Im wcześniej wykryty zostanie nowotwór, tym większa szansa, że ​​leczenie będzie skuteczne. Dotyczy to prawie wszystkich rodzajów nowotworów. Kolejnym istotnym elementem skutecznego leczenia pacjentów jest indywidualna ocena korzyści i ryzyka poszczególnych form terapii oraz regularne monitorowanie powodzenia leczenia. W tym celu onkolodzy mają do dyspozycji szereg metod, w szczególności technologię obrazowania i środki inwazyjne, takie jak biopsje tkanek, nakłucia i procedury endoskopowe.

Naukowcy z Uniwersytetu w Zurychu (UZH) i Szpitala Uniwersyteckiego w Zurychu (USZ) opracowali teraz zaawansowaną metodę, rodzaj biopsji płynnej, która analizuje próbki krwi, a nie organy lub tkanki. Metoda sekwencjonuje i analizuje fragmenty DNA krążące we krwi pacjentów. „Nasza metoda może być w przyszłości stosowana do oceny ryzyka, monitorowania leczenia podczas opieki następczej i wczesnego wykrywania nawrotu raka, zasadniczo w przypadku wszystkich typów nowotworów” — mówi Zsolt Balázs, współautor pierwszego badania w Katedrze Biomedycyny Ilościowej UZH.

Ponieważ metoda opiera się na próbkach krwi, jest mniej inwazyjna niż np. wykonywanie biopsji tkanek. Ponadto pobieranie próbek krwi jest szybkie i bardziej praktyczne w codziennych operacjach szpitalnych, ponieważ potrzeba mniej wizyt na interwencje diagnostyczne, oszczędzając osobom dotkniętym chorobą długiego oczekiwania.

Nowa metoda analizy płynnych biopsji może pomóc onkologom w dokładniejszym określeniu aktywności nowotworu i jego rozprzestrzeniania się. Umożliwi im to opracowanie terapii dostosowanych do konkretnego pacjenta. „Możemy wcześniej i szybciej zobaczyć, jak bardzo nowotwór rozprzestrzenił się w organizmie i jak dobrze pacjent reaguje na określone leczenie lub czy nastąpi nawrót choroby” – mówi Zsolt Balázs.

W laboratorium naukowcy analizowali fragmenty genów krążące we krwi pod kątem zmian w DNA, które są charakterystyczne dla konkretnego rodzaju nowotworu. Metoda analizowała zmiany w liczbie i rozkładzie długości fragmentów. „Technika biopsji płynnej pozwala nam odróżnić biologicznie mniej i bardziej agresywne przerzutowe choroby nowotworowe – być może nawet wcześniej niż przy użyciu technologii obrazowania” – mówi współautor Panagiotis Balermpas, profesor w Katedrze Radioterapii Onkologicznej USZ.

Naukowcy przetestowali swoją metodę na pacjentach poddawanych radioterapii, w tym kilku pacjentach z dodatnim wynikiem testu na obecność HPV. HPV oznacza wirusa brodawczaka ludzkiego, który również może powodować raka. Liczba fragmentów DNA HPV znalezionych we krwi pozwoliła badaczom zaobserwować rozwój guzów. W przypadku raka głowy i szyi odkryli, że wyższe stężenie DNA HPV może być wczesnym wskaźnikiem nawrotu nowotworu, który można zwalczać za pomocą immunoterapii.

„Im więcej przerzutów nowotworu, tym gorsza jakość życia pacjenta. Dotyczy to również wznów lokalnych, które nie są wcześnie wykrywane. Kluczowe jest to, abyśmy w miarę możliwości indywidualizowali leczenie, uwzględniając potencjalne korzyści wszystkich terapii i ich wpływ na jakość życia pacjenta” – podsumowuje Balermpas, który nadzorował leczenie pacjentów z nowotworami głowy i szyi w Oddziale badanie.

Odniesienie: Balázs Z, Balermpas P, Ivanković I i in. Podłużna charakterystyka wolnego od komórek DNA poprzez sekwencjonowanie całego genomu o niskim pokryciu u pacjentów poddawanych radioterapii w dużych dawkach. Radioterapia Onkologiczna. 2024;197:110364. doi: 10.1016/j.radonc.2024.110364

Artykuł ten został ponownie opublikowany na podstawie następujących materiałów. Uwaga: materiał mógł zostać zmieniony pod względem długości i treści. Aby uzyskać więcej informacji, skontaktuj się z cytowanym źródłem. Można uzyskać dostęp do naszej polityki publikowania komunikatów prasowych Tutaj.