„Odkrycie nowych sieci genów powiązanych z podstawnopodobnymi rakami piersi pomogło nam zidentyfikować potencjalne nowe cele genowe w leczeniu tego bardzo agresywnego rodzaju raka piersi” – mówi Johna McDonalda, dyrektor założyciel ICRC, emerytowany profesor Szkoły Nauk Biologicznych i autor korespondujący z badaniem. „Nie odkrylibyśmy tych możliwych metod leczenia wyłącznie poprzez analizę ekspresji genów”.

Podstawnopodobny rak piersi, choć powoduje zaledwie 10–20% rozpoznań raka piersi, jest znacznie bardziej agresywny niż inne podtypy – a jeśli nie zostanie wcześnie wykryty, można go wyleczyć chirurgicznie i/lub radioterapią, skutecznym leczeniem przeciwnowotworowym może być wyzwaniem. Podtyp podstawnopodobny nie reaguje na tradycyjne terapie hormonalne.

„Składniki każdego złożonego systemu, takiego jak ludzki genom, są z pewnością ważne” – powiedział McDonald. „Sposób, w jaki te niezależne komponenty współdziałają ze sobą, jest również krytyczny”.

Stwierdzono, że wiele genów tworzących te unikalne sieci jest zaangażowanych w funkcje niezwiązane wcześniej z rakiem piersi. Stephena Housleyabadacz neurobiologii w Szkole Nauk Biologicznych i współautor artykułu, zauważył, że „nieoczekiwanym i intrygującym wynikiem naszego badania jest to, że procesy nerwowe wydają się odgrywać znaczącą rolę w odróżnianiu wysoce agresywnych guzów podstawnopodobnych od mniej agresywne podtypy luminalne A i luminalne B.

Wyniki zespołu szczegółowo opisano w nowym artykule „Changes in Gene Network Interactions in Breast Cancer Onset and Development”, który ukazał się w numerze z kwietnia 2024 r GEN Biotechnologia. Na podstawie wyników tego badania i wcześniej opublikowanych analiz ośmiu innych typów nowotworów naukowcy uważają, że ustalili przydatność analizy sieciowej w identyfikowaniu potencjalnych nowych kandydatów do diagnozy i leczenia ukierunkowanej terapii genowej piersi i innych typów nowotworów. nowotwory.

Oprócz McDonalda, Housleya i Asharda, Kara Keun Lee, była doktor bioinformatyki. student, który pracował w laboratorium McDonald’s, jest także współautorem artykułu.

Przedstawione tutaj wyniki są w całości lub w części oparte na danych wygenerowanych przez sieć badawczą TCGA. Projekt Genotype-Tissue Expression (GTEx) był wspierany przez Fundusz Wspólny Biura Dyrektora Narodowych Instytutów Zdrowia oraz NCI, NHGRI, NHLBI, NIDA, NIMH i NINDS.