Nowa mutacja w MFSD8 Jak wynika z opisu przypadku, gen został zidentyfikowany jako przyczyna choroby CLN7, formy późnodziecięcej choroby Battena, u młodej włoskiej dziewczynki z regresem rozwojowym i mniejszą niż normalnie głową.

„Nasz przypadek jest omawiany w celu podkreślenia kluczowej roli genetyki klinicznej i wielodyscyplinarnej oceny w prowadzeniu liniowej, jednoznacznej i nie czasochłonnej procedury diagnostycznej” choroby CLN7, napisali naukowcy.

Studium przypadku, „Liniowa procedura diagnostyczna wywołana genetyką kliniczną i potwierdzona analizą mRNA w neuronalnej lipofuscynozie ceroidowej 7 związanej z nowym niekanonicznym wariantem miejsca splicingowego w MFSD8” ukazało się w czasopiśmie Geny.

rekomendowane lektury

Choroba Battena obejmuje grupę dziedzicznych, postępujących schorzeń charakteryzujących się gromadzeniem się toksycznego materiału zwanego lipofuscyną wewnątrz komórek, który jest szczególnie szkodliwy dla komórek mózgu i oczu. Istnieją różne rodzaje choroby Battena, z których każda jest spowodowana mutacjami w różnych genach.

Choroba CLN7 to późnodziecięca postać Battena spowodowana mutacjami w obu kopiach genu MFSD8 genów, które upośledzają funkcję lizosomów, centrów recyklingu komórek.

„Od początkowej identyfikacji genu sprawczego w 2007 roku ponad 50 różnych MFSD8 warianty odpowiedzialne za CLN7 [disease] zostały opisane w literaturze” – napisali naukowcy.

U pacjentów z chorobą CLN7 zwykle pojawiają się objawy w wieku od 2 do 7 lat, w tym opóźnienie rozwoju, problemy motoryczne i koordynacyjne, upośledzenie funkcji poznawczych, problemy ze wzrokiem i drgawki.

Teraz zespół naukowców z Włoch opisał przypadek 5-letniej dziewczynki, u której stwierdzono, że choroba CLN7 jest spowodowana nieznanym wcześniej MFSD8 mutacja.

Urodziła się ze zdrowych i pozornie niespokrewnionych rodziców z wioski na Sycylii. Miała starszego brata, który był zdrowy.

Dziewczynka po raz pierwszy odwiedziła neurologa w wieku około 1 roku z powodu epizodów drżenia lewej kończyny dolnej. Później, w wieku 3 lat, jej zdolności motoryczne zaczęły się pogarszać i wykazywała trudności z utrzymaniem równowagi, powolność ruchów i problemy z chodzeniem. Mowa nie wyszła poza pierwsze słowa.

„Jak donosili rodzice, rozwinęła się u niej również łagodne nieprawidłowości behawioralne, w tym słabe zainteresowanie rówieśnikami i okazjonalna motoryka [stereotypies]” – napisali naukowcy. Stereotyp motoryczny to rytmiczny, bezcelowy ruch o ustalonym wzorcu.

Stan się pogorszył

Jej pogarszający się stan wymagał hospitalizacji na oddziale neurologii dziecięcej naukowców, gdzie „natychmiast przeszła wielodyscyplinarną ocenę, w tym neuroobrazowanie, ocenę skali neuropoznawczej, badania przesiewowe chorób metabolicznych i kliniczną ocenę genetyczną” – napisał zespół.

Rezonans magnetyczny mózgu wykazał skurcz po obu stronach móżdżku, obszaru mózgu, który pomaga koordynować ruch motoryczny. Ujawniło również zmiany w obszarze, który przekazuje informacje motoryczne i czuciowe między mózgiem [here] i rdzeniu kręgowym oraz we wzgórzu, regionie, który pomaga przekazywać sygnały przez różne części mózgu.

Elektroencefalogram, który mierzy aktywność elektryczną mózgu, ujawnił wyładowania wskazujące na nietypowe napady nieświadomości, które mogą obejmować okres wpatrywania się z niewielkimi reakcjami lub dodatkowymi ruchami.

Wyniki badań krwi i moczu wróciły do ​​normy, ale badanie oczu wykazało słabe widzenie „bez żadnego możliwego do zidentyfikowania powodu” – napisał zespół.

W czasie pierwszej porady genetycznej, gdy miała około 4,5 roku, dziewczynka wyraźnie prezentowała mniejszą niż normalnie głowę, czyli małogłowie i inne „szczególne cechy”, takie jak „zaokrąglony czubek nosa, cienki grzbiet nosa i głęboko osadzone oczy” – napisali naukowcy.

Dwa egzemplarze MFSD8 mutacja

Badania genetyczne wykazały, że dziewczynka nosiła dwie kopie wirusa a MFSD8 mutacja, która nigdy wcześniej nie została opisana w literaturze. Oboje rodzice nosili po jednej kopii tej samej mutacji, zwanej c.863+2dup.

Dalsze analizy molekularne wykazały, że mutacja spowodowała brak eksonu 8 w informacyjnym RNA (mRNA), pośredniej cząsteczce pochodzącej z DNA, która kieruje produkcją białka. Eksony to sekcje informacji genetycznej potrzebne do wytworzenia białek; podobnie jak w puzzlach, są one złożone w mRNA.

Brak eksonu 8 uniemożliwił produkcję działającego białka pełnej długości, co skłoniło naukowców do sklasyfikowania wariantu genetycznego jako prawdopodobnie powodującego chorobę.

„Opisując procedurę diagnostyczną, chcemy podkreślić kluczową rolę genetyki klinicznej, zintegrowanej z multidyscyplinarną oceną i analizą mRNA, w osiągnięciu liniowej i jednoznacznej diagnozy CLN7” – napisali naukowcy.