Aby sprostać rosnącemu popytowi na produkty finansowe w Indiach, Indyjska Komisja Papierów Wartościowych i Giełd (Sebi) zaproponowała wprowadzenie zróżnicowanych rozwiązań inwestycyjnych o średniej wartości transakcji wyższej niż w przypadku funduszy inwestycyjnych, ale niższej niż w przypadku PMS i AIF.

Kto może inwestować?

Minimalna kwota inwestycji w nie wynosi ₹10 lakh. Punktem wyjścia w funduszach inwestycyjnych jest ₹500, w PMS jest to ₹50 lakh, a w AIF ₹1 crore. Ma to na celu zaspokojenie potrzeb zamożnych inwestorów, którzy mogą zainwestować od ₹10 lakh do ₹50 lakh.
Czym będzie się różnić ich oferta produktów?Regulator nie przedstawił jeszcze ostatecznych norm, ale w swoim dokumencie dyskusyjnym podał kilka przykładów zróżnicowanych strategii inwestycyjnych. Są to fundusze Long-short Equity i Inverse Exchange Traded Funds. Przedstawiciele branży stwierdzili, że w tej kategorii można wprowadzić na rynek szeroką gamę produktów — zorientowanych na akcje, zorientowanych na dług lub hybrydowych. Można wprowadzić na rynek nowe niszowe tematy oparte na wodzie, pojazdach elektrycznych, zielonej energii itp. Podobnie, po stronie dochodu stałego, można wprowadzić na rynek strategie kredytowe wysokiego ryzyka.Skąd wzięła się potrzeba istnienia tej klasy aktywów?

Sebi zauważył, że wraz ze wzrostem indyjskich rynków finansowych, wzrastał apetyt na produkty inwestycyjne o większej elastyczności, większej zdolności do podejmowania ryzyka i wyższej wartości transakcji, których branża funduszy inwestycyjnych, z założenia, nie mogła zapewnić. Brak takich produktów inwestycyjnych, według regulatora, wydaje się nieumyślnie popchnąć wielu inwestorów w stronę niezarejestrowanych i nieautoryzowanych schematów inwestycyjnych. Jest to sposób na ponowne wprowadzenie ich w zakres regulacji.

Jakie będą zalety takich produktów inwestycyjnych?

Co najważniejsze, będą regulowane przez SEBI. Regulator będzie starał się, aby były jak najbardziej przyjazne dla inwestorów, podobnie jak fundusze inwestycyjne. Inwestorzy mogą również mieć możliwość wyboru planów systematycznych, takich jak Systematic Investment Plan (SIP), Systematic Withdrawal Plan (SWP) i Systematic Transfer Plan (STP) dla strategii inwestycyjnych w ramach New Asset Class. Pod względem podatkowym nowy produkt inwestycyjny będzie wydajny, ponieważ podlega strukturze MF.

Kto może zaoferować tę nową klasę aktywów?

Wszystkie fundusze inwestycyjne będą mogły oferować tę nową klasę aktywów. Fundusz inwestycyjny musi działać przez co najmniej 3 lata i mieć średnie aktywa pod zarządzaniem nie mniejsze niż ₹10,000 crore, w ciągu trzech poprzednich lat i nie podejmować żadnych działań regulacyjnych przeciwko sponsorowi lub funduszowi w ciągu ostatnich trzech lat. Fundusze, które nie spełniają kryteriów, mogą uruchomić ten produkt po mianowaniu dyrektora inwestycyjnego z doświadczeniem w zarządzaniu funduszami wynoszącym co najmniej 10 lat i zarządzającym AUM nie mniejszym niż ₹5,000 crore oraz dodatkowego menedżera funduszu z doświadczeniem w zarządzaniu funduszami wynoszącym co najmniej 7 lat i zarządzającym AUM nie mniejszym niż ₹3,000 crore.

Jaki będzie współczynnik kosztów takich produktów? Jak łatwe będą wykupy?

Sebi nie omówił jeszcze struktury współczynnika kosztów – rocznej opłaty, którą fundusze inwestycyjne pobierają od inwestorów – ale przedstawiciele branży uważają, że może być ona wyższa niż ta, którą pobierają fundusze inwestycyjne. W przeciwieństwie do funduszy inwestycyjnych, warunki wykupu mogą być również bardziej restrykcyjne w zależności od charakteru inwestycji.

Co wprowadzenie tych produktów oznacza dla PMS i AIF?

Te produkty będą konkurować z PMS i AIF, które teraz będą musiały podnieść poziom swojej gry. Zarządzający majątkiem uważają, że te nowe produkty przyciągną nowych inwestorów, którzy wahają się zainwestować ₹50 lakh lub ₹1 crore w PMS lub AIF, ale są skłonni wypróbować mniejsze kwoty ₹10 lakh każdy w produktach inwestycyjnych. Mniejsze samodzielne PMS i AIF mogą zostać ściśnięte.

(Możesz już zasubskrybować nasz kanał WhatsApp ETMarkets)