Obrazy Getty’ego

Kanada wprowadziła ustawę o streamingu online po latach gorących debat.

Kluczowym skutkiem ustawy C-11 jest to, że streamery, takie jak Netflix, Prime Video i Disney +, będą teraz regulowane podobnymi przepisami, jak te, które nadzorują sieci krajowe.

W praktyce usługi przesyłania strumieniowego są teraz zobowiązane do „przyczyniania się do tworzenia i udostępniania kanadyjskich historii i muzyki” oraz „płacenia sprawiedliwego udziału we wspieraniu kanadyjskich artystów, tak jak tradycyjni nadawcy”, zgodnie z rządowymi wytycznymi dotyczącymi ustawy wydanymi w zeszłym roku. Sieci kanadyjskie są zmuszone osiągać określone limity, aby spełnić warunki swoich licencji.

Jeśli streamerzy nie zastosują się do tego, lokalny regulator Kanadyjska Komisja ds. Radiofonii i Telewizji i Telekomunikacji (CRTC) może nałożyć grzywny i inne kary.

Ustawa przeszła wczoraj ostatnią przeszkodę w Senacie i uzyskała królewską zgodę, co oznacza, że ​​jest teraz prawem kanadyjskim.

Nowe prawo stworzyło gorących zwolenników i przeciwników, odkąd rząd Justina Trudeau po raz pierwszy przedstawił plan, a YouTube wśród organizacji wyraża dezaprobatę z biznesowego punktu widzenia. Niektórzy Kanadyjczycy twierdzą, że reprezentuje to cenzurę, ale rząd twierdzi, że kluczowe elementy są skierowane do firm komercyjnych i nie mają zastosowania do osób tworzących treści online.

Rząd twierdzi, że ustawa „stworzy kanadyjskim producentom, reżyserom, scenarzystom, aktorom i muzykom więcej możliwości tworzenia wysokiej jakości treści audio i audiowizualnych”, da widzom łatwiejszy dostęp do kanadyjskich i rdzennych historii oraz stworzy „jeden sprawiedliwy zestaw zasad”. dla wszystkich porównywalnych nadawców — online lub w mediach tradycyjnych”.

Infrastruktura nadawcza w Kanadzie została zasadniczo zaprojektowana w celu ochrony kanadyjskiego dziedzictwa języka angielskiego i francuskiego oraz zbudowania ekosystemu ściśle regulowanych sieci komercyjnych, publicznych i specjalistycznych. Jednak ostatnie zmiany w ustawie o radiofonii i telewizji przed tym tygodniem miały miejsce w 1991 r., na długo przed wzrostem usług transmisji strumieniowej.

Do tej pory międzynarodowe streamery działały do ​​pewnego stopnia poza istniejącym systemem. Na przykład Netflix zdecydował się zainwestować ogromne kwoty w lokalną produkcję jako sposób na opłacenie swojej drogi, ale zasadniczo sprzeciwia się regulacjom i kwotom na lokalnych terytoriach, na których działa.

Streamerzy stoją również w obliczu podobnych regulacji w Australii, gdzie rząd planuje wprowadzić kwoty treści w ramach pięcioletniej narodowej polityki kulturalnej „Revive”. UE nakłada już na streamerów 30-procentowe limity treści lokalnych — większość z nich osiąga lub przekracza ten cel.

Wielka Brytania również zaostrzyła przepisy dotyczące SVoD i może teraz ukarać je grzywną, jeśli ich treść narusza zasady uczciwości, dokładności lub prywatności. Wczoraj szef działu polityki Netflix w Wielkiej Brytanii, Benjamin King, powiedział, że plany mogą „okazać się niewykonalne lub ryzykować efekt mrożący” w stosunku do apetytu streamera na tworzenie dokumentów w kraju.

Największe kanadyjskie oryginały Netflix obejmują Anny z E, który został wyprodukowany w koprodukcji z CBC. Streamer został okrzyknięty światowym sukcesem serialu CBC Comedy Schitt’s Creekktórego popularność eksplodowała po dodaniu go do służby na arenie międzynarodowej.