CAPE TOWN, Republika Południowej Afryki (AP) – W kraju, w którym segregacja rasowa kiedyś brutalnie egzekwowane, Nowy rząd koalicyjny w Republice Południowej Afryki zjednoczyła czarnego prezydenta i białego przywódcę opozycji w obrazie jedności.

A jednak porozumienie o podziale władzy zapieczętowany tydzień temu pomiędzy prezydentem Cyrylem Ramaphosą Partia Afrykańskiego Kongresu Narodowego I Sojuszu Demokratycznegojedna z niewielu partii pod przewodnictwem białych w Republice Południowej Afryki, nieświadomie odnowiła pewne podziały rasowe.

Wielu czarnoskórych mieszkańców Republiki Południowej Afryki wyraziło dyskomfort w związku z powrotem do władzy partii pod przewodnictwem białych, nawet w koalicji. Kraj jest nawiedzony przez apartheidowy system rządów białej mniejszości która zakończyła się 30 lat temu, ale nadal jest odczuwalna przez miliony czarnej większości, która była bezlitośnie uciskana przez biały rząd i pozostaje dotknięta nierozwiązany problem ubóstwa i nierówność.

Republika Południowej Afryki stoi obecnie w obliczu prawdopodobieństwa pojawienia się większej liczby białych ludzi na wysokich stanowiskach rządowych niż kiedykolwiek od czasu upadku apartheidu. Biali ludzie stanowią około 7% 62-milionowej populacji kraju.

AKN wyzwolił Republikę Południowej Afryki spod apartheidu w 1994 r Nelson Mandela, pierwszy czarnoskóry prezydent kraju. Jego trzydziestoletnia dominacja polityczna zakończyły się przełomowymi wyborami, które odbyły się 29 majazmuszając ją do utworzenia koalicji. Drugą co do wielkości liczbą głosów zdobyła DA, wywodząca się z liberalnych białych partii sprzeciwiających się apartheidowi.

Obaj promowali zjednoczenie się w wielopartyjnej koalicji jako nową jedność rozpaczliwie potrzebną w kraju ogromne problemy społeczno-gospodarcze.

Ale historia pozostaje. Prokurator okręgowy zawiesił w czwartek jednego ze swoich białych prawodawców, kilka dni po złożeniu przysięgi w parlamencie, z powodu rasistowskich obelg, które wypowiedział w filmie w mediach społecznościowych ponad dziesięć lat temu. Renaldo Gouws – podobno dwudziestoletni wówczas student – ​​użył szczególnie obraźliwego określenia w stosunku do Czarnych, które było niesławne w czasach apartheidu, a obecnie jest uważane za mowę nienawiści.

Gouwsowi grożą działania dyscyplinarne ze strony swojej partii, a Południowoafrykańska Komisja Praw Człowieka oznajmiła, że ​​postawi go przed sądem. prokurator, który wcześniej odpierał zarzuty o faworyzowanie białychjest ponownie przedmiotem analizy.

Kongres Związków Zawodowych Republiki Południowej Afryki, ważny sojusznik polityczny AKN, stwierdził, że wybuch Gouwsa był symptomatyczny dla prokuratora okręgowego, który jest „łagodny wobec rasistów”. AD „musi się nad tym zastanowić i zająć się tą sprawą, jeśli chce zostać zaakceptowana przez zwykłych mieszkańców Republiki Południowej Afryki jako partner w rządzie jedności narodowej” – stwierdziła.

Lider DA John Steenhuisen zaprzeczył w wywiadzie telewizyjnym, że jego partia jest oddana wyłącznie interesom białych, twierdząc, że gdyby tak było, nie zdobyłaby drugiej co do wielkości liczby głosów w kraju z większością Czarnych. DA ma czarno-białych prawodawców i zwolenników, ale jedyny czarnoskóry przywódca opuścił partię w 2019 r., kwestionując jej zaangażowanie na rzecz Czarnych mieszkańców Republiki Południowej Afryki.

Analityk polityczny Angelo Fick powiedział, że prokurator okręgowy rzeczywiście ma „poczucie białości” w oczach wielu mieszkańców Republiki Południowej Afryki i stworzył je poprzez „całkowity brak zainteresowania rozmawianiem o obawach rasowych wyrażanych przez Czarnych mieszkańców Republiki Południowej Afryki”.

Krótko przed sprawą Gouwsa, język nacechowany rasowo przyszedł z innej strony, kiedy: MK Partia byłego prezydenta Jacoba Zumy — niegdyś przywódca AKN — nazwał Ramaphosę „czarnem domowym” za zawarcie porozumienia z prokuratorem okręgowym. Partia Zumy określiła także białą przewodniczącą prokuratora okręgowego Helen Zille mianem „władcy niewolników” Ramaphosy.

Partia MK i Bojownicy o Wolność Gospodarczą – trzecia i czwarta co do wielkości partia w parlamencie – odmówiły przyłączenia się do tego, co AKN nazywa otwartym dla wszystkich rządem jedności narodowej. Powiedzieli, że podstawowym powodem jest prokurator, który ich zdaniem jest zaangażowany wyłącznie w dobro białej mniejszości w Republice Południowej Afryki.

„Nie zgadzamy się na to małżeństwo dla pozoru mające na celu utrwalenie władzy białego monopolisty nad gospodarką” Lider EFR Julius Malema powiedział.

Czasami Malema tak ma wywołał napięcia rasowe domagając się zmian, mówiąc kiedyś: „Nie wzywamy do mordowania białych ludzi, przynajmniej na razie” i że „biały człowiek z Republiki Południowej Afryki zbyt długo czuł się zbyt komfortowo”.

Obecnie twierdzi, że jego partia nie jest przeciwko białym ludziom, ale przeciwko postrzeganemu „przywilejowi białych”, który pozostawia 64% Czarnych w ubóstwie w porównaniu z 1% białych, wynika z raportu Południowoafrykańskiej Komisji Praw Człowieka z 2021 roku.

Malema reprezentuje nowa opozycja wobec AKN przez wielu Czarnych mieszkańców Republiki Południowej Afryki sfrustrowanych nierównością rasową, która jest widoczna po 30 latach wolności. Biali ludzie zazwyczaj mieszkają w eleganckich dzielnicach. Miliony Czarnych mieszkają w zubożałych miasteczkach na obrzeżach.

Ta frustracja skłoniła wielu wyborców do rezygnacji z ANC. Obawy związane z nawiązaniem współpracy z prokuratorem mogą osłabić partię jeszcze bardziej.

W jego przemówienie inauguracyjne w środę, w Ramaphosa uznał „toksyczne” podziały, które pozostały dziesiątki lat po głoszeniu przez Mandelę pojednania rasowego. „Nasze społeczeństwo pozostaje głęboko nierówne i wysoce spolaryzowane” – stwierdził Ramaphosa.

ANC próbuje wykorzystać koalicję jako swego rodzaju restart ideałów Mandeli.

„Dla nas nie ma znaczenia, czy kot jest czarny czy biały” – powiedział sekretarz generalny ANC Fikile Mbalula o porozumieniu z prokuratorem okręgowym. Mandela użył tego wyrażenia, aby zasygnalizować, że jest otwarty na współpracę z rządem Republiki Południowej Afryki dla wszystkich ras.

„Zasadniczo” – powiedział Mbalula – „pytanie brzmi, jak posunąć kraj do przodu”.

___

Wiadomości AP z Afryki: