Krajowa Komisja ds. Rozstrzygania Sporów Konsumenckich (NCDRC) uchyliła niedawno nakaz Komisji Stanowej nakazujący Hondzie zapłatę 1 lakh funtów w ramach odszkodowania za niewyzwolenie poduszek powietrznych po wypadku [Honda Cars India Ltd v Ushat Gulgule].

Członek przewodniczący Subhash Chandra i członek Sadhna Shanker wydał decyzję po stwierdzeniu, że w niniejszej sprawie pasy bezpieczeństwa nie były zapięte, co spowodowało nie wyzwolenie poduszek powietrznych.

Poduszki powietrzne w samochodach działają tylko wtedy, gdy pasy bezpieczeństwa są zapięte.

NCDRC zauważyło, że argumentowi skarżącego sugerującemu, że w celu aktywacji poduszki powietrznej nie trzeba zapinać pasów bezpieczeństwa, brakowało dowodów potwierdzających.

„Kwestia braku konieczności zapinania pasów bezpieczeństwa nie została poparta żadnymi dowodami. Stwierdzenie Komisji Państwowej, że istniała wada fabryczna, która nie została stwierdzona na podstawie art. 13 ust. 1 lit. a), która wymagała zapięcia rekompensaty na podstawie sekcji 14 nie opiera się zatem na żadnym ustaleniu faktów ani precedensu prawnego.” stwierdził nakaz z dnia 2 kwietnia.

Skarżący kupił Hondę Civic od dealera w Pune. Samochód uległ wypadkowi w 2013 roku na autostradzie Western Express, w wyniku którego uszkodzona została jego przednia część.

Skarżący doznał urazu lewego ramienia i barku, co wymagało leczenia o wartości 40 000 funtów. Pokrzywdzony zwrócił się do Komisji Państwowej o odszkodowanie.

Honda poinformowała Komisję Państwową, że poduszki powietrzne uruchamiają się po spełnieniu określonych warunków, jednym z nich jest zapięcie pasów bezpieczeństwa. Podkreśliła, że ​​skarżący nie zapiął pasów bezpieczeństwa.

Ponadto Honda wskazała, że ​​samochód został naprawiony w sposób zadowalający skarżącego i stwierdziła, że ​​nie ma podstaw do żądania odszkodowania.

Komisja Państwowa zauważyła, że ​​nie istniała żadna opinia eksperta potwierdzająca twierdzenie Hondy dotyczące konkretnych warunków wyzwolenia poduszki powietrznej.

W związku z powyższym stwierdził, że poduszki powietrzne powinny były się otworzyć i rozpatrzył reklamację na korzyść składającego skargę. Pokrzywdzony Honda przeniosła się do NCDRC.

Honda argumentowała, że ​​skarżący nie zarzucał wady produkcyjnej i dlatego nie może ponosić odpowiedzialności, chyba że wada produkcyjna zostanie udowodniona.

Honda wskazała, że ​​skarżący oparł się na krótkiej opinii Western Automobile Association, która nie stanowi „eksperta” w rozumieniu ustawy o ochronie konsumentów i nie stwierdziła, że ​​wystąpiła wada fabryczna.

Ponadto zwrócono uwagę, że nie doszło do gwałtownego zderzenia z nadjeżdżającym pojazdem z przesunięciem lub uderzenia w nieruchomą przeszkodę skutkującego nagłym zmniejszeniem prędkości uzasadniającym wyzwolenie poduszek powietrznych zgodnie z instrukcją obsługi samochodu.

Z drugiej strony skarżący zwrócił uwagę, że cena samochodu wyposażonego w poduszki powietrzne była wyższa i powtórzył, że doznał poważnych obrażeń.

Twierdził, że raport Zachodnioindyjskiego Stowarzyszenia Samochodowego stanowi „opinię biegłego” i że stwierdza, że ​​poduszki powietrzne powinny były się otworzyć, biorąc pod uwagę charakter wypadku.

Oparł się na doniesieniu prasowym z 2015 r., z którego wynikało, że w latach 2003–2012 Honda wycofała ze sprzedaży prawie 2 miliony samochodów Civic typu sedan z powodu problemów z poduszkami powietrznymi.

NCDRC zauważyło, że w celu ustalenia wad wrodzonych forum konsumenckie musi uzyskać opinię eksperta, czego nie zrobiła Komisja Państwowa.

„W braku opinii technicznej lub ekspertyzy wymaganej zgodnie z art. 13 ust. 1 lit. c) stwierdzenie przez Komisję Państwową wady samochodu nie jest trwałe.” podana kolejność.

Ponadto NCDRC stwierdziło, że poleganie na doniesieniach prasowych nie było pomocne dla skarżącego, ponieważ skarżący nie udowodnił, że jego samochód należał do wadliwej partii samochodów.

Następnie Trybunał zauważył, że twierdzenie, że w celu aktywacji poduszki powietrznej nie jest konieczne zapięcie pasów bezpieczeństwa, nie zostało poparte dowodami, w związku z czym ustalenia Komisji Państwowej nie opierały się na żadnych ustaleniach faktycznych ani precedensach prawnych.

W związku z tym NCDRC uwzględniła odwołanie Hondy i uchyliła postanowienie Komisji Państwowej.

Hondę reprezentowali zwolennicy Amol Chitale, Shweta Singh Parihar Sarthak Sharma i Priya S Bhalerao.

Skarżącego reprezentował adwokat Sachin Saini.