Joya Saikia

(Z pisarzem można się skontaktować pod adresem joyasaikia1990@gmail.com.)

IW dzisiejszym społeczeństwie, w którym coraz bardziej akceptowane są dyskusje na tematy wcześniej prywatne lub tabu, nadszedł czas, aby ujawnić menopauzę.

Jak podkreślono w „Ms. Magazine”, nowa fala kobiet nalega, aby docenić i docenić kolejny etap ich życia. Ruch ten, kierowany przez szeroką koalicję lekarzy, ekspertów prawnych, obrońców sprawiedliwości społecznej i rasowej, liderów biznesu i celebrytów, nabiera tempa. Niektórzy wiążą tę zmianę z dynamiką pokoleniową – w USA około 6000 kobiet z pokolenia X codziennie wchodzi w menopauzę. Te kobiety plasują się pomiędzy swoimi matkami i mentorkami po menopauzie a millenialsami, którzy zbliżają się do okresu okołomenopauzalnego lub go doświadczają. Jennifer Weiss-Wolf, dyrektor wykonawcza Ms. Magazine ds. partnerstwa i strategii, twierdzi: „Menopauza nie jest dla nas kwestią drugorzędną. Nie możemy dłużej akceptować tego, że społeczeństwo traktuje nas po namyśle”.

Problem menopauzy poruszano w licznych książkach medycznych i non-fiction, a „Nowa menopauza” Mary Claire Haver znajduje się obecnie na liście bestsellerów New York Timesa. Tymczasem nowo wydana „Czwórki” Mirandy July zostaje okrzyknięta pierwszą znaczącą powieścią o okresie okołomenopauzalnym.

Choć może nie jest to pierwsza powieść, wyróżnia się jako najpotężniejsza i najbardziej przejmująca powieść w dotychczasowej historii. W zeszłym roku Lisa Allardice zwróciła uwagę na wyłaniający się trend powieści o tematyce menopauzy Opiekun. Zauważyła, że ​​„Broken Light” Joanne Harris to jedna z najnowszych powieści poruszających problem menopauzy. Debiut Fran Littlewood pt. „Amazing Grace Adams”, opowiadający historię 45-letniej kobiety wpadającej w szał w północnym Londynie, został wydany na początku tego roku i spotkał się z wielkim entuzjazmem. „Zmiana” Kirsten Miller, thriller realistyczny i magiczny opowiadający o trzech kobietach w średnim wieku odkrywających, że mają specjalne moce, był wielkim hitem ubiegłego roku. Krytyczka Guardiana, Laura Wilson, ukuła nawet termin „hot-flush noir” na określenie tego trendu. Ponadto Marian Keyes, która niezmiennie opowiada się za poglądem, że kobiety nie więdną po 37. roku życia, pracuje obecnie nad nową powieścią zatytułowaną „Stary pies, nowe sztuczki” opowiadającą o 49-letniej kobiecie, która musi przerwać HTZ, gdy wraca do Irlandii z Nowego Jorku. (W Irlandii kobietom mającym problemy ginekologiczne często mówi się, żeby „zajęły się tym”).

Allardice zauważa, że ​​kiedy w 1999 roku Joanne Harris wydała swoją bestsellerową powieść „Czekolada”, powiedziano jej, że nie odniesie ona sukcesu, ponieważ zawiera zbyt wiele starszych postaci. Harris wspomina, że ​​powiedziano mu: „Książka musi być seksowna i musi opowiadać o młodych ludziach uprawiających seks, a nie o tym, że starzy ludzie są po prostu brzydcy”. Teraz zadaje sobie pytanie: „Dlaczego zawsze musimy słuchać o księżniczkach? Dlaczego nie słyszymy więcej o niegodziwych czarownicach i macochach – bo takimi w końcu staną się księżniczki?” Te nowe powieści odważnie eksplorują życie kobiet, które weszły w wiek średni. Jak z pasją przekonuje Victoria Smith w swojej książce „Hags”, mężczyźni również doświadczają zmian hormonalnych i kryzysów wieku średniego, ale ich reakcja – zakup nowego samochodu lub gadżetu, aktualizacja garderoby lub, jeśli są bogaci, zdobycie młodej żony lub dziewczyny – trofeum. – są często podziwiane. Natomiast kobiety są wyśmiewane za próby zachowania młodości, ponieważ społeczeństwo gardzi starszymi kobietami. Wiele kobiet poświęciło najlepsze lata swojego życia opiece nad rodziną, ale w chwili, gdy pojawia się na nich zmarszczka lub siwe włosy, zostają odrzucone. Starzenie się niewątpliwie wywiera większy wpływ na organizm kobiet, powodując niepokojące objawy, które rzadko są traktowane poważnie. Ponieważ omawianie „kwestii kobiecych” jest postrzegane jako wstydliwe, wiele kobiet jest zaskoczonych zmianami, jakie zachodzą w ich ciałach – a czasem w umysłach – na tym etapie. Książka Heather Corinny z 2021 r. „Co to za świeże piekło? Perimenopauza, menopauza, inne upokorzenia i ty” trafnie oddaje tę walkę, prawdopodobnie czerpiąc inspirację ze słynnego cytatu Dorothy Parker.

W wywiadzie dla Liama ​​Hessa dla Vogue Miranda July stwierdziła: „Przez znaczną część swojego życia identyfikujesz się jako młoda osoba – zwłaszcza jako kobieta, pozostajesz młoda przez dłuższy czas. Potem zupełnie nagle to się zmienia. Zamiast czekać na nieokreślony szczyt, znajdujesz się pośrodku, a patrzenie w przyszłość oznacza stawienie czoła śmierci. Ta zmiana jest głęboka i chciałam zbadać jej konsekwencje dla seksualności i intymności. To niezbadane i tajemnicze terytorium. Szczególnie w przypadku kobiet, które właśnie przekształciły się z młodych i mocno reklamowanych w kobiety, które są w określony sposób reprezentowane w filmie i telewizji, a wszystkie są głęboko zaangażowane w swoje życie reprodukcyjne, przepływ informacji nagle się zatrzymuje. Zaczynasz szukać podstawowych faktów na temat tego, co będzie dalej.

Bezimienny bohater „Czwórek” działa na polu artystycznym i osiągnął umiarkowaną sławę. Jest żoną producenta muzycznego i ma bystre dziecko, którego woli nie określać płci, używając zaimka „oni”. W wieku 45 lat postanawia wyruszyć w podróż z Kalifornii do Nowego Jorku. Do tej pory była oddaną żoną i matką, pracowała w przydomowym garażu, ale zaczęło pojawiać się w niej poczucie nudy. Na imprezie zakłada obcisłą spódnicę i przezroczystą bluzkę i tańczy beztrosko. Jedyny mężczyzna, który ją zauważa i mruga, ma 80 lat. Zastanawia się: „Czy tyle musi mieć ktoś lat, żeby w dzisiejszych czasach uważać mnie za atrakcyjną?”

Tak naprawdę nigdy nie dociera do Nowego Jorku, zamiast tego decyduje się na pobyt w małym miasteczku, gdzie zakochuje się w młodym, atrakcyjnym mężczyźnie. Choć może się to wydawać banalne, Lipiec zamienia seksualne eskapady bohaterki w coś zabawnego, smutnego i wywrotowego. Zamiast na nowo odkryć swoją seksualność, rozkoszuje się nowo odkrytą wolnością od obowiązków domowych. „Mogłem robić, co chciałem. Nie ma dla kogo zrobić śniadania; nie trzeba pakować pięcioczęściowego lunchu w formie bento; nie ma potrzeby krzyczeć; Załóż swoje buty!” Dlaczego miałaby zawracać sobie głowę kontynuowaniem podróży do Nowego Jorku?

Niepokojąca wizyta u ginekologa ostrzega ją, że jej libido wkrótce spadnie. Ale w przeciwieństwie do swojej babci i ciotki, które wolały zakończyć swoje życie, niż stawić czoła utracie wyglądu i izolacji związanej z wiekiem, ona postanawia trzymać się życia i pragnień tak długo, jak to możliwe.

Tytuł wziął się z rozmowy z jej przyjaciółką i powierniczką Jordi, która niedawno stworzyła rzeźbę bezgłowej kobiety na rękach i kolanach. Jordi wyjaśnia, że ​​ta pozycja jest z natury stabilna: „Trudno zostać powalonym, gdy jesteś na czworakach”.

A co, jeśli atrakcyjność kobiety nie jest powiązana z jej zdolnością do rodzenia dzieci, zwłaszcza w społeczeństwach, w których spada liczba urodzeń? Alejandra Rodriguez przeciwstawia się konwencjom, zdobywając tytuł Miss Buenos Aires w wieku 60 lat. Choć konwencjonalne standardy piękna pozostają niezmienione, ten moment sygnalizuje pożądane odejście od dyskryminacji ze względu na wiek, przynajmniej tymczasowo.