Arizonę [US]4 sierpnia:Naukowcy z uniwersytetów w Arizonie, Oksfordzie i Leeds przeanalizowali dziesiątki wcześniejszych badań dotyczących długiego COVID-19, aby zbadać liczbę i zakres osób dotkniętych chorobą, podstawowe mechanizmy choroby, liczne objawy występujące u pacjentów oraz obecne i przyszłe metody leczenia.

Długi COVID, znany również jako stan po COVID-19, jest opisywany jako objawy trwające trzy miesiące lub dłużej po ostrym COVID-19. Choroba może uszkodzić kilka układów narządów, powodując zmniejszoną funkcję i objawy, takie jak zmęczenie, upośledzenie funkcji poznawczych (często znane jako „mgła mózgowa”), trudności w oddychaniu i dyskomfort.

Długi COVID może dotknąć niemal każdego, w tym wszystkie grupy wiekowe i dzieci. Występuje częściej u kobiet i osób o niższym statusie społeczno-ekonomicznym, a przyczyny takich różnic są obecnie badane. Naukowcy odkryli, że podczas gdy niektórzy ludzie stopniowo wracają do zdrowia po długim COVID, u innych stan ten może utrzymywać się przez lata. Wiele osób, u których rozwinął się długi COVID przed pojawieniem się szczepionek, nadal nie czuje się dobrze.

„Długi COVID to wyniszczająca choroba, która pociąga za sobą ogromne straty ludzkie i ma wpływ na sytuację społeczno-ekonomiczną” – powiedział dr n. med. Janko Nikolich, starszy autor artykułu, dyrektor Aegis Consortium na Uniwersytecie Alberty w dziedzinie nauk o zdrowiu, profesor i kierownik Katedry Immunobiologii na Wydziale Medycznym Uniwersytetu Alberty w Tucson oraz członek Instytutu BIO5.

„Dzięki szczegółowemu badaniu mamy nadzieję zarówno zrozumieć mechanizmy, jak i znaleźć cele terapii przeciwko temu, a potencjalnie także innym przewlekłym schorzeniom związanym z zakażeniem, takim jak encefalomyelitis mialgiczna/zespół przewlekłego zmęczenia i fibromialgia”.

Jeśli dana osoba została w pełni zaszczepiona i ma aktualne dawki przypominające, ryzyko długiego COVID jest znacznie niższe. Jednak 3%-5% ludzi na całym świecie nadal rozwija długiego COVID po ostrej infekcji COVID-19. Według Centers for Disease Control and Prevention, długi COVID dotyka szacunkowo 4%-10% dorosłej populacji USA, a 1 na 10 dorosłych, którzy mieli COVID, rozwija długiego COVID.

Badanie przeglądowe wykazało również, że zaangażowanych jest wiele mechanizmów biologicznych, w tym przetrwanie pierwotnego wirusa w organizmie, zaburzenie normalnej odpowiedzi immunologicznej i mikroskopijne krzepnięcie krwi, nawet u niektórych osób, u których infekcja miała jedynie łagodny przebieg.

Nie ma jeszcze sprawdzonych metod leczenia długiego COVID, a obecne leczenie choroby koncentruje się na sposobach łagodzenia objawów lub zapewniania rehabilitacji. Naukowcy twierdzą, że istnieje pilna potrzeba opracowania i przetestowania biomarkerów, takich jak badania krwi, w celu diagnozowania i monitorowania długiego COVID oraz znalezienia terapii, które zajmą się podstawowymi przyczynami choroby.

Ludzie mogą zmniejszyć ryzyko zachorowania na długiego COVID-19, unikając infekcji – na przykład nosząc ściśle przylegającą maskę w zatłoczonych pomieszczeniach, szybko przyjmując leki przeciwwirusowe w przypadku zachorowania na COVID-19, unikając forsownych ćwiczeń podczas takich infekcji oraz upewniając się, że mają aktualne szczepionki przeciwko COVID i dawki przypominające.

„Długi COVID to ponury stan, ale są podstawy do ostrożnego optymizmu” — powiedziała Trisha Greenhalgh, główna autorka badania i profesor na Wydziale Podstawowej Opieki Zdrowotnej Nuffield w Oksfordzie. „Różne metody leczenia oparte na mechanizmach są testowane w badaniach klinicznych. Jeśli okażą się skuteczne, pozwolą nam one na ukierunkowanie terapii precyzyjnych na konkretne podgrupy osób. Pomijając metody leczenia, staje się coraz bardziej oczywiste, że długi COVID stanowi ogromne obciążenie społeczne i ekonomiczne dla jednostek, rodzin i społeczeństwa. W szczególności musimy znaleźć lepsze sposoby leczenia i wspierania „długotrwałych” — osób, które są chore od dwóch lat lub dłużej i których życie często wywraca się do góry nogami”.