Ambitne plany Indii dotyczące wykorzystania energii słonecznej napotykają na poważną przeszkodę: niedobór krajowych modułów fotowoltaicznych.

Dotowane projekty solarne na dachach domów borykają się z niedoborem lokalnie produkowanych ogniw słonecznych. Nawet jeśli są dostępne, terminowa dostawa nie jest gwarantowana i wiąże się z dodatkowymi kosztami. W niektórych przypadkach, ze względu na niedobór, instalatorzy uciekają się nawet do używania używanych modułów słonecznych.

Firma solarna z siedzibą w Bengalu Zachodnim wyjaśniła: „Z powodu wysokich cen modułów DCR wielu instalatorów zaczęło używać używanych modułów, oznaczając je nowymi gwarancjami. Te używane moduły są odnawiane przez producentów i są dostępne po znacznie niższych cenach”.

Praktyki te są nie tylko nieetyczne, ale również mogą mieć długoterminowy wpływ na kondycję projektu.

Ponadto importowane ogniwa są tańsze, co zmusza krajowych dostawców do nadążania. Przedstawiciel branży wyjaśnił: „Wcześniej trudno było zdobyć ogniwa DCR. Następnie nawiązaliśmy współpracę z dwiema firmami i obecnie sytuacja jest pod kontrolą. Ogniwa DCR są dostępne, ale problemem jest terminowa dostawa”.

Ponowne wprowadzenie ALMM zwiększyło popyt na krajowe ogniwa i moduły.

Jeden z czołowych graczy skomentował: „Otrzymaliśmy wiele zapytań od klientów, ale dostawa modułów na miejsca realizacji projektów będzie opóźniona z powodu dużej liczby zamówień. Wielu klientów chce modułów wielkoformatowych, ale producenci mają trudności ze sprostaniem popytowi. Albo pobierają bardzo wysokie ceny, albo już przekazali swoje moce produkcyjne innym deweloperom”.

Według źródeł branżowych, w USA istnieje popyt na moduły wyższej jakości wykonane z ogniw wyprodukowanych w Indiach, ponieważ ograniczenia handlowe utrudniają eksport modułów z ogniwami chińskimi. Jeśli ten rynek się rozwinie, moduły DCR będą jeszcze bardziej poszukiwane w krótkim okresie, co potencjalnie pogłębi obecny niedobór.

Moduły krajowe są droższe

Konkurencyjność cenowa krajowych modułów pozostaje poważnym wyzwaniem. Podczas gdy podstawowe cło na importowane moduły zapewniło pewną ochronę krajowym producentom, deweloperzy nadal uważają importowane moduły za tańsze i lepszej jakości.

Znalezienie równowagi między środkami protekcjonistycznymi a potrzebą ekonomicznych rozwiązań solarnych pozostaje wyzwaniem.

Osoba z branży podała porównanie. „Importowane moduły słoneczne sprzedają się za ₹13.50 (~$0.16) do ₹14.50 (~$0.17) za wat, ale moduły DCR są wyceniane na około ₹23 (~$0.27) za wat. Ta znacząca różnica cenowa rodzi pytania o konkurencyjność modułów DCR”.

Tę dysproporcję cenową pogłębia ograniczona podaż ogniw DCR, która obecnie wynosi około 3 GW rocznie, co jest niewystarczające, aby sprostać rosnącemu popytowi.

Wysokie koszty surowców, takich jak srebro czy pasta miedziana, które wzrosły o ponad 40%, pogłębiły problemy krajowych producentów.

Pomimo tych wyzwań branża dostrzega znaczące możliwości. Oczekuje się, że nacisk rządu na samowystarczalność, w połączeniu z inicjatywami takimi jak program Production Linked Incentive, znacznie zwiększy zdolność produkcyjną modułów i ogniw w nadchodzących latach.

Niedawno MNRE stworzyło portal internetowy, który ma zapewnić identyfikowalność ogniw i modułów fotowoltaicznych (PV) wyprodukowanych w kraju oraz pomóc w weryfikacji krajowych wymagań dotyczących zawartości (DCR) w modułach fotowoltaicznych instalowanych w całym kraju.