Trudno jest myśleć o festiwalu filmowym w Wenecji bez przywoływania na myśl olśniewających obrazów gwiazd ubranych w stroje haute couture, spacerujących po czerwonym dywanie lub wygrzewających się w słońcu.

Od Jeana Cocteau delektującego się aperitifem w idyllicznym pałacu nad brzegiem morza, po Paula Newmana łapiącego wodną taksówkę i Elizabeth Taylor chodzącą boso po plaży, najstarszy festiwal filmowy na świecie od dawna kojarzony jest z celebrytami i dekadencją.

Kiedy więc doszło do ataku Sag-Aftra, Wenecja była jedną z największych ofiar.

Teraz gwiazdy z pierwszej ligi w końcu powróciły i wyraźnie są głodne la dolce vita. Wielkie nazwiska Hollywood, w tym George Clooney, Angelina Jolie, Nicole Kidman, Daniel Craig, Cate Blanchett, Brad Pitt, Joaquin Phoenix i Lady Gaga, mają pojawić się w Lido w przyszłym tygodniu.

„Myślę, że w tym roku będziemy mieli najdłuższą listę talentów, które kiedykolwiek przeszły po czerwonym dywanie” – powiedział dyrektor festiwalu Alberto Barbera. „Otrząsnęliśmy się po zeszłorocznych strajkach. Wszyscy aktorzy z każdego filmu wezmą udział w festiwalu i przejdą po czerwonym dywanie.

„Wszyscy bardzo chcieli tego nie przegapić. Słyszałem, że nawet niektórzy aktorzy, którzy nie zostali zaproszeni przez firmy produkcyjne, postanowili przyjechać sami – kupili bilet i wynajęli pokój, aby móc promować filmy. To niesamowite”.

Zdaniem Fiony Handyside, adiunkta filmoznawstwa na Uniwersytecie w Exeter, tak celebrycka obecność w Wenecji jest wpisana w podstawy festiwalu.

Handyside powiedział, że kiedy powstał w 1932 r., Wenecja „była prezentowana jako międzynarodowe i pełne przepychu wydarzenie, w którym uczestniczyła elitarna publiczność profesjonalistów filmowych i beau monde”. Jej formuła filmów, gwiazd i plaży zainspirowała późniejsze festiwale, takie jak Cannes, i pomogła ustanowić wiele norm kultury celebrytów, które nadal mają znaczenie.

„Pomysł, aby widzowie mogli zobaczyć gwiazdy zarówno na czerwonym dywanie, jak i poza nim, był sednem wyjątkowej oferty festiwalu filmowego” – powiedziała. „Brigitte Bardot igrająca w falach jest równie ważna dla historii festiwali filmowych, co francuska Nowa Fala”.

Ben Dalton, starszy reporter branżowego wydawnictwa filmowego Screen International, powiedział, że znane nazwiska są „niezbędne dla festiwalu wielkości Wenecji” i przypomniał, jak dziwnie czuło się to miejsce w zeszłym roku.

„Nieobecność Bradleya Coopera, Emmy Stone, Marka Ruffalo i wielu innych, a także wycofanie oryginalnego filmu otwierającego, Challengers, z Zendayą w roli głównej, sprawiły, że zarówno poszczególne filmy, jak i sam festiwal nie otrzymały zwykłego wsparcia ze strony publiczności”.

Dodał, że stanowi to jaskrawy kontrast w porównaniu z rokiem 2022, gdy obecność Timothée Chalameta i Harry’ego Stylesa doprowadziła fanów w Wenecji, a także w internecie, do szału.

W rzeczywistości konferencja prasowa Stylesa i jego kolegów na temat Don’t Worry Darling na długo pozostanie w pamięci Daltona. „Już najbardziej komentowany tytuł festiwalu, odpowiedź reżyserki Olivii Wilde na moje pytanie o nieobecność jej głównej aktorki Florence Pugh wywołała nagłówki na całym świecie” — powiedział. „Zostały one wzmocnione przez burzę w mediach społecznościowych znaną jako 'spitgate’ podczas premiery tego wieczoru”.

Wyzwaniem jest utrzymanie skupienia na filmach, przy jednoczesnym przyciągnięciu większych dochodów, aby pomóc w organizacji ogromnego wydarzenia. Ale Barbera powiedział, że wszyscy, w tym studia, widzowie i festiwal, mogliby „skorzystać na obecności talentu”.

Inna dyrektor festiwalu, Allison Gardner z Glasgow Film Festival, wyjaśniła, jaką różnicę może zrobić obecność gwiazdy w wydarzeniu takim jak jej.

„Kluczowym elementem jest film, który wspierają i wartość, jaką wnoszą do doświadczeń widzów” – powiedziała.

„W tym roku gościliśmy Viggo Mortensena, a publiczność pokochała jego pasję i zaangażowanie w film, który wyreżyserował i w którym zagrał. Jego obecność, a także obecność Alana Rickmana, Richarda Gere’a i Lynne Ramsay, żeby wymienić kilku z poprzednich edycji, rzuca światło na cały program i pomaga podnieść rangę festiwalu”.

Venice otwiera się w środę premierą filmu Tima Burtona Beetlejuice Beetlejuice z Michaelem Keatonem, Winoną Ryder, Jenną Ortegą, Willemem Dafoe i Monicą Bellucci w rolach głównych. Film jest grany poza konkursem, obok dramatu Jona Wattsa Wolfs z Pittem i Clooneyem w rolach głównych.

O prestiżową nagrodę Złotego Lwa, najważniejszą nagrodę festiwalu, rywalizują następujące filmy: Joker: Folie à Deux Todda Phillipsa z Phoenix i Gagą w rolach głównych; Queer Luki Guadagnino z Craigiem i Lesley Manville; The Brutalist Brady’ego Corbeta z Adrienem Brodym, Felicity Jones i Joe Alwynem w rolach głównych; a także The Order Justina Kurzela z Jude’em Law i Nicholasem Hoult.

W konkursie biorą udział także Maria Pabla Larraína z Jolie w roli głównej; The Room Next Door Pedra Almodóvara z Tildą Swinton i Julianne Moore; oraz Babygirl Haliny Reijn z Kidman i Antonio Banderasem w rolach głównych. Wśród premierowych seriali telewizyjnych jest Disclaimer Alfonso Cuaróna z Blanchett w roli głównej.

Według Juliana Henry’ego, członka BAFTA i konsultanta ds. marketingu, tak mocna obsada odzwierciedla „głębszy impuls” ze strony studiów filmowych w tym roku.

„Ponieważ frekwencja w kinach nadal jest niższa niż przed pandemią COVID, przemysł filmowy musi przypominać widzom o blasku i widowiskowości wyjścia do kina, a Wenecja jest idealnym miejscem” – powiedział. „Oferuje europejski blask amerykańskiej publiczności”.

Gwiazdy mają kontrakty na wykonanie określonej ilości PR dla dużych filmów, dodał Henry. „Często łatwiej jest to zrobić w komforcie apartamentu w jednym z najlepszych hoteli we Włoszech, wiedząc, że kilku hollywoodzkich kumpli będzie w pobliżu na kolację”.

Jednak Dina Iordanova, profesor na Uniwersytecie St Andrews i specjalistka w dziedzinie kina światowego, stwierdziła, że ​​obecność gwiazd staje się coraz mniej ważna.

„Generalnie, nawet duże festiwale nie są już tak szeroko relacjonowane w mediach, jak kiedyś” – powiedziała. „Gwiazdy Hollywood? Kogo to obchodzi [about] oni w dzisiejszych czasach?

„Jestem pewien, że są ludzie, którzy chcieliby, aby wszystko pozostało niezmienione, ale prawda jest taka, że ​​Hollywood nie ma już zbyt dużego wpływu. Jest cieniem samego siebie, mimo prób wyolbrzymienia przeciętnych filmów, które puszcza”.