Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości w listopadzie 1918 r. szybko podjęto decyzję o zastąpieniu polskiej marki nowym bankiem emisyjnym i wprowadzeniu nowej polskiej waluty – złotego. Odrodzone państwo polskie od początku swego istnienia musiało jednak walczyć z rosnącą inflacją, która w drugiej połowie 1923 r. przerodziła się w hiperinflację. W grudniu tego roku uformował się rząd Władysława Grabskiego i gabinet stanął przed pierwotnym zadanie przeprowadzenia reformy fiskalnej i walutowej. Polski parlament przyznał rządowi specjalne uprawnienia w zakresie zmniejszania wydatków, nakładania opłat na nieruchomości, dostosowywania opodatkowania, wdrażania polityk mających na celu zmniejszenie inflacji i reformy systemu bankowego. Dzięki temu programowi naprawczemu udało się obecnie ustabilizować kurs polskiej marki w ramach przygotowań do wprowadzenia złotego. Wraz ze wzrostem rezerw w dolarach amerykańskich oraz rezerw złota w sztabkach kraju, te dwa główne aktywa zostały wprowadzone w celu zabezpieczenia nowej waluty.

Złoty podzielony na 100 groszy został po raz pierwszy wprowadzony do obiegu w kwietniu 1924 roku i dokładnie obliczono jego wartość. Nowa polska waluta opierała się na parytecie złota i walut wymienialnych. Jeden złoty odpowiadał wartości 0,31 grama czystego złota, a 100 złotych odpowiadało wartości 1 uncji trojańskiej. Tym samym cena giełdowa 1 kilograma złota wyniosła 3444 zł. Jeden dolar amerykański wynosił 5,18 złotego, a wartość polskiej waluty powiązano z frankiem szwajcarskim – często używaną walutą rezerwową przed II wojną światową. Zgodnie z ustaleniami reformy co najmniej 30% emisji nowej polskiej waluty miało być zabezpieczone akcjami złota i walutami obcymi. Jednocześnie podjęto decyzję o wycofaniu polskiej marki jako środka płatniczego. Kurs wymiany ustalono na 1 800 000 marek polskich za 1 złoty. Emisja złotego należała do kompetencji Banku Polskiego Spółki Akcyjnej – spółki akcyjnej, nowo utworzonego banku emisyjnego, który zastąpił Polski Bank Pożyczkowy – Polską Krajową Kasę Pożyczkową, instytucję utworzoną przez okupanta niemieckiego podczas I wojny światowej Reforma okazała się wyjątkowym sukcesem, ponieważ nie tylko doprowadziła do konsolidacji finansów publicznych, ale także zapewniła impuls i stabilność rozwoju gospodarczego kraju. Reforma zaowocowała także znaczącym wzmocnieniem pozycji Polski na arenie międzynarodowej.

Wraz z utworzeniem Centralnego Banku Polskiego w 1945 r. złoty pozostał w użyciu podczas drugiej wojny światowej i po jej zakończeniu. Waluta była w użyciu w okresie PRL od 1947 do 1989 i po przywróceniu demokracji. W okresie hiperinflacji ponowna kalibracja złotego w 1995 r. zaowocowała nowym kursem wymiany 10 000 starych, równym jednemu nowemu złotemu, który pozostaje obecną walutą używaną do dziś.

Srebrne monety próby są produkowane przez Mennicę Polską w jej siedzibie w Warszawie na zlecenie Narodowego Banku Polskiego i zaprojektowane przez Urszulę Walerzak. Na awersie odtworzono awers oryginalnego projektu srebrnej monety jednozłotowej wypuszczonej w tym roku z 1924 roku. Pamiątkowy tekst nad projektem z 1924 r. głosi, że ma kształt rombu 100. ROCZNICA WPROWADZENIA (100. rocznica wprowadzenia złotego do obiegu) z dodatkowym tekstem ZŁOTEGO DO OBIEGU umieszczone poniżej. Zaprezentowano także fragmenty portalu nad wejściem do holu głównego dawnego Banku Polskiego SA w Warszawie. Po obu stronach wzoru złotego z 1924 r. umieszczono dwie alegoryczne postacie reprezentujące wiedzę i przemysł. Odniesienie do tego elementu wzoru zapożyczono z banknotu 100 zł wyemitowanego w 1934 r. Na rewersie widnieje wizerunek rewersu tej samej monety z 1924 r., która znajduje się na awersie. Nominał 1 ZŁOTY jest umieszczony nad monetą i dodatkowym tekstem RZECZPOSPOLITA POLSKA 2024 pokazano poniżej. Tuż pod dolnym tekstem umieszczono symbol narodowy Polski, orła w koronie. Przedstawienie monety z 1924 r. jest selektywnie pozłacane zarówno na awersie, jak i na rewersie.

Dostępne od 25^t Kwiecieńkażda srebrna moneta próby jest hermetyzowana i prezentowana w grubym, wyściełanym etui na karty wraz z certyfikatem autentyczności. Dodatkowe informacje można znaleźć na stronie detalicznej Narodowego Banku Polskiego.