów mieli znacznie gorszą przeżywalność w porównaniu z kobietami, które nie były nosicielkami żadnego z nich.

Zdaniem naukowców jest to pierwszy raport analizujący różnice genetyczne między nowotworami wykrywanymi przesiewowo i nowotworami interwałowymi z wykorzystaniem pięciu głównych genów odpowiedzialnych za raka piersi. Wyniki sugerują, że nowotwory wykrywane przesiewowo i nowotwory interwałowe rzeczywiście różnią się pod względem genetycznym i biologicznym, dostarczając w ten sposób cennych informacji umożliwiających identyfikację kobiet o bardzo wysokim ryzyku rozwoju agresywnego raka piersi.

„Wyniki te dostarczają nowych i ważnych spostrzeżeń na temat różnic genomicznych między rakiem piersi wykrywanym interwałowo i przesiewowo” – stwierdził Juan Rodriguez. „Nasza praca wyjaśnia, jaki typ raka piersi prawdopodobnie uniknie wykrycia w populacyjnych programach badań przesiewowych, co może mieć potencjalne zastosowanie w opiece klinicznej i przyszłych optymalizacjach programów badań przesiewowych mających na celu obniżenie śmiertelności”.

„Wzmocnienie możliwości wykrywania raka piersi na wcześniejszym etapie ostatecznie doprowadzi do lepszych wyników leczenia, poprawy jakości życia chorych kobiet i zmniejszenia obciążeń finansowych systemu opieki zdrowotnej” – mówi ostatni autor badania, profesor Kamila Czene na tym samym wydziale.