Od zmiany klimatu po utratę gatunków i zanieczyszczenie, ludzie wyryli swój wpływ na Ziemię z taką siłą i trwałością od połowy XX wieku, że specjalny zespół naukowców twierdzi, że rozpoczęła się wtedy nowa epoka geologiczna.

Nazywana antropocenem – i wywodząca się z greckich terminów oznaczających „człowiek” i „nowy” – według naukowców epoka ta rozpoczęła się między 1950 a 1954 rokiem.

Chociaż istnieją dowody na całym świecie, które odzwierciedlają wpływ spalania paliw kopalnych, detonacji broni jądrowej oraz zrzucania nawozów i tworzyw sztucznych na ląd i drogi wodne, naukowcy proponują małe, ale głębokie jezioro poza Toronto w Kanadzie — Crawford Lake — w celu umieszczenia historycznego znacznik.

„Jest całkiem jasne, że skala zmian nasiliła się niewiarygodnie i to musi być wpływ człowieka” – powiedział Colin Waters, geolog z University of Leicester, który przewodniczył Grupie Roboczej ds. Antropocenu.

To stawia moc ludzi w nieco podobnej klasie z meteorytem, ​​który uderzył w Ziemię 66 milionów lat temu, zabijając dinozaury i rozpoczynając erę kenozoiczną, czyli to, co potocznie nazywa się wiekiem ssaków.

Ale nie całkiem. Podczas gdy ten meteoryt zapoczątkował zupełnie nową erę, grupa robocza sugeruje, że ludzie rozpoczęli dopiero nową epokę, która jest znacznie krótszym okresem geologicznym.

Grupa ma na celu określenie konkretnej daty rozpoczęcia antropocenu poprzez pomiar poziomu plutonu na dnie jeziora Crawford.

Idea antropocenu została zaproponowana na konferencji naukowej ponad 20 lat temu przez nieżyjącego już laureata Nagrody Nobla chemika Paula Crutzena.

Od tego czasu zespoły naukowców debatowały nad tym zagadnieniem iw końcu powołały grupę roboczą do zbadania, czy jest to potrzebne, a jeśli tak, to kiedy rozpocznie się epoka i gdzie zostanie upamiętniona.

Jezioro Crawford, które ma 79 stóp (29 metrów) głębokości i 258 333 stóp kwadratowych (24 000 metrów kwadratowych) powierzchni, zostało wybrane spośród 11 innych miejsc, ponieważ roczny wpływ działalności człowieka na glebę, atmosferę i biologię ziemi jest tak wyraźnie zachowany w jego warstwy osadów.

Obejmuje to wszystko, od opadu jądrowego, przez zagrażające gatunkom zanieczyszczenie, po stale rosnące temperatury.

Istnieją wyraźne i liczne sygnały, począwszy od około 1950 roku w Crawford Lake, pokazujące, że „efekty ludzi przytłaczają system Ziemi”, powiedziała Francine McCarthy, członek komitetu, który specjalizuje się w tym miejscu jako profesor nauk o Ziemi na Uniwersytecie Brock w Kanadzie.

„Niezwykle zachowany roczny zapis depozycji w Crawford Lake jest naprawdę zdumiewający” – powiedziała Marcia McNutt, przewodnicząca Amerykańskiej Narodowej Akademii Nauk, która nie była członkiem komitetu.

Kilku naukowców stwierdziło, że antropocen pokazuje siłę — i pychę — ludzkości.

„Pycha polega na wyobrażaniu sobie, że mamy kontrolę”, powiedział były doradca naukowy Białego Domu w USA, John Holdren, który nie był częścią grupy roboczej naukowców i nie zgadza się z proponowaną datą rozpoczęcia, chcąc znacznie wcześniej. „Rzeczywistość jest taka, że ​​nasza moc przekształcania środowiska znacznie przekroczyła nasze zrozumienie konsekwencji i naszą zdolność do zmiany kursu”.

Geolodzy mierzą czas w eonach, epokach, okresach, epokach i epokach.

Naukowa grupa robocza proponuje, aby epoka antropocenu następowała po epoce holocenu, która rozpoczęła się około 11 700 lat temu pod koniec epoki lodowcowej.

Proponują również, aby rozpoczęła się nowa era, nazwana Crawfordian od jeziora wybranego jako punkt wyjścia.

Propozycja musi jeszcze zostać zatwierdzona przez trzy różne grupy geologów i może zostać podpisana na dużej konferencji w przyszłym roku.

Powodem, dla którego geolodzy nie uznali antropocenu za początek większego i ważniejszego pomiaru czasu, takiego jak okres, jest fakt, że obecny okres czwartorzędu, który rozpoczął się prawie 2,6 miliona lat temu, opiera się na stałym lodzie na biegunach Ziemi, który wciąż istnieje.

Ale za kilkaset lat, jeśli zmiany klimatu będą się utrzymywać, a te znikną, być może nadszedł czas, aby to zmienić, powiedział Waters.

„Jeśli znasz swoje greckie tragedie, wiesz, że władza, pycha i tragedia idą ręka w rękę” – powiedziała historyczka nauki z Harvardu, Naomi Oreskes, członkini grupy roboczej. „Jeśli nie zajmiemy się szkodliwymi aspektami działalności człowieka, w szczególności destrukcyjnymi zmianami klimatycznymi, zmierzamy do tragedii”.