Brian Lara jest często uważany za jednego z dwóch najlepszych pałkarzy swojego pokolenia, drugim jest Sachin Tendulkar z Indii. Jednak sam Lara uważa, że ​​były kapitan Indii Zachodnich był bardziej utalentowany niż obaj gracze.

W fragmencie nadchodzącej książki Lary 'Lara: The England Chronicles’, West Indies stwierdziło, że Carl Hooper, który był kapitanem drużyny w 22 meczach w latach 2001-2003, był prawdopodobnie bardziej utalentowany niż on sam lub Tendulkar. „Carl był z pewnością jednym z najlepszych graczy, jakich kiedykolwiek widziałem. Powiedziałbym, że nawet Tendulkar i ja nie zbliżylibyśmy się do tego talentu” — mówi Lara w książce.

Lara zauważa, że ​​Hooper radził sobie szczególnie dobrze, gdy był kapitanem. „Oddzielając karierę Carla od gry do bycia kapitanem, jego liczby są bardzo różne. Jako kapitan miał średnio prawie 50, więc cieszył się z odpowiedzialności. Smutne jest to, że tylko jako kapitan spełnił swój prawdziwy potencjał” – powiedział.

Hooper rozegrał 102 testy i 227 ODI dla Indii Zachodnich w latach 1987-2003. W obu formatach miał niemal identyczne przebiegi, zdobywając 5762 przebiegów testowych ze średnią 36,46 z 13 stuleciami i 27 półwieczami. W ODI miał 5761 przebiegów ze średnią 35,34 z siedmioma stuleciami i 29 półwieczami. Hooper był również utalentowanym spinnerem i często był wystawiany jako wszechstronny zawodnik. Wziął 114 wicketów w krykiecie testowym i 193 w ODI.

„Haynes, Richards, Greenidge przerywali swoją pracę, żeby go po prostu zobaczyć”

Lara wspominał rolę, jaką Hooper odegrał w remisowym meczu Lord’s Test przeciwko Anglii w czerwcu 1991 roku. Mecz był drugim meczem w serii po tym, jak Indie Zachodnie przegrały w pierwszym teście w Headingley, co było ich pierwszą porażką na wyjeździe z Anglią od lipca 1969 roku. Ta trasa w 1991 roku była również ostatnią serią testów Viv Richardsa, a Lara powiedział, że legendarne Indie Zachodnie były szczególnie trudne dla niego i Hoopera, prawdopodobnie dlatego, że chciał jak najbardziej popychać utalentowanych graczy. Lara nie zadebiutował jeszcze w teście i nie udało mu się dostać do XI Indii Zachodnich przez całą trasę.

„Kiedy myślę o meczu Lord’s, widzę klasę Carla Hoopera. Człowieku, co za zawodnik. Łatwość, z jaką grał, wzbudziła w nas pewien rodzaj podziwu, i we wszystkich z nas, nawet w starszych zawodnikach. Czuliśmy, że kiedy Carl wychodził do gry, oni to lubili – (Desmond) Haynes, Richards, (Gordon) Greenidge, wszyscy ci goście przerywali to, co robili, żeby go po prostu zobaczyć” – powiedziała Lara.

„Był tak utalentowany, a mimo to nie zdawał sobie sprawy, jak dobry jest. Ludzie pytali, dlaczego nie oddał w pełni sprawiedliwości swojemu geniuszowi, i wiecie co, nie ma na to jasnego powodu. Ale powiem tak: Viv doprowadzał mnie do płaczu co trzy tygodnie, ale Carl płakał raz w tygodniu. Ton głosu Viva jest onieśmielający i jeśli nie jesteś wystarczająco silny, możesz to odebrać osobiście i być tym dotkniętym. Ja, na mnie to nigdy tak naprawdę nie wpłynęło. W pewnym sensie to powitałem, ponieważ byłem tak bardzo pod jego pachą, że wiedziałem, że nadchodzi znęcanie się i byłem silną osobowością. Carl? Wiem na pewno, że Carl unikał Viva Richardsa” – powiedział.