Netflixa Ripley’anapisany i wyreżyserowany przez Stevena Zailliana (Noc, Lista Schindlera), Andrew Scott wciela się w Toma Ripleya, uroczego i złośliwego (delikatnie mówiąc) oszusta. Ripley’a różni się od niemal wszystkiego innego w serwisie Netflix — po pierwsze, jest nakręcony w czerni i bieli. Ale to także prawdopodobnie najbardziej ekscytujący nowy program na platformie – i wszystkich innych streamerach – w 2024 roku. To wyjątkowe poczucie dreszczyku emocji można ująć w jednej wspaniałej scenie z odcinka 3, „Sommerso”. To brutalny, piękny pokaz człowieka bez ograniczeń, jednego z najbardziej pociągających antybohaterów w sztuce.

[Warning: Spoilers for Ripley below.]

Na początku „Sommerso” Ripley jest w Atrani we Włoszech z Dickim Greenleafem (Johnny Flynn), który jest tam ze swoją dziewczyną Marge Sherwood (Dakota Fanning). Ripley został tam wysłany przez rodziców Dickiego, którzy poprosili go, aby pracował nad sprowadzeniem ich syna z powrotem do Nowego Jorku. Jednak Ripley, który spożył posiłek ze swojego nowego życia w Atrani, w ogóle nie ma zamiaru wracać do Nowego Jorku. Wyjawia spisek Dickiemu, który ostatecznie zaprasza Ripleya, aby z nim został.

Podczas gdy Dickie początkowo zbliża się do Ripleya z powodu absurdalności obecności Ripleya w jego adoptowanej ojczyźnie, zarówno on, jak i Marge są zmęczeni jego ciągłą obecnością. Po miesiącach spędzonych razem w Atrani Dickie zabiera Ripleya na wycieczkę łodzią do Rzymu, a gdy są już daleko na morzu, delikatnie przekazuje wiadomość, że wiedzą, że dłużej chcą go w pobliżu – lub przynajmniej tak delikatnie, jak to tylko możliwe. takie trudne wieści.

Sekwencja rejsu łodzią jest niezwykła z kilku powodów. Od wywołującej niepokój, klimatycznej opowieści po wysublimowane zdjęcia – jest to scena, jakiej można się spodziewać po odważnym filmie artystycznym, a nie serialu Netflix. Fakt, że wiąże się to z przemianą Ripleya z podejrzanego oszusta w zdeklarowanego socjopatę, sprawia, że ​​jest to tym bardziej niezapomniane.

Netflixa

Niejednokrotnie przekonaliśmy się, że dwójka ludzi na morzu to przepis na śmierć. To nie tyle, że zabicie Dickiego przez Ripleya jest zaskakujące (zwłaszcza jeśli widziałeś filmy z 1999 r. Utalentowany pan Ripley lub przeczytaj oryginalną powieść Patricii Highsmith). Szokująca jest tutaj łatwość, z jaką Ripley zabija Dickiego. Nie ma nic impulsywnego w jego decyzji o podnoszeniu wiosła i tłuczeniu Dickiego w odpowiedzi na prośbę Dickiego, aby Ripley opuścił miasto. Ale Dickie wydaje się całkowicie zaskoczony, a jego ostatnie słowa są prośbą: „Tom, pomóż mi” – prosi swojego rzekomego przyjaciela. Ale ledwo może wydać wyrok, zanim Ripley po raz ostatni uderza go w głowę, kończąc życie Dickiego.

Po zabiciu Dickiego Ripley nie wydaje się przytłoczony. Zamiast tego serial umieszcza go w centrum kadru, ukazując jego niesamowite poczucie spokoju. Tutaj staje się jasne, że zabójstwo to nie było zabójstwem z pasji, ale celowym kolejnym krokiem w jego misji – cel tej misji jest jednak kusząco niejasny. Większość przedstawień kończyła się tutaj, a Ripley wracał na ląd, być może nerwowo oglądając się przez ramię i obserwując każdy jego ruch. Ale Ripley’a dopiero zaczyna.

Andrew Scott jest w tej roli przerażająco genialny, a ta scena jest przykładem dlaczego. Doskonale oddaje chłód Ripleya w całej scenie, sprawiając wrażenie całkowicie nieporuszonego, jakby właśnie nie zabił tego, co każdy obserwujący mógłby uznać za jego najlepszego przyjaciela. Fizyczność Scotta jest niepokojąca; jego oczy błyszczą bez wyrzutów sumienia, jego ciało jest sztywne. Ten czarujący mężczyzna nie jest już czarujący: to zimnokrwisty zabójca i być może zawsze nim był. Rodzi to w umysłach widzów przerażające pytania – a mianowicie, ile osób Ripley zabił w swoim życiu, żeby być tutaj tak niesamowicie zrelaksowanym?

Przez następne 15 minut widzimy, jak Ripley podejmuje wysiłki, aby zatrzeć wszelkie dowody swojej zbrodni. Zmywa krew z rzeczy Dickiego i zabiera wszystko, co mogłoby go potencjalnie zidentyfikować, powoli wprowadzając w życie kolejne etapy swojego planu. Ripley’anie ma tu typowo doskonałej muzyki i partytury, co daje jeszcze bardziej nieprzyjemny efekt; sekwencja rozgrywa się w niemal ciszy, przy dźwiękach oceanu – niegdyś relaksujących, teraz wytrącających z równowagi – i skrzypieniu łodzi, które trzymają nas na dystans.

Sprawy komplikują się, gdy próbuje się wyciągnąć ciało Dickiego z łodzi. Ripley zawiązuje linę wokół nóg Dickiego, przywiązując je do dużego ciężaru, który sprawi, że opadnie na dno oceanu poza zasięgiem wzroku. Ale gdy lina opuszcza łódź, potyka Ripleya, wrzucając go do wody i wysyłając motorówkę w krąg wokół niego.

To koszmarna sytuacja, a serial tak ją przedstawia. Kiedy Ripley wychodzi z wody, na jego twarzy widać panikę; po raz pierwszy widzimy, jak zaczyna się rozplątywać, zwłaszcza że dowiedzieliśmy się już, że nie potrafi pływać. Ripley o włos unika uderzenia łodzią w twarz, ale ciężar, który wrzucił do wody, uderzył go w tył głowy. Kamera staje się czarna, a następnie powraca i stwierdza, że ​​łódź wciąż się kręci.

Netflixa

Cudem Ripley nie utonął – a fakt, że przynosi nam to ulgę, świadczy o jego niepokojąco ponętnej naturze. Łapie linę i zaczyna się po niej wspinać. Jego krocze znajduje się kilka cali od śmigła, którego dźwięk wytwarza nieznośne napięcie; ale Ripleyowi, zawsze szczęśliwemu łajdakowi, udaje się uniknąć pocięcia na śmierć i trafia z powrotem na łódź. Potrzebuje chwili, żeby złapać oddech, ale tylko na chwilę. Natychmiast wraca do akcji, w końcu zrzucając Dickiego z łodzi.

Każdy inny program, który nie przerwał śmierci Dickie, z pewnością już to zrobił. Ale Ripley’a jest nieustępliwy, gdy widzimy oszusta zmierzającego do brzegu i niszczącego łódź. Kiedy ogień nie działa, Ripley wypełnia łódź kamieniami, aby skutecznie ją utopić. Po zdeponowaniu setek kamieni Ripley przygotowuje się następnie do wspięcia się na wysokie klify, które zaprowadzą go z powrotem do Atrani, a stamtąd przejmą życie nowo zmarłego Dickiego. Pokazując nam cały spisek Ripleya mający na celu pozbycie się Dickiego, scena zmienia się w coś nieskończenie groźniejszego niż typowe szokujące morderstwo, które widzimy w dramatycznych filmach i telewizji. Ważne jest, abyśmy widzieli, jak Ripley zabija Dickiego, ale równie ważne jest, abyśmy widzieli jego poświęcenie i determinację, aby wypełnić swoje przeznaczenie.

Do tej pory mieliśmy pewne pojęcie o tym, do czego zdolny jest Ripley. Zaplanował drogę z Nowego Jorku do Włoch i skutecznie wpisał się w życie Dickiego i Marge. Jasne jest, że jest wyjątkowo zdolnym oszustem, który jest zdeterminowany, aby osiągnąć cel. Nie wiedzieliśmy jednak, jak wielka jest determinacja Ripleya i jak daleko się posunie, aby osiągnąć to, czego chce. Ta zdumiewająca, rozbudowana scena obnaża Ripleya, odsłaniając mężczyznę gotowego zabić, aby uzyskać życie, do którego się czuje uprawniony. Ale to, co naprawdę przeraża w tym wszystkim, to jego dokładność – z każdym najdrobniejszym, niezwykłym szczegółem, przez który Ripley przechodzi, aby ukryć ciało Dickiego i łódź, staje się coraz bardziej porażający i przerażający.

Odcinek 3 stanowi wyraźny punkt zwrotny w serialu, ponieważ podważa wszystko, co myśleliśmy, że wiemy o Ripleyu, jednocześnie ujawniając, jak wielkim zagrożeniem jest w rzeczywistości. I robi to wszystko bez jednego słowa. Inne spektakle zabiłyby za tak mistrzowską, powściągliwą i wciągającą pracę.