W niedawnym artykule opublikowanym w Mikrob Lanceta, badacze omówili listę priorytetowych patogenów grzybowych (FPPL) Światowej Organizacji Zdrowia (WHO). Rzucili światło na rozbieżności między pozycją na liście a rzeczywistym obciążeniem chorobami grzybiczymi i zaproponowali poprawioną listę priorytetów uwzględniającą dysproporcje regionalne.

Lista priorytetowych patogenów grzybiczych WHO: kluczowa ponowna ocena w celu przeglądu priorytetów. Źródło zdjęcia: Kateryna Kon / Shutterstock

Tło

WHO opublikowała pierwszą listę priorytetowych patogenów grzybiczych w październiku 2022 r., aby stawić czoła wyzwaniom związanym z diagnostyką, leczeniem i badaniami chorób grzybiczych. Proces ustalania priorytetów obejmował systematyczne przeglądy, opinie ekspertów i rozważenie określonych kryteriów, co doprowadziło do ustalenia poziomów intensywności dla każdego patogenu. Ostateczny ranking został ustalony na podstawie ankiet i metod skalowania, podkreślając pilną potrzebę zajęcia się infekcjami grzybiczymi obok oporności bakterii.

Uznając znaczenie FPPL WHO, badacze biorący udział w niniejszym badaniu sugerują, że może on w niewystarczający sposób odzwierciedlać obciążenie niektórymi patogenami grzybiczymi, i proponują zmianę priorytetów.

Mukorale

Choć Mucorales został sklasyfikowany przez WHO jako grupa o wysokim priorytecie, może stanowić większe zagrożenie, niż się obecnie uważa. Częstość występowania mukormykozy wzrosła podczas pandemii choroby koronawirusowej 2019 (COVID-19), szczególnie w Indiach, a szacunki znacznie przewyższają dane dotyczące krajów o wysokich dochodach. Cukrzyca okazuje się głównym czynnikiem ryzyka. Rosnące obciążenie cukrzycą w Indiach i Azji Południowo-Wschodniej sugeruje potencjalny wzrost liczby przypadków mukormykozy w regionie. Wyzwania diagnostyczne i niepewność dotycząca leczenia jeszcze bardziej zwiększają zagrożenie, co wymaga solidnych badań i wysiłków na rzecz podnoszenia świadomości społecznej.

Candida sp.

Candida sp. infekcji dotyka ponad 600 000 rocznie, a śmiertelność wynosi 30–40%, ale ich priorytetowość w FPPL może nie w pełni odzwierciedlać ich znaczenie kliniczne. Candida glabrata I Candida parapsiloza, powiązane z niższymi poziomami priorytetu, zyskują uznanie ze względu, odpowiednio, na pojawiającą się oporność na środki przeciwgrzybicze i możliwości wytwarzania biofilmu. Obawy dotyczące szczepów opornych na flukonazol C. parapsiloza prowadzące do ognisk szpitalnych charakteryzujących się wysoką śmiertelnością, podkreślają potrzebę działań w zakresie kontroli infekcji.

Histoplazma spp.

Histoplazmoza, spowodowana przez Histoplazma capsulatum, wykazuje szerszą dystrybucję globalną niż wcześniej sądzono, a nowe ogniska choroby zaobserwowano w Ameryce Północnej, Afryce i Europie. Badanie wykazało wysoką częstość występowania histoplazmozy w całych Stanach Zjednoczonych, co sugeruje powszechną endemiczność. Jednakże niewystarczające możliwości diagnostyczne i niskie podejrzenie kliniczne przyczyniają się do niedodiagnozowania i zaniżania raportów, szczególnie w Afryce i Azji Południowo-Wschodniej. Poprawa dostępu do narzędzi diagnostycznych i terapii przeciwgrzybiczych ma kluczowe znaczenie w leczeniu histoplazmozy.

Fusarium sp. i czynniki wywołujące eumycetomę

Fusarium sp. zakażenia są rzadkie i dotykają osoby z bardzo obniżoną odpornością, a częstość występowania nie przekracza 6%. Pomimo niepewności co do optymalnych strategii leczenia i potencjalnego przyszłego wzrostu liczby podatnych populacji, Fusarium infekcje stanowią mniejsze globalne zagrożenie w porównaniu z mukormykozą czy kandydemią. Podobnie eumycetoma, choć brakuje dokładnych danych dotyczących częstości występowania na całym świecie, stanowi poważny problem w krajach o niskich i średnich dochodach ze względu na wysoką zachorowalność, ograniczone wytyczne dotyczące leczenia i częste nawroty.

Kokcydioidy I Paracoccidioides spp.

Kokcydioidomikoza rozszerza swoje obszary endemiczne ze względu na zmianę klimatu, przy czym w wielu regionach występują znaczne zaniżenia w raportach ze względu na brak statusu choroby podlegającego obowiązkowi zgłoszenia. Parakokcydioidomykoza, rozpowszechniona w Ameryce Południowej i Środkowej, napotyka trudności diagnostyczne ze względu na zmiany taksonomiczne i ograniczony nadzór. Lomentospora prolificans I Scedosporium sppchoć rzadkie, stanowią zagrożenie szpitalne, jednak traktowanie ich priorytetowo przed kokcydioidomykozą i parakokcydioidomikozą wydaje się nieproporcjonalne, biorąc pod uwagę ich mniejszą częstość występowania i wpływ na zdrowie publiczne. Talaromyces marneffeiendemiczny w Azji Południowo-Wschodniej, stanowi poważne zagrożenie dla osób z obniżoną odpornością, co podkreśla pilną potrzebę ulepszonych narzędzi diagnostycznych i uwagi badawczej.

Cryptococcus spp.

Cryptococcus neoformans, częsta przyczyna chorób kryptokokowych u osób z obniżoną odpornością, szczególnie u osób z zaawansowanym zakażeniem ludzkim wirusem niedoboru odporności (HIV), powoduje znaczną zachorowalność i śmiertelność na całym świecie. Odwrotnie, Cryptococcus gattiiniegdyś uznawany za endemiczny dla określonych regionów, rozprzestrzenił się na całym świecie i stwarza wyjątkowe wyzwania kliniczne, uzasadniające nadanie mu wyższego priorytetu. Pneumocystis jirovecii jest odpowiedzialny za zapalenie płuc, głównie u osób z obniżoną odpornością.

Propozycja ulepszenia WHO FPPL

Jednolite podejście FPPL nie uwzględnia zróżnicowanego charakteru i rozmieszczenia zakażeń grzybiczych. Aby rozwiązać ten problem, badacze proponują dostosowanie priorytetów do specyfiki regionu, wykorzystując regiony WHO jako zastępcze. Sugerują cztery główne patogeny, którym należy nadać kluczowy priorytet na całym świecie: Cryptococcus, Aspergillus spp., Candida spp. i Pneumocystis jirovecii. Ponadto opowiadają się za zmianami w ustalaniu priorytetów w oparciu o względy regionalne. Na przykład, Kokcydioidy I Paracoccidioides spp. należy uznać za patogeny o wysokim priorytecie w obu Amerykach, podczas gdy Mucorales może uzasadniać krytyczne traktowanie w Azji Południowo-Wschodniej i wschodniej części Morza Śródziemnego. Histoplazma spp. należy również nadać wyższy priorytet w obu Amerykach i Afryce. Ponadto, Talaromyces marneffei powinny otrzymać wyższy priorytet w regionach Azji Południowo-Wschodniej i zachodniego Pacyfiku. Patogeny o mniejszym obciążeniu chorobowym można umieścić w grupie o średnim priorytecie.

Wniosek

FPPL jest godną pochwały inicjatywą globalną, lecz brakuje jej dostosowania w oparciu o regiony geograficzne, co potencjalnie pozwala przeoczyć prawdziwe zagrożenie stwarzane przez niektóre patogeny grzybowe na określonych obszarach. Wysiłki mające na celu sprostanie tym wyzwaniom mają kluczowe znaczenie dla zwiększenia globalnej świadomości, badań i ostatecznie kontroli infekcji grzybiczych.