Zakażenie HBV jest w centrum uwagi klinicznej [13]oraz bez szybkiego i skutecznego leczenia przeciwwirusowego u pacjentów z CHB może rozwinąć się marskość wątroby, a nawet rak wątrobowokomórkowy [14]. Monitorowanie poziomu zwłóknienia wątroby u pacjentów ma kluczowe znaczenie dla postępowania klinicznego i oceny rokowania pacjentów z CHB. Obecnie zwłóknienie wątroby ocenia się przede wszystkim na podstawie badań patologicznych, obrazowych, serologicznych i nieinwazyjnej diagnostyki modelowej. Biopsja wątroby jest złotym standardem w ocenie choroby wątroby i uszkodzenia wątroby; jest to jednak operacja inwazyjna, niosąca za sobą możliwe powikłania, takie jak ból, krwawienie i infekcja, a wysoki koszt biopsji wątroby uniemożliwia pełne wdrożenie tej techniki w szpitalach podstawowej opieki zdrowotnej; dlatego nie był szeroko stosowany w praktyce klinicznej. Aby przezwyciężyć te ograniczenia, przeprowadzono wiele badań w obszarze nieinwazyjnej detekcji włókien, w tym ocenę obrazową, taką jak elastografia przejściowa, elastografia fali poprzecznej i elastografia rezonansu magnetycznego, które są stopniowo wprowadzane do praktyki klinicznej [14,15,16,17]; jednakże ze względu na wysoki koszt sprzętu nadal nie są one dostępne w większości szpitali podstawowej w Chinach. Dlatego też, w porównaniu z badaniami inwazyjnymi i obrazowymi, chińscy uczeni powszechnie stosują nieinwazyjną ocenę zwłóknienia na podstawie testów serologicznych.

Fibroscan jest w ostatnich latach powszechnie stosowanym testem w kierunku chorób wątroby, oceniającym głównie twardość i zawartość tłuszczu w wątrobie. Ma pewną wartość referencyjną w przypadku niektórych przewlekłych chorób wątroby, ale nie może być powszechnie stosowana w szpitalach podstawowych w Chinach. Każdy pacjent może łatwo wykonać badanie krwi, dlatego obecnie powszechne modele diagnostyczne służące do oceny stopnia zwłóknienia wątroby u pacjentów z CHB, obejmujące APRI, FIB-4 i GPR, są łatwiejsze do szerokiego stosowania [18]. Poprzednie raporty kliniczne wykazały, że mają one dobrą wartość predykcyjną w diagnostyce różnych stadiów zwłóknienia wątroby, a APRI i FIB-4 są łatwe do obliczenia, a oznaczenie ALT, AST i PLT jest wystarczające [18,19,20,21]. W badaniu tym chorych na CHB podzielono na dwie grupy na podstawie wyników biopsji wątroby: pacjentów ze włóknieniem nieistotnym (grupa kontrolna) i pacjentów z zaawansowanym włóknieniem. Wyniki pokazały, że istniała statystyczna różnica między obiema grupami pod względem wieku, PT, ALT, AST, AST/ALT, GGT, APRI, FIB-4 i GPR (P< 0,05). W grupie z zaawansowanym zwłóknieniem wiek, ALT, AST, AST/ALT, GGT, FIB-4 i GPR były istotnie wyższe, a PT znacząco niższe niż w grupie kontrolnej, co sugeruje, że tkanka wątroby w grupie ze znacznym zwłóknieniem była bardziej poważnie uszkodzony. Dokonaliśmy dalszej analizy predykcyjnej wartości diagnostycznej różnych nieinwazyjnych wskaźników dla różnych stadiów zwłóknienia wątroby i AUROC dla APRI wyniosło 0,63 dla znacznego zwłóknienia i 0,68 dla zaawansowanego zwłóknienia, które były wyższe niż dla FIB-4 (0,60 dla znacznego zwłóknienia/ 0,67 dla zaawansowanego zwłóknienia) i stosunek AST/ALT (0,52 zarówno dla znacznego, jak i zaawansowanego zwłóknienia). Dzieje się tak dlatego, że wskaźnikiem APRI jest stosunek AST i PLT, który może redukować wpływ nieprawidłowo podwyższonej aktywności aminotransferaz w związku z aktywną fazą zapalenia wątroby, dlatego APRI ma większą wartość kliniczną w ocenie stopnia zwłóknienia wątroby.

AlAT i AspAT należą do najbardziej czułych wskaźników uszkodzenia wątroby i są szeroko stosowane w ocenie klinicznej czynności wątroby oraz stopnia uszkodzenia. ALT i AST są rozmieszczone głównie w cytoplazmie hepatocytów, a AST jest istotnie skorelowana z martwicą hepatocytów [22]. Xiyao i in. wykazali, że u pacjentów z pierwotnym rakiem wątrobowokomórkowym związanym z wirusowym zapaleniem wątroby typu B o różnych podstawach choroby wątroby, AST/ALT ma znaczącą wartość predykcyjną dla zmian chorobowych [23].

Model GPR to nowy, nieinwazyjny model oceny pozornej marskości wątroby u pacjentów z przewlekłym zakażeniem HBV, zaproponowany niedawno przez Lemoine i wsp., a stopień zwłóknienia wątroby oceniano na podstawie danych GGT i PLT.²⁴ Badanie to wykazało, że GPR różnił się istotnie pomiędzy grupą z zaawansowanym włóknieniem a grupą kontrolną, przy czym istotnie wyższy GPR zaobserwowano w grupie z zaawansowanym włóknieniem. Ten georadar wykazuje znacznie lepszą skuteczność predykcyjną w porównaniu z innymi trzema modelami nieinwazyjnymi w tym badaniu, przy czym AUC wynosiło 0,69 i 0,72 odpowiednio dla znacznego i zaawansowanego zwłóknienia. Zaobserwowane przez nas lepsze działanie georadaru zostało poparte trzema badaniami z mniejszą próbą niż nasza [23,24,25,26]. Skuteczność APRI i FIB-4 w diagnostyce zwłóknienia wątroby jest podobna do naszego badania [23,24,25,26]. Jednakże inne raporty pokazują, że skuteczność GPR jest porównywalna z FIB-4, ale ma niższe AUC dla APRI [27]podczas gdy inne badanie [28] wykazali, że GPR nie wykazał lepszej skuteczności diagnostycznej w przewidywaniu istotnej marskości wątroby w porównaniu z APRI i FIB-4. GGT jest ważnym składnikiem GPR i ważnym niezależnym czynnikiem ryzyka zwłóknienia wątroby [29, 30]. Na poziom GGT wpływa wiele czynników, takich jak wiek i masa ciała pacjenta [31]. Różnice w wielkości próby, wieku i BMI uczestników w różnych badaniach mogą interpretować tę niespójność. Nasza dalsza analiza wykazała, że ​​AUC czterech nieinwazyjnych czynników prognostycznych, AST/ALT, APRI, FIB-4 i GPR, było znacząco wyższe w przypadku AUC HBeAg-dodatniego niż w przypadku AUC HBeAg-ujemnego, co sugeruje, że skuteczność predykcyjna tych czynników predykcyjnych w przypadku HBeAg- u pacjentów pozytywnych była lepsza niż u pacjentów HBeAg-ujemnych, a wartość predykcyjna GPR była lepsza niż w przypadku innych czynników predykcyjnych. Wynik ten jest również zgodny z naturalnym przebiegiem pacjentów z CHB, u których występuje krótkotrwała tolerancja immunologiczna, łagodna odpowiedź immunologiczna, dodatni wynik testu HBeAg oraz łagodne zapalenie i zwłóknienie tkanki wątroby [31,32,33,34]. Ponadto moc statystyczna może również interpretować lepszą skuteczność przewidywania u pacjentów HBeAg-dodatnich, biorąc pod uwagę większy odsetek przypadków zaawansowanego zwłóknienia u pacjentów HBeAg-dodatnich (27,5%) niż u pacjentów HBeAg-ujemnych (19,4%) w naszym badaniu.

Do badania włączono ogółem 1210 pacjentów z CHB, u których wykonano biopsję wątroby, a badanie to przeprowadzono na dużej próbie, co umożliwiło lepszą ocenę skuteczności predykcyjnej różnych wskaźników nieinwazyjnych. Jednakże ograniczenie tego badania obejmuje wykorzystanie danych retrospektywnych, które mogą podlegać stronniczości selekcji, a w celu sprawdzenia wiarygodności modeli skonstruowanych w tym badaniu wymagane są badania prospektywne. Ponadto przypadki objęte tym badaniem pochodziły z jednego szpitala, a wyniki wymagają dalszej walidacji w badaniu wieloośrodkowym.