Wyniki badania opublikowano w formie analizy eksploracyjnej w recenzowanym artykule w czasopiśmie „ Medycyna Natury 15 kwietnia. Badanie fazy 2, prowadzone przez naukowców z Kanady, Niemiec, Włoch, Szwajcarii, Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, jest w toku i oczekuje się, że dalsze wyniki potwierdzą skuteczność przeciwciała.

W trakcie badania i późniejszej analizy zespół odkrył, że prasinezumab zmniejsza nasilenie objawów motorycznych we wszystkich szybko postępujących typach choroby. PD po 52 tygodniach. W miarę kontynuacji badania kolejna 52-tygodniowa obserwacja potwierdziła ustalenia.

Prasinezumab badano u ponad 300 pacjentów z ChP we wczesnym stadium, ale nie wykazano żadnego wpływu na postęp choroby, co wskazuje na jego skuteczność dopiero w trakcie lub po roku progresji choroby.

Przeczytaj także: Indie otwierają pierwsze własne centrum terapii komórkami T CAR w IIT-B. Wszystko o przełomowym leczeniu raka

Badanie potencjału prasinezumabu

Po raz pierwszy zbadano przeciwciało monoklonalne jako potencjalną terapię modyfikującą przebieg choroby we wczesnym stadium choroby Parkinsona.

W badaniu o nazwie PASADENA, przeprowadzonym na 316 osobach, badanie fazy 2 wykazało, że lek nie miał wpływu na postęp choroby Parkinsona w ciągu jednego roku.

Dotyczyło to trzech typów PD. Pierwsze dwa typy, MDS-UPDRS część 1 i 2, nie wykazały żadnych efektów. Jednakże badacze zauważyli, że u pacjentów objętych MDS-UPDRS Część 3, co wiąże się z szybkim postępem choroby, wykazano różne efekty, ale pewne spowolnienie tempa utraty sprawności motorycznej.

To doprowadziło zespół do postawienia hipotezy, że przeciwciało spowalnia pogarszanie się objawów tylko u osób z szybkim postępem choroby Parkinsona.

Znaleziska potwierdzają, że usunięcie alfa-synukleiny skutecznie hamuje postęp choroby Parkinsona. To i inne ustalenia uzupełniają wstępne ustalenia autorów po zakończeniu badania PASADENA, w którym stwierdzono, że w ciągu jednego roku nie zaobserwowano żadnego efektu.

Ponadto spośród dotychczas przetestowanych przeciwciał prasinezumab wykazał wymierny wpływ na spowolnienie postępu motorycznego. Efekt ten zaobserwowano w zauważalnym i znacznie większym stopniu u osób z szybko postępującą chorobą.

Tymczasem w odrębnym procesie przeprowadzone w 2022 rkolejne przeciwciało o nazwie Cipanemab oceniano pod kątem skuteczności w leczeniu PD we wczesnym stadium, ale nie wykazano żadnego wpływu na postęp choroby w żadnej podgrupie.

Ograniczenia badania

Zdaniem autorów istotny nacisk należy położyć na fakt, że jest to w dalszym ciągu analiza eksploracyjna badania II fazy, które zakończyło się niepowodzeniem.

Inni eksperci powtórzyli podobne poglądy w niezależnym oświadczeniu opublikowanym przez Science Media Centre, podkreślając, że do potwierdzenia ustaleń potrzeba więcej danych i długoterminowych badań, ale wstępne wyniki wydają się obiecujące.

„Projekt badania jest dobrej jakości; nie publikujesz w czasopiśmie tego poziomu, jeśli badanie nie jest dobrze przeprowadzone. Inną kwestią jest to, czy projekt jest adekwatny do odpowiedzi na pytanie, na które ma odpowiedzieć, tj. czy lek poprawia postęp choroby. Ten aspekt metodologiczny jest zagadnieniem złożonym i spornym w tej dziedzinie. Możemy powiedzieć, że wyniki kliniczne są obiecujące” – powiedział Raúl Martínez Fernández, neurolog w szpitalu Puerta del Sur w Madrycie.

Dodał, że istotnym ograniczeniem badania jest brak zmian w wynikach neuroobrazowania mierzących obwody dopaminy, będącej głównym neuroprzekaźnikiem w chorobie Parkinsona.

Obecnie w ramach innego badania o nazwie PADOVA prowadzone jest badanie kliniczne II fazy dotyczące prasinezumabu, którego wyniki mają zostać potwierdzone.

Dodatkowo trwa trzecia faza badania PASADENA, która obejmuje pięcioletnią obserwację pacjentów otrzymujących prasinezumab. Do zakończenia tego etapu pozostał jeszcze rok.

(pod redakcją Richy Mishry)

Przeczytaj także: Jak nasz mózg tworzy wspomnienia długotrwałe? Amerykańskie badanie wykazało, że poprzez łamanie i naprawę DNA

Pokaż cały artykuł