Puchar Świata T20 2024 to idealna impreza krykietowa, która może przyciągnąć publiczność z najbogatszego kraju na świecie, czyli Stanów Zjednoczonych. Zainwestowano znaczną ilość pieniędzy w obiekty odpowiednie do organizacji prestiżowych turniejów ICC, takich jak Puchar Świata T20.

Indie i Pakistan, popularne kraje grające w krykieta, były całkiem zrozumiałe wyznaczone do rozegrania wszystkich swoich pierwszych meczów ligowych w USA. Korzyści finansowe i komercyjne wynikające z takiego działania, nie tylko obecnie, ale także w przyszłości, były jedyną atrakcją, którą bardzo lubili wszyscy interesariusze i ICC. W końcu, jeśli krykiet ma osiągnąć fenomenalny poziom innych wydarzeń sportowych w USA, ostatnim przystankiem dla krykieta jest kraj Wujka Sama.

Pomysł sprowadzenia międzynarodowego krykieta do Stanów Zjednoczonych pojawiał się w przygotowaniu od wielu lat ze względu na napływ ogromnej populacji z krajów grających w krykieta.

Aby sport zadomowił się w sercu narodu, musi najpierw znaleźć się w programie nauczania sportu w szkołach i na poziomie młodszym.

Czytaj więcej!

Niestety, krykiet nie odniósł tam żadnego sukcesu, ponieważ potrzebna jest infrastruktura, która wpaja i zachęca młodzież do uprawiania tego sportu. Można to osiągnąć jedynie poprzez uwielbienie i podążanie za bohaterami sportu w sporcie popularnym wśród rówieśników.

Dlatego krykiet w USA pozostanie na razie sportem, który oglądają i śledzą starzejący się ludzie z krajów grających w krykieta. Diaspora, która obecnie mieszka i obserwuje sport, który ma z nimi emocjonalny związek. Jest to malejąca populacja zwolenników krykieta; których młode potomstwo nie ma znaczącego związku ze sportem.

Najważniejszym meczem Pucharu Świata T20 jest starcie Indii i Pakistanu na stadionie Nassau w Nowym Jorku w niedzielę 9 czerwca. To nie krykiet powoduje, że stadion zapełnia się widzami spieszącymi, aby kupić bilet na mecz o godz. stawka zaporowa, ale spektakl dwóch narodów, które walczą o zwycięstwo na innym polu bitwy. Oczy, które będą świadkami tego za pośrednictwem mediów cyfrowych i telewizyjnych, będą ogromne i godne ekscytującego spotkania z krykietem.

Niestety krykiet może nie być w najlepszej formie, ponieważ stan boiska może nie sprzyjać dobrej grze w krykieta, zwłaszcza że dwa wcześniejsze mecze na stadionie w Nowym Jorku były rozczarowującym wydarzeniem dla krykieta. Indie i Pakistan mogą pochwalić się bardzo mocnym atakiem tempa i szkoda, że ​​pałkarze zmierzą się z melonikami tej klasy na krykietowym polu minowym. Nierówne odbicie i piłki unoszące się z miejsc o dobrej długości mogą prowadzić do poważnych kontuzji. Stroke-play byłby trudny, a przetrwanie jeszcze trudniejsze. Można odnieść wrażenie, że ICC i USA Cricket poniosły sromotną porażkę.

Spotkanie Indii z Irlandią rozegrane 5 czerwca na stadionie Nassau w Nowym Jorku było dla krykieta katastrofą. W tym sporcie nie chodzi o wznoszenie rusztowań jako trybun, restauracji i barów we wszystkich zakątkach stadionu, ale o zapewnienie krykiecistowi dobrych warunków do gry, aby mógł pokazać swoje umiejętności. Boisko było kiepskiej jakości i nie powinno było się na nim nigdy rozgrywać najważniejszego meczu krykieta Pucharu Świata. Indie rzeczywiście wygrały mecz z Irlandią całkiem przekonująco, jednak pałkarze obu drużyn nie tylko walczyli o przetrwanie, ale także martwili się możliwą kontuzją.

Harry Tector, dobry młody pałkarz z Irlandii, został zwolniony po zdradzieckiej dostawie od indyjskiego speedstera Jasprita Bumraha, który otarł się o rękawiczki i uderzył w kask, by w końcu dać się złapać w kołdrę przez Kohliego. Rohit Sharma, kapitan reprezentacji Indii, musiał przejść na emeryturę z powodu kontuzji ciała po półwieczu spędzonym walecznie. Odbijający z obu stron byli jak bokserzy uciekający przed spłaszczeniem przez tkanie i schylanie się, aby uniknąć ciosu. Żal było mniej zręcznych irlandzkich odbijających, którzy musieli zmierzyć się ze śmiercionośnym indyjskim atakiem Bumraha, Md. Siraja, Arshdeepa i Hardika Pandyi w kręgle.

Mecz rozegrany wcześniej 3 czerwca pomiędzy Sri Lanką a Republiką Południowej Afryki był podobnie fatalny i zakończył się niskim wynikiem, również ze względu na boisko. Sri Lanka odpadła w 77 rundach, a Republika Południowej Afryki z trudem go wyprzedziła.

Na szczęście dotychczas żaden zawodnik nie odniósł poważnej kontuzji, jednak nie zdajemy sobie sprawy z siniaków od uderzeń ciała, po których wracają pałkarze. Furtka w Nassau to pole minowe czekające na katastrofę. Co więcej, boisko piaszczyste to kolejna skaza, która się pojawiła. Miękki piasek jest bardzo podobny do lądowania golfisty w bunkrze z piasku. To w naturalny sposób utrudnia pałkarzowi uzyskanie granicy.

Co więcej, w przypadku obrońcy miękkość podłoża może spowodować kontuzję ścięgna podkolanowego, a także zmęczenie mięśni.

Na szczęście mecz Indie–Pakistan nie jest sprawą typu „zrób albo zgiń”. Obie strony najprawdopodobniej powinny dotrzeć do Super 8. Można mieć nadzieję, że obsługa naziemna w Nassau będzie niestrudzenie pracować, aby 9 maja przygotować furtkę, która będzie sprawiedliwa, aby rozegrać dobry mecz w krykieta.

Kolejny mecz z niską liczbą punktów spowodowałby, że nawet najbardziej zagorzali kibice z USA uciekliby do zacisza swoich domów. Wtedy krykiet w USA będzie przegrany.

(Yajurvindra Singh to były indyjski krykiecista. Wyrażane poglądy są osobiste)