Nekrolog: Michael Joseph Siciliano, 1937-2024 | Nekrologi | Siedem dni
Michael Joseph Siciliano (86 l.) zmarł w piątek 3 maja 2024 r. w swoim domu w Essex Junction w stanie Vt. Urodził się 12 maja 1937 r. i wychował na Brooklynie jako syn Michaela i Marion z domu Masi.
Edukował się w obszarze metropolitalnym Nowego Jorku: w naukowo zorientowanej szkole średniej Stuyvesant High School na Manhattanie; Prowadzony przez jezuitów St. Peter’s College w Jersey City za licencjat uzyskany w 1959 r.; oraz na Uniwersytecie Long Island w Brooklynie, gdzie uzyskał tytuł magistra biologii w 1962 r. Podczas studiów doktoranckich na Uniwersytecie Nowojorskim objął stanowisko młodszego wykładowcy w LIU. W LIU poznał i poślubił Jeanette Boccard, z którą miał dwie córki, Jeanne i Lorraine. Uzyskał stopień doktora w dziedzinie genetyki molekularnej w 1970 r., a rodzina przeniosła się do Houston w Teksasie, gdzie dołączył do MD Anderson Cancer Center w ramach stażu podoktorskiego. W 1971 roku urodził się jego syn Piotr.
Michael dołączył do wydziałów MD Anderson i Graduate School of Biomedical Sciences w 1972 r. Przed wyjazdem otrzymał dożywotni staż w LIU i nieprzerwanie pracował w MD Anderson od czasu otrzymania pierwszej nagrody w 1980 r. Przez 36 lat prowadził recenzowane badania finansowania i osiągnął stanowisko Kennetha D. Mullera profesora genetyki nowotworów. Badania, które prowadził i przy których współpracował, poszerzyły wiedzę na temat mapowania ludzkiego genomu, zdarzeń genetycznych związanych z dystrofią miotoniczną i strategii pomagających identyfikować osoby zagrożone niektórymi nowotworami. Jego praca zaowocowała 156 artykułami w czasopismach naukowych, 52 rozdziałami książek na zaproszenie i czterema przyznanymi patentami.
Michael był niestrudzonym orędownikiem wolności akademickiej i recenzowanych rzetelnych procesów. Był główną siłą napędową zapewnienia udziału wydziału w zarządzaniu instytucjonalnym i został wybrany do Senatu Wydziału MD Anderson Cancer Center, na przewodniczącego Senatu Wydziału i na przewodniczącego Rady Doradczej Wydziału Systemu Uniwersytetu Teksasu. Michael szkolił utalentowanych studentów z wielu kontynentów, opiekując się 14 absolwentami, którzy uzyskali stopień doktora, 10 stażystami podoktorskimi i 34 studentami prowadzącymi zajęcia indywidualne.
Po przejściu na emeryturę w 2008 roku pielęgnował i utrzymywał relacje ze swoimi byłymi studentami i współpracownikami. Lubił przygody z rodziną i koleżeństwo szerokiego kręgu przyjaciół, dążąc do ulepszenia swoich gier w brydża i golfa, wspierając drużyny sportowe z Houston w okresach wielkich osiągnięć i ponurej rozpaczy oraz swoją życiową pasję, jaką było wędkarstwo. Michael nigdy nie był szczęśliwszy niż wtedy, gdy był z rodziną i przyjaciółmi, surfując lub będąc kapitanem łodzi w pogoni za idealnym zbiegiem wiatru i przypływu. Od Zatoki Matagorda w Zatoce Meksykańskiej po Zatokę Shinnecock na Long Island – wszyscy, którzy uczestniczyli w jego wędkarskich przygodach, słyszą legendarne opowieści o jego umiejętnościach wędkarskich i przeciwstawianiu się niesprzyjającej pogodzie.
Michael pozostawił po sobie byłą żonę Jeanette; jego córki, Jeanne (Escott) i Lorraine (Brian); jego syn Piotr; jego wnuki, Kyle (Natalie), Kelly (Ben), Evan Michael i Alexander; jego prawnuki, Owen, Elle i Mira; i jego brat George (Wirginia).
Nabożeństwo żałobne ku czci życia Michała odbędzie się w przyszłości. Można przekazywać datki ku pamięci Michaela na rzecz Fundacji na rzecz Dystrofii Miotonicznej.
