Pofałdowana siatka cyrkowa sprawia, że ​​każdy krok jest przesadzonym, wydłużonym, elastycznym odbiciem. To idealny chód do zderzenia i wspięcia się na pięć gigantycznych przezroczystych kul zawieszonych pod szklanym dachem, 25 metrów nad przewiewnym, białym atrium.

Jestem w galerii sztuki współczesnej Kunst 21 w Düsseldorfie — ze wszystkich miejsc — bawiąc się jak przedszkolak w tej skomplikowanej instalacji artystycznej. Nazywa się In Orbit przez argentyńskiego artystę Tomása Saraceno, który obecnie mieszka w Niemczech, i ma być zarówno doświadczany, jak i podziwiany.

Dlatego Kunst 21 stworzyło In Orbit interaktywne dzieło sztuki, partycypacyjny, dotykowy plac zabaw przypominający morze chmur lub galaktykę planetarną. Waży trzy tony, ale bez wysiłku sprawia wrażenie nieważkiego.

Tak szybko, jak tylko mogę, zakładam wymagany kombinezon i specjalne buty, aby wejść na orbitę i igraszki. To surrealistyczny, nieziemski wybuch — najlepsza zabawa, jaką kiedykolwiek miałem w galerii sztuki.

Kunst 21 znajduje się w mieście Düsseldorf w północno-zachodnich Niemczech, liczącym 650 000 mieszkańców, w neorenesansowym gmachu z około 1880 r., w którym kiedyś mieścił się parlament westfalski.

Kontrast statecznej historii i współczesnej, interaktywnej sztuki nie umyka uwadze Kunst 21 ani nikomu, kto ją odwiedza. Kunst 21 chce, abyś doświadczał sztuki, wchodził z nią w interakcję, fizycznie się z nią konfrontował i dobrze się przy tym bawił.

Moje międzyplanetarne interludium jest również w wyraźnym kontraście do kultury, z którą właśnie zapoznałem się w Düsseldorfie.

Obejmował najbardziej zielony budynek w Europie (Ko-Bogen II, pięciopiętrowy biurowiec w kształcie trapezu z zewnętrzną częścią i dachem porośniętym krzewami); nowoczesny, zakrzywiony teatr Dusseldorfer Schauspielhaus, który zyskał sławę, gdy pojawił się jako tapeta architektoniczna dla systemu operacyjnego Microsoft 7; i oczywiście lunch currywurst i kieliszek Rieslinga.

Aby kontynuować temat zabawy na dachu, nasza grupa łapie półgodzinny pociąg do Kolonii, innej kultowej niemieckiej metropolii, aby wspiąć się na 701-letnią katedrę w Kolonii. Jest to zapowiadane jako zakulisowa, fizyczna wycieczka.

W związku z tym zaczynamy od wejścia po 70-stopniowych, średniowiecznych, wąskich, stromych, kamiennych i spiralnych schodach do 20-metrowych sklepionych wnętrz tego gotyckiego arcydzieła wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, aby poznać jego historię od przewodnika Matthiasa Deml.

Poruszając się ukradkiem dwoma wąskimi przejściami, znajdujemy otwór, przez który można zajrzeć do głównej galerii kościoła — łukowatego i witrażowego cudu, który Deml uważa za najpiękniejszy widok na kościół.

Zgadzamy się.

Potem winda wsparta tylko na rusztowaniach na wysokość 45 m, gdzie latające przypory podtrzymują ściany i masywne okna tego domu Bożego.

Łapiemy oddech i wspinamy się po 42 stopniach na pomost, by wspiąć się po kolejnych 62 stopniach po otwartych, żelaznych, spiralnych schodach, by wyjść na otwartą wieżę łączącą nawę główną z transeptami.

Widok — tym razem Deml nazywa go najlepszym w mieście — budzi podziw z rozległą Kolonią i Renem po jednej stronie i imponującymi południowymi iglicami katedry po drugiej.

Nasze przygody na dachu dowodzą, że odkrywanie historycznej Europy to coś więcej niż zwykłe zwiedzanie. Podczas gdy Düsseldorf i Kolonia są zarówno dużymi miastami, jak i osobnymi celami turystycznymi z międzynarodowymi lotniskami, większość Kanadyjczyków odwiedzi te miasta po przylocie do światowego centrum Niemiec, Frankfurtu. Zarówno Düsseldorf, jak i Kolonia znajdują się w niewielkiej odległości pociągiem od Frankfurtu.

Air Canada, Lufthansa i Condor oferują bezpośrednie loty do Frankfurtu z wielu kanadyjskich miast — Vancouver, Whitehorse, Edmonton, Calgary, Toronto, Montrealu i Halifax.