Newswise — Regionalne różnice w rozprzestrzenianiu się dwóch głównych grup przodków Japonii zostały ujawnione dzięki nowym badaniom na Uniwersytecie Tokijskim. Ogólnie uważa się, że Japończycy wywodzą się z dwóch głównych grup: łowców-zbieraczy Jomon i rolników-imigrantów z kontynentalnej Azji Wschodniej. Nowo opracowane narzędzie do analizy statystycznej, zwane indeksem znaczników przodków (AMI), zostało wykorzystane do odkrycia rozmieszczenia i mieszania się tych grup w całej Japonii. Naukowcy odkryli również, że Jomon miał cechy genetyczne, które czyniły go bardziej odpornym na głód, ale bardziej podatnym na otyłość, podczas gdy rolnicy z Azji Wschodniej byli lepiej chronieni przed chorobami zakaźnymi, ale bardziej podatni na zaostrzone reakcje zapalne, takie jak astma. Oprócz lepszego zrozumienia historii populacji Japonii, odkrycia te mogą pomóc w określeniu, które problemy zdrowotne będą prawdopodobnie bardziej rozpowszechnione w każdym regionie Japonii, potencjalnie pomagając w przyszłości w bardziej dostosowanych świadczeniach medycznych.

Zapytaj kogoś z Japonii o Japończyków, a może ci powiedzieć, że mają bardzo jednorodne społeczeństwo. Ale oczywiście rozumie się, że wszędzie składa się z mieszanki ludzi, niezależnie od tego, czy ta różnorodność występowała historycznie, czy też niedawno. Uważa się, że współcześni Japończycy pochodzą głównie z mieszanki dwóch populacji: łowców-zbieraczy Jomon (którzy przybyli około 14 000 pne) i rolników z kontynentalnej Azji Wschodniej (którzy zaczęli migrować około 800 pne). Chociaż dowody archeologiczne dostarczyły pewnego wglądu w te dwie społeczności i ich historię, szczegóły ich regionalnego rozprzestrzeniania się i mieszania nie zostały w pełni poznane.

„Chciałem odkryć pochodzenie mieszkańców archipelagu japońskiego, aby poznać własne korzenie. Opracowałem więc metodę statystyczną, aby konkretnie wykrywać warianty genetyczne pochodzenia Jomon w porównaniu z wariantami pochodzącymi od mieszkańców kontynentalnej Azji Wschodniej lub innymi nowymi wariantami. Nazwaliśmy to indeksem znaczników przodków (AMI)” – wyjaśnia profesor nadzwyczajny projektu Yusuke Watanabe z Graduate School of Science. „W antropologii statystyki podsumowujące są powszechnie stosowane do wykrywania elementów genetycznych powstałych w wyniku mieszania (tzw. domieszki) wcześniej izolowanych populacji. Najszerzej stosowana jest nazwa „S*”, która jest przydatna do identyfikacji archaicznych przodków wywodzących się od hominidów, tj. neandertalczyków i denisowian, których czas rozbieżności ze współczesnymi ludźmi sięga setek tysięcy lat wstecz. Ale to narzędzie nie zadziałało w przypadku historii populacji Japonii. Dla porównania, nasza statystyka AMI może wykryć warianty genetyczne pochodzące od przodków z domieszki dwóch ostatnio rozbieżnych populacji (występujących zaledwie tysiące lat temu), tak jak to mamy w Japonii”.

Używając AMI i genetycznego markera pochodzenia Jomona zwanego wynikiem allelu Jomona (JAS)zespół zbadał dane genetyczne 10 842 osób z całej Japonii. Ich wyniki genetyczne wskazywały na proporcję przodków Jomonów, a porównując je ze wskaźnikami wielkości populacji z archeologii, naukowcy odkryli korelację. Wcześniejsze badania wykazały, że uprawa ryżu rozpoczęła się najpierw w północnej części Kiusiu, najbardziej wysuniętej na południe z głównych wysp kraju, a następnie rozprzestrzeniła się na region Kinki w środkowo-zachodniej Japonii (obejmujący dzisiejsze Osaka i Kioto) oraz główną wyspę Sikoku. na południowym zachodzie. Wyniki dla tych regionów były stosunkowo niskie, co wskazuje na niższą populację Jomon i wyższą populację imigrantów. Dla porównania, najwyższe wyniki uzyskała południowa wyspa Okinawa, a następnie region Tohoku na północnym wschodzie i obszar Kanto w środkowej Japonii (zawierający Tokio), gdzie antropolodzy uważają, że ludzie mają więcej przodków Jomon.

Co więcej, badając warianty genetyczne pochodzące od Jomona we współczesnym języku japońskim, zespół odkrył również kilka ważnych różnic. Podczas gdy łowcy-zbieracze z Jomon mieli cechy, które czyniły ich bardziej odpornymi na głód (ze względu na wyższy poziom cukru we krwi i trójglicerydów), rolnicy z kontynentalnej Azji Wschodniej byli ogólnie lepiej chronieni przed chorobami (dzięki wyższej zawartości białka C-reaktywnego [CRP] i liczby białych krwinek eozynofili, które biorą udział w odpowiedzi immunologicznej). Następnie przyjrzeli się regionalnym różnicom we wskaźnikach otyłości wśród 5-letnich dzieci i częstości występowania astmy. Wydaje się, że ludzie z regionów o wyższym odsetku pochodzenia Jomon mają genetyczną predyspozycję do otyłości, podczas gdy osoby z regionów o wyższym pochodzeniu kontynentalnym z Azji Wschodniej mają bardziej zaostrzoną astmę (ponieważ te same eozynofile, które chronią przed chorobami, mogą przyczyniać się do reakcji zapalnych).

„Odkryliśmy, że odsetek przodków Jomonów jest znacząco powiązany ze współczesnymi regionalnymi różnicami w otyłości i astmie wśród Japończyków” – powiedział Watanabe. „Biorąc pod uwagę, że różnice w pochodzeniu Jomon wydają się odgrywać rolę w regionalnych odmianach chorób w Japonii, możliwe jest, że w przyszłości spersonalizowana medycyna będzie musiała wziąć pod uwagę te regionalne różnice przodków.

„Obecnie badam potencjalne zastosowania danych dotyczących wariantów genetycznych pochodzących od Jomona w nowych badaniach, które mogą pomóc nam lepiej zrozumieć cechy fizjologiczne naszych przodków” — wyjaśnił Watanabe. „Jednak AMI ma zastosowanie nie tylko do Japończyków, ale także do innych mieszanych populacji ludzkich, takich jak daleki Ocean (rdzenni mieszkańcy wysp w regionie Oceanu Spokojnego na wschód od Nowej Gwinei i Wysp Salomona), Madagaskar (z wyspiarskiego kraju Madagaskar na Oceanie Indyjskim, u południowo-wschodnich wybrzeży Afryki) i nie tylko. Mam więc nadzieję, że AMI będzie wykorzystywane przez innych do dalszych badań nad różnorodnością i własnymi korzeniami”.