Takie jest umiejscowienie indyjskiej Premier League w kalendarzu, że niemal zawsze bezpośrednio poprzedza ona Puchar Świata T20. Są wyjątki, jak edycja 2022 w Australii, która odbyła się w październiku-listopadzie. W przeciwnym razie IPL stanie się próbą generalną dla graczy z większości krajów, którzy wykorzystają niezwykle konkurencyjne pojedynki franczyzowe o wysokie stawki, aby ponownie zapoznać się z umiejętnościami T20 przed starciami między krajami o najwyższą nagrodę w formacie 20 overów.

W rezultacie IPL może albo wyciągnąć kogoś ze względnej anonimowości i postawić go przed międzynarodowym rozrachunkiem – przykładem może być oderwany tempoman Mayank Yadav – albo przetestować charakter i hart ducha sprawdzonego zawodnika w środku rutyny na początku sezonu. Takich jak Yashasvi Jaiswal.

Skromny otwieracz rozpoczął rok 2024 jak na misji, a błyskotliwa scena (23 z 28) podczas trudnego pościgu w liczbie 79 na diabelskiej ulicy w Kapsztadzie była jedynie prekursorem. Rozgrzewając się z 34-piłką 68 w połowie stycznia w T20I przeciwko Afganistanowi, 22-latek zarezerwował swój najlepszy wynik w pięciu seriach testowych przeciwko Anglii. Wspaniałe 80. wynik w przegranej sprawie w Hyderabadzie zostało poparte kolejnymi podwójnymi tonami w Visakhapatnam i Rajkot – wyczynu, którego wcześniej wśród Hindusów dokonali jedynie Vinod Kambli i Virat Kohli – kończąc serię z 712 okrążeniami, zajmując drugie miejsce w klasyfikacji generalnej raz na liście indyjskiej za Sunilem Gavaskarem (774 w debiucie w 1971).

Życie leworęcznego nie mogło układać się lepiej, kiedy dołączył do Rajasthan Royals przed IPL 2024. Wracał na znajome terytorium, do drużyny, która katapultowała go do wielkiej ligi. Rok wcześniej Jaiswal pobił dla Radżastanu pół wieku 13 piłek, co było najszybszym wynikiem w historii IPL; w wieku 21 lat i 123 dni został także najmłodszym centurionem franczyzy w walce przeciwko Indianom z Bombaju. Jego bogata żyła obecnej formy i ponowne spotkanie z ludźmi, którzy nadzorowali jego dramatyczne wyjście z cienia, sugerowały, że wszyscy wygrywają.

Krykiet ogólnie, a konkretnie krykiet T20, zazwyczaj gryzie cię tam, gdzie najbardziej boli, kiedy najmniej się tego spodziewasz. Elektryczny haj Jaiswal należy już do przeszłości. Pięć meczów w kampanii, która rozpoczęła się znakomicie dla mistrzów z 2008 roku – pomimo środowej porażki ostatniej piłki z Gujarat Titans – Jaiswal przechodzi przez wojny z zaledwie 63 runami, a najwyższa liczba to 24. Trzy tygodnie temu wszystko było już prawie ustalone. kamień, że kapitan Rohit Sharma i Jaiswal byliby preferowanym kombinatorem otwierającym czerwcowy Puchar Świata. Być może teraz nie jest już tak gładko, chociaż Jaiswal ma wystarczająco dużo czasu i mnóstwo klasy, aby odwrócić sytuację przed ogłoszeniem 15-osobowego składu za trzy tygodnie.

Jest mało prawdopodobne, aby Radżastan w pośpiechu umieścił go na ławce rezerwowych – klasa się skończy, przypomną ci, a zwłaszcza gdy rozpoczynają zwycięską passę, zespoły nie chcą zabrać ze sobą sprawdzonego zawodnika, który trochę walczy o formę – na co będzie sobie pozwolić Jaiswal ma najlepszą szansę na pokonanie potencjalnego przeciwnika i ponowne odkrycie swojej pasji, zarówno ze względu na swoją franczyzę, jak i swój kraj. Sukces Abhisheka Sharmy z Sunrisers Hyderabad oznacza, że ​​leworęczny Jaiswal ma potencjalnego rywala. Virat Kohli nie wyrządził swojej sprawie żadnej szkody, utrzymując Pomarańczową Czapkę, podczas gdy kapitan Jaiswal, Sanju Samson i Shubman Gill, sternik Gujarat Titans, obaj zdobywali przyjemne, efektowne i wpływowe runy.

Nie ma jeszcze powodu sądzić, że miejsce Jaiswala w indyjskiej kadrze jest zagrożone bezpośrednio lub poważnie, ale Rohit, główny trener Rahul Dravid (cieszący się rzadką przerwą w grze) i komisja selekcyjna Ajita Agarkara będą utrzymywać bystre oko na postępowanie. Choć rodowód jest niezbędny, a nawet niezbędny, jeśli weźmiemy udział w turnieju tak widocznym jak Puchar Świata, nie można pominąć także formy. Indie nie zawsze potrafiły zachować właściwą równowagę między reputacją a obecną formą, co wyjaśnia, dlaczego trzeba cofnąć się do roku 2007 – kiedy IPL jeszcze nie istniała – do ich jedynego triumfu w Pucharze Świata T20.

Jaiswal nie był drażliwy podczas IPL. Nawet w środę przeciwko Gujaratowi, kiedy zdobył 24 bramki, długie okresy frustracji związanej z punktacją były przeplatane pięcioma wspaniałymi bramkami po stronie spalonej. Anemiczne powroty Jaiswala to bardziej niż brak płynności, być może wynikają one z niepokoju i jego własnej presji oczekiwań, ponieważ nie można szybko cofnąć się od bycia graczem światowej klasy. To od mądrych głów z Radżastanu, w szczególności głównego trenera Kumara Sangakkary i starszego profesjonalisty R. Ashwina, zależy, czy pomogą Jaiswalowi w dążeniu do spokoju i pewności oraz spróbują rozwiać wszelkie wątpliwości.