Zapisz się na biuletyn naukowy CNN dotyczący teorii cudów. Odkrywaj wszechświat dzięki aktualnościom na temat fascynujących odkryć, postępów naukowych i nie tylko.

CNN
—

Przyczyna tajemniczej masowej śmierci słoni afrykańskich została w końcu odkryta, a naukowcy, którzy są autorami nowego raportu, twierdzą, że prawdopodobieństwo wybuchu epidemii może być większe w warunkach wynikających z trwającego kryzysu klimatycznego.

Trzydzieści pięć słoni afrykańskich w północno-zachodnim Zimbabwe zginęło w zaskakujących okolicznościach między końcem sierpnia a listopadem 2020 r. Jedenaście zwierząt z ogromnego stada zginęło w ciągu 24 godzin.

„Zginęli za bardzo wąskim oknem. To jedna z najbardziej zagadkowych części całej układanki. Tak wiele zwierząt umiera dość blisko siebie, ale nie tuż obok siebie, w tak wąskim przedziale czasu. Moim zdaniem jest to naprawdę coś wyjątkowego, na pewno w tej części świata” – powiedział dr Chris Foggin, lekarz weterynarii w Victoria Falls Wildlife Trust w Zimbabwe, który jest współautor badania dotyczącego przyczyn zgonów.

Na początku tego samego roku w ciągu trzech miesięcy nagle zmarło około 350 słoni w sąsiedniej północnej Botswanie.

Urzędnicy i eksperci początkowo nie byli w stanie wyjaśnić wymierania, które miało miejsce wśród największej populacji słoni w Afryce. Obwiniano kłusownictwo, zatrucia i suszę.

Jak wynika z badań przeprowadzonych na próbkach pobranych od 15 zwierząt, które padły w tym kraju, słonie w Zimbabwe zabiła infekcja bakteryjna.

Analiza opublikowana 25 października w czasopiśmie Nature Communications wykazała dowody zakażenia mało znaną bakterią zwaną taksonem Bisgaarda 45, która powodowała posocznicę, czyli zatrucie krwi.

Do zgonów doszło, gdy w porze suchej zmniejszały się zasoby pożywienia i wody, co zmusiło słonie do pokonywania coraz większych odległości w poszukiwaniu wody i pożywienia.

Autorzy stwierdzili, że prawdopodobnie do wybuchu epidemii przyczyniły się upał, susza i gęstość zaludnienia na tym obszarze.

Ekstremalne warunki, które według naukowców będą pojawiać się coraz częściej w miarę ocieplania się Ziemi, mogą w przyszłości oznaczać większą liczbę zgonów słoni.

„Jest zbyt wcześnie, aby twierdzić, że zmiany klimatyczne miały na to wpływ, ale może to mieć wpływ w przyszłości, jeśli wystąpią częstsze i długotrwałe susze lub rozkład opadów (zmienią się) i będziemy mieli znacznie ostrzejszą porę suchą” – powiedział Foggin. „Myślę, że jeśli tak jest, istnieje większe prawdopodobieństwo ponownego wystąpienia tego rodzaju śmiertelności”.

W badaniu zauważono, że śmiertelność słoni w Botswanie przypisuje się neurotoksynom sinicowym, ale nie opublikowano dalszych szczegółów. Foggin powiedział, że nie udowodniono związku między śmiercią słoni w Zimbabwe i Botswanie.

Słoń afrykański to gatunek flagowy, który stoi w obliczu znacznej presji kłusownictwa i utraty siedlisk. Z badania wynika, że ​​w latach 2007–2014 liczba populacji tego gatunku została wpisana na Czerwoną Listę Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody jako gatunek zagrożony. Zmniejszyła się o 144 000 do około 350 000, przy ciągłych stratach szacowanych na 8% rocznie.

Około 227 900 słoni żyje na transgranicznym obszarze chronionym Kavango – Zambezi – obszar chroniony o powierzchni 500 000 kilometrów kwadratowych (193 051 mil kwadratowych), co stanowi około 90% terytorium Botswany i Zimbabwe.

Autorzy badania napisali, że w sześciu z 15 próbek znaleziono dowody zakażenia, co zostało potwierdzone poprzez wyizolowanie bakterii w laboratorium i dogłębną analizę genetyczną.

Nie było dowodów na obecność toksyn, w tym pochodzących z sinic, ani jakiejkolwiek infekcji wirusowej.

Ponadto w badaniu zauważono, że w pobliżu martwych słoni nie zgłoszono ani nie zaobserwowano żadnych martwych padlinożerców ani innych gatunków dzikich zwierząt, czego można by się spodziewać w przypadku cyjanku lub innego celowego zatrucia.

„Chociaż nie było dowodów kulturowych ani molekularnych potwierdzających obecność taksonu Bisgaarda 45 u ponad sześciu ofiar śmiertelnych w Zimbabwe, zbadane słonie były w dobrej kondycji i jest mało prawdopodobne, aby umarły z głodu spowodowanego suszą lub samego poważnego odwodnienia” – czytamy w badaniu.

Żadnemu słoniowi nie usunięto kłów podczas kłusownictwa i nie zaobserwowano żadnych zewnętrznych oznak urazów. Foggin dodał, że testy na wąglika również dały wynik negatywny.

Naukowcy stwierdzili, że nie wykryli bakterii w pozostałych próbkach, co przypisywali złej jakości próbek i opóźnieniom w uzyskaniu niezbędnych pozwoleń, co oznaczało, że było już za późno na wykonanie niektórych prac laboratoryjnych.

„Większość tusz uległa degradacji w momencie pobierania próbek, co spowodowało, że początkowa jakość próbki była niska. Ponadto eksport próbek dzikiej przyrody do analizy wiąże się z uzyskaniem wielu zezwoleń od różnych podmiotów, co może zająć miesiące” – stwierdzono w badaniu.

Takson Bisgaarda 45 był wcześniej łączony z ranami ugryzionymi przez tygrysy i lwy u ludzi. Bakterie mają stwierdzono również u wiewiórki i zdrowych papug trzymanych w niewoli.

Mikroorganizm, który nie ma oficjalnej nazwy, jest blisko spokrewniony z inną, bardziej pospolitą bakterią, znaną jako Pasteurella multocida, która może powodować posocznicę krwotoczną u innych zwierząt, w tym u słoni azjatyckich.

Ta bakteria Jak zauważono w badaniu, powiązano je również z masową śmiercią 200 000 krytycznie zagrożonych antylop saiga w Kazachstanie w 2015 r.

Foggin powiedział, że badacze monitorowali dziką przyrodę na tym obszarze pod kątem obecności bakterii, ale od 2020 r. nie potwierdzono żadnych dalszych zgonów słoni w wyniku taksonu Bisgaard 45.