Opis przypadku sugeruje, że długa historia kliniczna zmian w sercu, w tym upośledzenia zastawek serca, bez wyraźnej przyczyny i z towarzyszącą dysfunkcją nerek, może być oznaką niezdiagnozowanej choroby Fabry’ego.

Raport „Przezcewnikowa wymiana zastawki trójdzielnej w chorobie Andersona Fabry’ego z ciężką niedomykalnością trójdzielną” został opublikowany w SPRAWA.

Choroba Fabry’ego, również choroba Andersona Fabry’ego, jest spowodowana mutacjami w GLA gen, który zawiera instrukcje wytwarzania enzymu zwanego alfa-galaktozydazą A (alfa-gal A).

Brak lub niewystarczająca aktywność alfa-gal A prowadzi do odkładania się niektórych cząsteczek tłuszczowych — szczególnie globotriaozyloceramidu (Gb3) i globotriaozylosfingozyny (lizo-Gb3) — w kilku narządach, w tym w nerkach, mózgu, sercu, oku i skórze.

Choroby serca są wspólne z chorobą Fabry’ego. W rzeczywistości cechą charakterystyczną jest powiększenie i nadmierna grubość lewej dolnej komory pompowania serca (lewa komora). Ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej, w której zastawka między dwiema prawymi komorami serca nie zamyka się prawidłowo, powodując cofanie się krwi, jest jednak rzadkością w chorobie Fabry’ego.

rekomendowane lektury

Historia serca, problemy z nerkami

Naukowcy z Wojskowego Uniwersytetu Medycznego Marynarki Wojennej w Chinach opisali przypadek 54-letniego mężczyzny, który był hospitalizowany z powodu obrzęku obu nóg i wzdęć brzucha, objawów, które utrzymywały się przez ponad rok, ale nasiliły się w ciągu ostatnich trzech miesięcy .

Jego historia kliniczna obejmowała operację rozrusznika serca w wieku 39 lat, a także przeszczep nerki i wymianę zastawki mitralnej. Zastawka mitralna reguluje przepływ krwi z górnej lewej komory serca (lewego przedsionka) do lewej komory. W rodzinie nie występowały choroby układu krążenia ani nerek.

Przy przyjęciu miał prawidłowe ciśnienie krwi i tętno. Słychać szmer rozkurczowy – „świst”, gdy mięsień sercowy rozluźnia się między uderzeniami – prawdopodobnie z powodu niedomykalności zastawki.

Prace laboratoryjne ujawniły oznaki słabej funkcji nerek, na co wskazuje podwyższony poziom kreatyniny i niski wskaźnik filtracji kłębuszkowej, który ocenia, jak dobrze filtrują nerki.

Miał również poziomy markerów niewydolności serca, w tym N-końcowego prekursora peptydu natriuretycznego typu b (NT-proBNP) i peptydu natriuretycznego typu B (BNP).

Echokardiogram przezklatkowy (TTE), nieinwazyjne badanie obrazowe serca, wykazał, że ściany obu komór i dwóch górnych komór (przedsionków) były niezwykle grube.

Ciśnienie skurczowe w tętnicy płucnej było nieznacznie podwyższone, a zastawka mitralna działała normalnie. Ciśnienie skurczowe to ciśnienie, jakie krew wywiera na tętnice podczas bicia serca.

W wieku 48 lat u mężczyzny rozwinęła się ciężka niedomykalność zastawki trójdzielnej. Nie kwalifikował się do drugiej operacji na otwartej klatce piersiowej, ale był do interwencyjnej operacji zastawki trójdzielnej, minimalnie inwazyjnej procedury wymiany zastawki trójdzielnej.

Po operacji nie zaobserwowano wyraźnej niedomykalności ani przecieku zastawki, a nowa zastawka działała normalnie, co pokazano w kontrolnym badaniu serca. Objawy mężczyzny złagodniały, zniknęły obrzęki obu nóg, a po wysiłku miał jedynie łagodną duszność.

Diagnozowanie choroby Fabry’ego

Podczas rocznej wizyty kontrolnej zgłosił zmęczenie i duszności po wysiłku fizycznym, które złagodził odpoczynek.

Skany serca wykazały, że objętość lewego przedsionka była dwukrotnie większa niż na poprzednich skanach. Grubość ściany prawej komory pozostała stabilna, podczas gdy średnica przegrody międzykomorowej — przestrzeń między obiema komorami — i średnica tylnej ściany były grubsze niż przed operacją.

Odkrycia te skłoniły naukowców do podejrzenia choroby Fabry’ego.

„Nasza pacjentka miała wiele charakterystycznych cech AFD [Anderson Fabry disease] w tym stopniowo zwiększająca się LV [left ventricle] i RV [right ventricle] grubość ścianki, co początkowo, ale błędnie przypuszczano, było spowodowane starzeniem się i dysfunkcją nerek” – napisali naukowcy.

Badania genetyczne potwierdziły mutację w GLA gen. Miał również podwyższone poziomy lizo-Gb3.

Pacjent rozpoczął leczenie Fabrazyme, enzymatyczną terapią zastępczą (ERT) zatwierdzoną do leczenia choroby Fabry’ego, w styczniu 2022 r. (45 mg, cztery razy dziennie). Jego zmęczenie, astma, obrzęk nóg i duszność złagodniały po leczeniu.

Prace laboratoryjne potwierdziły spadek poziomu lizo-Gb3 i poprawę funkcji nerek, na co wskazuje obniżony poziom kreatyniny i wzrost współczynnika filtracji kłębuszkowej. Poprawiły się również parametry obrazowania serca, co potwierdza pozytywne efekty ERT wykraczające poza czynność nerek.

„Lekcje z tego przypadku są takie, że konstelacja niewyjaśnionej progresywnej LV [left ventricle] grubość ściany lub przerost LV [enlargement]nieprawidłowości zastawkowe i zajęcie wielu narządów powinny być podstawą do diagnostyki różnicowej [Fabry disease]” – napisali naukowcy.