Nowa Zelandia została uznana za dziesiąty najszczęśliwszy kraj na świecie według World Happiness Report, ale ta radosna wiadomość nie jest tym, czym się wydaje, ponieważ Aotearoa i inni obserwują ogólny spadek szczęścia.

Szczęście jest najbardziej nieuchwytne dla tych, którzy starają się je zrozumieć.

Tak powiedział francuski filozof i generalny bebech nędzy, Albert Camus.

Przez ostatnie dziesięć lat coroczny raport starał się udowodnić, że to nieprawda, ponieważ stara się określić ilościowo i porównać ogólne szczęście świata i jego narodów.

Każdego roku World Happiness Report zestawia i klasyfikuje ogólny wynik szczęścia krajów na podstawie „oceny życia” z ankiety Gallup World Poll. Ranking krajów w skali od 0 do 10, gdzie 10 oznacza najszczęśliwsze, od 2012 roku porównuje się dobrobyt świata na podstawie wyników uzyskanych z sześciu różnych wskaźników.

Wynik uwzględnia bogactwo (jako PKB na mieszkańca), wsparcie społeczne, zdrowie (jako średnia długość życia), swobodę podróżowania, hojność i korupcję.

W tym roku tabela ligowa wygląda na niewiele zmienioną.

Szósty rok z rzędu Finlandia została uznana za najszczęśliwszy kraj na świecie, a następnie Dania i Islandia.

Aby uczcić tę wiadomość, krajowa rada turystyczna Visit Finland zainicjowała czterodniową „Masterclass of Happiness” pod szyderczym tytułem, zapraszając uczestników do odwiedzenia jezior Järvi-Suomi, aby poznać fiński sposób na zadowolenie. Pierwsza dziesiątka w lidze jest zdominowana głównie przez kraje Europy Północnej. Nowa Zelandia (na dziesiątym miejscu) i Izrael (na czwartym miejscu) to jedyne geograficzne odstające miejsca w tym trendzie.

Nowa Zelandia konsekwentnie plasuje się w pierwszej dziesiątce, ale spadła o dwa miejsca we względnym szczęściu od czasu sporządzenia pierwszego raportu dziesięć lat temu.

W rzeczywistości wskaźnik zadowolenia Aotearoa spadł o 0,077 do 7,123 Nawet Finlandia spadła pod względem ogólnego zadowolenia z 7,821 do 7,804. Chociaż tegoroczny raport o szczęściu twierdzi, że wykazuje „niezwykłą odporność”, a globalne średnie zadowolenia z życia są porównywalne z latami sprzed pandemii, ogólne zadowolenie nieco się ochłodziło. Dane sondażowe Gallupa pokazują, że poziom szczęścia spadł średnio o -0,08 punktu od czasu rozpoczęcia pomiarów, czyli dziesięciu lat temu.

Największe spadki odnotowano w Europie Zachodniej (o -0,8) i Ameryce Północnej (-0,4), choć szczęście poprawiło się w regionach Europy Wschodniej (0,4) i Afryki Subsaharyjskiej (o 0,2) w ciągu ostatniej dekady.

Jednym z nielicznych krajów, które przełamały ten trend, jest Litwa.

Kraj bałtycki jest jedynym nowym krajem, który znalazł się w pierwszej dwudziestce, awansując o 30 miejsc od 2017 roku.

Tymczasem Afganistan i Liban pozostają na dole ligi szczęścia.

„Ruch szczęścia pokazuje, że dobrostan nie jest „miękką” i „niejasną” ideą, ale raczej koncentruje się na obszarach życia o krytycznym znaczeniu: warunkach materialnych, bogactwie psychicznym i fizycznym, cnotach osobistych i dobrym obywatelstwie” – powiedział ekonomista Jeffrey Sachs, jeden ze współautorów raportu.

„Musimy przekształcić tę mądrość w praktyczne rezultaty, aby osiągnąć więcej pokoju, dobrobytu, zaufania, uprzejmości – i tak, szczęścia – w naszych społeczeństwach”.

„luka szczęścia”

Chociaż Finlandia ponownie zdobyła koronę jako najszczęśliwszy kraj na świecie, może być więcej do spełnienia niż sauny i lasy brzozowe.

Istnieje wiele trendów i zmian, które pokazuje ranking szczęścia, a niektóre z nich ledwo je zmieniają. Na przykład wskaźnik szczęścia Ukrainy mniej ucierpiał w zeszłym roku podczas wojny z Rosją niż w 2014 roku, po aneksji Krymu.

World Happiness Report sugeruje, że jednym z największych czynników przewidywania ogólnego szczęścia jest „luka w poziomie szczęścia”. Rozkład szczęścia przewiduje, że kraje z większymi różnicami między najbardziej szczęśliwymi i najmniej szczęśliwymi mieszkańcami najprawdopodobniej wypadną słabo w rankingach, podczas gdy „najszczęśliwsze kraje” osiągające najlepsze wyniki doświadczają niewielkich nierówności między szczęściem obywateli.

Chociaż ta równość szczęścia nie jest całkowicie zależna od dochodów lub PKB, ludzie są bardziej zadowoleni w krajach, w których różnica w poziomie szczęścia i nierówności są mniejsze. Okazuje się, że porównywanie naprawdę jest złodziejem radości.

Profesor Lara Aknin z Uniwersytetu Simona Frasera powiedziała, że ​​jej najbardziej interesującym wnioskiem z raportu z 2023 r. był rosnący trend „szczodrości”.

„Już drugi rok widzimy, że różne formy codziennej życzliwości, takie jak pomoc nieznajomemu, darowizna na cele charytatywne, wolontariat, są powyżej poziomu sprzed pandemii”.

10 najszczęśliwszych krajów na świecie

Światowy raport o szczęściu 2023