CNN
—

Od małej wyspy w Polinezji po piaszczyste plaże Florydy, planeta doświadczyła zawrotnej liczby katastrof klimatycznych i ekstremalnych warunków pogodowych w 2022 roku.

Upalne letnie upały pobiły rekordy w dotkniętych suszą Chinach, zagrażając życiu i produkcji żywności. W Stanach Zjednoczonych susza i wzrost poziomu mórz zderzyły się u ujścia historycznie niskiej rzeki Mississippi. A w Afryce Południowej zmiany klimatyczne spowodowały, że opady deszczu, które wywołały śmiertelne powodzie, były cięższe i dwukrotnie bardziej prawdopodobne.

Jednak na tle tych katastrofalnych wydarzeń w tym roku pojawiły się również iskierki nadziei:

Naukowcom z USA udało się przeprowadzić reakcję syntezy jądrowej, która wygenerowała więcej energii niż zużyła – ogromny krok w trwającym od dziesięcioleci dążeniu do zastąpienia paliw kopalnych nieskończonym źródłem czystej energii.

A na szczycie klimatycznym ONZ COP27 w Egipcie prawie 200 krajów zgodziło się utworzyć fundusz, aby pomóc biednym, wrażliwym krajom radzić sobie z katastrofami klimatycznymi, w których spowodowaniu miały niewielki udział.

„W 2022 r. podjęto pewne zachęcające działania na rzecz klimatu, ale daleko nam do osiągnięcia naszych celów w zakresie zmniejszenia globalnych emisji zatrzymywania ciepła i ograniczenia przyszłego ocieplenia planety” – powiedziała CNN Kristina Dahl, główny klimatolog w Union of Concerned Scientists. „Musi istnieć silniejsze zbiorowe zaangażowanie i postęp w kierunku ograniczenia emisji w 2023 r., jeśli mamy powstrzymać ekstremalne warunki klimatyczne przed jeszcze większymi niszczycielskimi konsekwencjami”.

Oto 10 najlepszych historii o klimacie i ekstremalnych warunkach pogodowych w 2022 roku.

Kiedy w styczniu wybuchł wulkan Hunga Tonga-Hunga Ha’apai, wywołał fale tsunami na całym świecie. Sam wybuch był bardzo głośny słyszano to na Alasce – około 6000 mil stąd. Popołudniowe niebo stało się czarne jak smoła, gdy ciężki pył zakrył stolicę Tonga i spowodował „znaczące szkody” wzdłuż zachodniego wybrzeża głównej wyspy Tongatapu.

Według danych z satelitów NASA, podwodna erupcja wulkanu wstrzyknęła również do atmosfery ogromną chmurę popiołu i dwutlenku siarki, ponad 30 kilometrów (około 19 mil) nad poziomem morza.

W tamtym czasie eksperci stwierdzili, że zdarzenie prawdopodobnie nie było wystarczająco duże, aby wpłynąć na globalny klimat.

Ale kilka miesięcy później naukowcy odkryli, że erupcja w rzeczywistości wyrzuciła ogromną ilość pary wodnej do ziemskiej stratosfery – wystarczającą do wypełnienia ponad 58 000 basenów olimpijskich. Ogromna chmura pary wodnej prawdopodobnie przyczyni się do większego globalnego ocieplenia na poziomie gruntu przez kilka następnych lat, poinformowali naukowcy z NASA.

Poważna susza ujawnia niesamowite znalezisko na dnie rzeki Mississippi

00:45

– Źródło: CNN

Palące temperatury, brak opadów i niska pokrywa śnieżna spowodowały, że niektóre z najważniejszych rzek na świecie osiągnęły w tym roku nowe minima.

Północne Włochy doświadczyły najgorszej suszy od ponad 70 lat. 400-kilometrowa rzeka Po osiągnęła rekordowo niski poziom z powodu niezwykle suchej zimy i ograniczonej pokrywy śnieżnej w Alpach, która zasila rzekę. Susza dotknęła miliony ludzi, którzy utrzymują się z Padu i około 30% żywności w kraju, która jest produkowana wzdłuż rzeki.

Niemiecki Ren, również zasilany przez zimowe opady śniegu w Alpach i wiosenne deszcze, spadł do „wyjątkowo niskiego” poziomu w niektórych obszarach, zakłócając żeglugę na najważniejszej śródlądowej drodze wodnej w kraju. Miesiące niewielkich opadów oznaczały, że statki towarowe zaczęły przewozić lżejsze ładunki, a koszty transportu gwałtownie wzrosły.

Tymczasem w Stanach Zjednoczonych ekstremalna susza rozprzestrzeniła się w stanach centralnych, a skrajnia wzdłuż rzeki Mississippi i jej dopływów gwałtownie spadły. Ruch barek odbywał się z przerwami, gdy urzędnicy pogłębiali rzekę. Rzeka Mississippi spadła tak nisko, że Korpus Inżynieryjny Armii został zmuszony do zbudowania tamy o szerokości 1500 stóp, aby zapobiec przedostawaniu się słonej wody z Zatoki Meksykańskiej w górę rzeki.

Po ponad rocznym negocjacjach Demokraci pod koniec lipca osiągnęli porozumienie w sprawie od dawna blokowanej agendy klimatycznej, energetycznej i podatkowej prezydenta Joe Bidena – kończąc rok bolesnych negocjacji, które wielokrotnie kończyły się niepowodzeniem.

Biden podpisał ustawę w sierpniu i zasygnalizował światu, że Stany Zjednoczone wywiązują się ze swoich obietnic klimatycznych.

Demokratyczny senator Joe Manchin miał wpływ na opóźnienie uchwalenia ustawy. Wielu urzędników Białego Domu i administracji Bidena od miesięcy próbowało przekonać senatora do poparcia ustawy podczas kolacji w Paryżu i zipliningu w Wirginii Zachodniej.

Analiza sugeruje, że środki zawarte w ustawie zmniejszą emisje dwutlenku węgla w USA o około 40% do 2030 r. i postawią Biden na dobrej drodze do osiągnięcia celu, jakim jest zmniejszenie emisji o połowę do 2030 r.

„Mamy kłopoty tutaj, w Daytona”: Domy na wybrzeżu zapadają się w oceanie

01:00

– Źródło: CNN

Huragan Nicole był pierwszym huraganem, który uderzył w dowolne miejsce w Stanach Zjednoczonych w listopadzie od prawie 40 lat. Rzadka burza pod koniec sezonu oznaczała również pierwszy raz, kiedy huragan dotarł na ląd na wschodnim wybrzeżu Florydy w listopadzie.

Chociaż Nicole należała tylko do kategorii 1, miała ogromne pole wiatrowe rozciągające się na ponad 500 mil, w połączeniu z astronomicznymi przypływami, które doprowadziły do ​​​​katastrofalnej fali sztormowej. Domy i budynki zawaliły się do oceanu w hrabstwie Volusia, a władze starały się wydać ostrzeżenia o ewakuacji.

Huragan Nicole zalał ulice, zniszczył linie energetyczne i zabił co najmniej pięć osób. Burza nadeszła zaledwie 42 dni po tym, jak śmiercionośny huragan Ian kategorii 4 siał spustoszenie na zachodnim wybrzeżu Florydy.

Negocjatorzy z prawie 200 krajów zgodzili się na szczycie klimatycznym ONZ w Sharm el-Sheikh w Egipcie, aby utworzyć nowy fundusz „strat i szkód”, który ma pomóc krajom wrażliwym radzić sobie z katastrofami klimatycznymi. Po raz pierwszy bogate, uprzemysłowione kraje i grupy, w tym kraje utrzymujące się od dawna, takie jak Stany Zjednoczone i UE, zgodziły się na utworzenie takiego funduszu.

„Nie możemy rozwiązać kryzysu klimatycznego, dopóki nie przejdziemy szybko i sprawiedliwie na czystą energię i nie odejdziemy od paliw kopalnych, a także nie pociągniemy bogatych krajów i przemysłu paliw kopalnych do odpowiedzialności za wyrządzone przez nie szkody”, Rachel Cleetus, dyrektor ds. główny ekonomista programu klimatyczno-energetycznego w Union of Concerned Scientists, powiedział CNN.

Letnia seria powodzi rozpoczęła się w czerwcu w Parku Narodowym Yellowstone, kiedy ekstremalne opady deszczu i szybko topniejący śnieg zmyły drogi i mosty w parku, powodując znaczne szkody w pobliskim mieście Gardiner w stanie Montana, przy wejściu do parku. Władze musiały uratować ponad 100 osób z powodzi.

Rok przyniósł również kilka 1000-letnich opadów. Opady trwające 1000 lat to takie, które są tak intensywne, że można je zobaczyć średnio raz na 1000 lat – w normalnych warunkach. Ale ekstremalne opady stają się coraz bardziej powszechne, ponieważ kryzys klimatyczny powoduje wzrost temperatur. Cieplejsze powietrze może pomieścić więcej wilgoci, co sprzyja historycznym opadom.

Śmiertelne powodzie przetoczyły się przez wschodnie Kentucky i okolice St. Louis w lipcu po niszczących, rekordowych opadach deszczu w krótkim czasie.

Kalifornijska Dolina Śmierci, po wieloletniej suszy, przeżyła najbardziej deszczowy dzień w historii.

Tymczasem na południu, w niektórych częściach Dallas w Teksasie, w ciągu zaledwie 24 godzin w sierpniu padało całe lato, co skłoniło ponad 350 ratowników.

Pożary zagrażają Londynowi podczas rekordowej fali upałów

01:20

– Źródło: CNN

Europa doświadczyła najgorętszego lata w historii w 2022 roku z dużym marginesem. Podczas gdy upały zaczęły się wcześnie we Francji, Portugalii i Hiszpanii, a kraje te osiągnęły rekordowe ciepło w maju, najbardziej znaczące upały miały miejsce w połowie lipca, rozprzestrzeniając się po Wielkiej Brytanii i Europie Środkowej.

W szczególności Wielka Brytania po raz pierwszy w historii przekroczyła 40 stopni Celsjusza (104 stopnie Fahrenheita). Stephen Belcher, główny naukowiec brytyjskiego Met Office, powiedział, że byłoby to „praktycznie niemożliwe” w „niezakłóconym klimacie”.

W całej Europie Zachodniej fale upałów poważnie zwiększyły ryzyko pożarów, a jeden z londyńskich funkcjonariuszy straży pożarnej zauważył, że 40-stopniowy dzień doprowadził do „bezprecedensowego dnia w historii londyńskiej straży pożarnej”.

Gdy poziom wody w tym dużym jeziorze spada, zaczynają pojawiać się ciała

03:19

– Źródło: CNN

Ostatnie kilka lat było sprawdzianem rzeczywistości dla zachodnich stanów, które w dużym stopniu polegają na rzece Kolorado w zakresie wody i elektryczności. Nękana przez dziesięciolecia nadużywania i suszę spowodowaną zmianami klimatycznymi, rzeka, która obsługuje 40 milionów ludzi w siedmiu zachodnich stanach i Meksyku, wysycha w zastraszającym tempie.

Poziomy wody w dwóch głównych zbiornikach – Lake Mead i Lake Powell – gwałtownie spadły, zagrażając zaopatrzeniu w wodę pitną i wytwarzaniu energii. Pod koniec lipca jezioro Mead – największy zbiornik wodny w kraju – osiągnęło najniższy poziom i odbiło się zaledwie o kilka stóp od rekordowo niskiego poziomu. Jego gwałtownie spadające poziomy ujawniły ludzkie szczątki z lat 70. XX wieku oraz zatopiony statek z czasów II wojny światowej.

Rząd federalny wprowadził w tym roku swoje pierwsze w historii obowiązkowe cięcia wody dla stanów czerpiących wodę z rzeki Kolorado, a cięcia te będą jeszcze głębsze począwszy od stycznia 2023 r.

Powodzie spowodowane przez rekordowe deszcze monsunowe i topniejące lodowce w północnych regionach górskich Pakistanu pochłonęły tego lata życie ponad 1400 osób, a kolejne miliony cierpią z powodu braku czystej wody i żywności. Zdjęcia satelitarne pokazały, że ponad jedna trzecia Pakistanu była pod wodą, a władze ostrzegły, że miną miesiące, zanim wody powodziowe ustąpią w najbardziej dotkniętych obszarach kraju.

Sekretarz generalny ONZ António Guterres powiedział, że naród pakistański stoi w obliczu „monsunu na sterydach”, odnosząc się do roli, jaką kryzys klimatyczny odegrał w doładowaniu ekstremalnych opadów. Mocno dotknięte prowincje Sindh i Beludżystan odnotowały opady przekraczające 500% średniej w porze monsunowej.

Pakistan jest odpowiedzialny za mniej niż 1% światowych emisji powodujących ocieplenie planety, ale według Global Climate Risk Index jest ósmym krajem najbardziej narażonym na kryzys klimatyczny.

Huragan Ian był burzą kategorii 4, kiedy pod koniec września dotarł na ląd w południowo-zachodniej Florydzie i pozostawił ślad zniszczenia od Karaibów po Karoliny. Zgodnie z najnowszymi danymi firmy reasekuracyjnej Swiss Re, straty ubezpieczeniowe poniesione przez Iana mogą sięgnąć nawet 65 miliardów dolarów.

Burza najpierw uderzyła w Kubę, po czym przeszła gwałtowną intensyfikację od burzy tropikalnej do huraganu kategorii 3 w ciągu zaledwie 24 godzin – coś, co naukowcy powiedzieli CNN, jest częścią trendu najbardziej niebezpiecznych burz. W tym samym tygodniu Super Typhoon Noru na Filipinach urósł w nocy z odpowiednika huraganu kategorii 1 do kategorii 5, gdy mieszkańcy Manili spali, przyłapując urzędników i mieszkańców nieświadomych i niezdolnych do przygotowania.

Rozmiar i intensywność huraganu Ian pozwoliły mu wywołać falę sztormową wyższą niż jakakolwiek kiedykolwiek obserwowana w południowo-zachodniej Florydzie, niszcząc Fort Myers i Cape Coral. Ian zabił ponad 100 osób, większość przez utonięcie. Prawdopodobnie będzie to jeden z najbardziej kosztownych huraganów w historii nie tylko na Florydzie, ale także w Stanach Zjednoczonych.