Na pierwszy rzut oka wyglądają jak skrzydła motyla. Bliższe spojrzenie z pobliskiej łodzi pasażerskiej potwierdza, że ​​„motyle” w odcieniach czerwieni i różu współdziałają z wiatrem, aby przekroczyć linię mety pomiędzy pomarańczową boją a łodzią z banderą na wzburzonych wodach Zatoki Bengalskiej. Są to deski żaglowe przewożące windsurferów; wszyscy rywalizują o pierwsze miejsce w Ogólnoindyjskich Mistrzostwach Windsurfingu, które zakończyły się w ubiegły weekend w porcie w Chennai.

Podczas gdy półmetrowa fala w oceanie wystarczy, aby wytrącić z równowagi odległych obserwatorów (bezpiecznych w łodzi), windsurferzy zręcznie łączą techniki surfingu i żeglowania, aby znaleźć swój ulubiony spot na wodach; z wiatrem jako przewodnikiem. Nie zawsze podążają, też z tym walczą. Deska żaglowa unosi ciężar windsurfera, który wykorzystuje masę swojego ciała do określenia ruchu i kierunku.

Windsurfer w akcji wzdłuż wschodniego wybrzeża | Źródło zdjęcia: UKŁAD SPECJALNY

W mieście słynącym z dynamicznej społeczności surfingowej, zainteresowanie windsurfingiem powoli, ale systematycznie rośnie. „Patrząc na ponad 20 instytutów szkoleniowych windsurfingu w całym kraju, więc dostępność zdecydowanie się poprawiła”, mówi kitesurfingowiec Jehan Driver z Quest Adventure Sports Academy w Rameswaram w stanie Tamil Nadu, która jest powszechnie uważana za jedno z idealnych miejsc do uprawiania windsurfingu dzięki stałym wiatrom i stosunkowo płaskiej wodzie.

Chociaż miasta takie jak Bombaj i Goa od dawna są reklamowane jako twierdze, po raz drugi w Chennai odbywają się ogólnoindyjskie zawody.

Wszystkie Mistrzostwa Indii w windsurfingu 2024 | Źródło zdjęcia: Thamodharan B

W zeszłym roku wydarzenie odbyło się pomiędzy krętym brzegiem plaży Kovalam a pobliską wioską rybacką i zgromadziło entuzjastyczny tłum. W tym roku windsurferzy z 14 stanów i dziewięciu różnych klubów wzięli udział w Mistrzostwach organizowanych przez Stowarzyszenie Żeglarskie Tamil Nadu, Akademię Żeglarstwa w Chennai i Indyjską Straż Przybrzeżną, podczas których wielu młodych sportowców z Chennai zdobyło srebrne i złote medale w różnych klasach regatowych. jak Raceboard, Techno-293, RS-X i IQFoil.

Choć ruch ten powoli nabiera tempa w kręgach zawodów sportowych, sporty przygodowe będą przez następne pięć miesięcy preferowanym sposobem spędzania wolnego czasu na wschodnim wybrzeżu dzięki idealnym warunkom wiatrowym i wodnym.

„Wzdłuż wybrzeża mamy całkowicie otwarty ocean, bez formacji lądowych aż do Andamanów, co oznacza, że ​​mamy stałe wiatry i dobrą, czystą wodę. Mamy też fale o wysokości od pół metra do trzech i czterech metrów i to jest wyzwanie. Powiedziałbym, że to jedne z najlepszych warunków dla windsurferów i żeglarzy” – mówi Ajit Diaz, członek-założyciel Tamil Nadu Sailing Association i urzędnik międzynarodowych regat mianowany przez World Sailing.

Windsurfer Arun Vasu | Źródło zdjęcia: UKŁAD SPECJALNY

Odpływ i przypływ

Arun Vasu, prezes Federacji Surfingu Indii, uprawia windsurfing wzdłuż wschodniego wybrzeża od 1983 roku. Zaczął, gdy miał 13 lat. „Wówczas, oprócz kilku miejscowych, którzy już żeglowali, byli emigranci, którzy pozostawali w mieście przez dwa do trzech lat, uprawiając windsurfing”. Scena nabrała rozpędu przez krótki czas, po czym nastąpiła cisza.

Dziś Arun może śledzić stałe zainteresowanie w ciągu ostatnich pięciu lat. Jako ktoś, kto przysięga na ten sport, Arun oferuje kursy w ich posiadłości, The Alampara w Marakkanam i Quest Academy prowadzoną razem z Jehanem. „Każdego tygodnia cztery do pięciu osób przychodzi uczyć się windsurfingu, a to dobra liczba”. Poza tym niezwykle popularne są obozy windsurfingowe trwające od trzech do czterech dni, mówi Jehan. Choć plaża w Kovalam nie jest idealna do wodowania, w głębokich wodach windsurferzy próbują doskonalić swoje umiejętności.

Arun kontynuuje: „W ciągu ostatnich 10 lat każdy sport na świeżym powietrzu rozwinął się. W ciągu najbliższych trzech do pięciu lat być może będziemy mogli zobaczyć stąd także więcej zawodników windsurfingu.

Chociaż sport ten zawsze miał publiczność na wschodnim wybrzeżu, przyczyny jego popularności w tym mieście są zwielokrotnione. Jednym z nich jest zwiększona widoczność w mediach społecznościowych. Inną sprawą są oddani zawodnicy i ich aspiracje do wyniesienia kraju na międzynarodowe zawody. Fakt, że jest to sport ekologiczny i nie zużywa paliwa, to kolejna ogromna zaleta, nie wspominając o ewolucji sprzętu, który stał się bardziej przyjazny dla początkujących.

Podróż 21-letniej Ishwaryi Ganesh do zostania pierwszą indyjską windsurferką kategorii RS:X, która zakwalifikowała się do Igrzysk Azjatyckich 2023, rozpoczęła się od żaglówki, która przepłynęła wody Chennai. „Kiedyś żeglowałem klasą o nazwie Optimist. Kiedy skończyłem 15 lat, wybrałem windsurfing. Na początku ludzie mówili, że nie dam rady jako windsurfer w Chennai, ale teraz spójrzcie na nas wszystkich. Bardzo się cieszę, że widzę tak wielu windsurferów na tych wodach” – mówi Ishwarya, która zdobyła także złoty medal w kategorii IQFoil kobiet do lat 23 na niedawno zakończonych mistrzostwach Ogólnych Indii.

Natomiast Sumant Arunachalam zaczął uprawiać windsurfing zaledwie miesiąc temu. Zdobył już srebrny medal w klasie T-293 i jest reklamowany jako znane nazwisko w Chennai w nadchodzących latach. Ishwarya wierzy, że może zajść daleko w tym sporcie: „Teraz, kiedy zobaczyłam platformę Igrzysk Azjatyckich, ostatecznym celem są igrzyska olimpijskie”.

Ishwarya Ganesh, złota medalistka w IQFoil w kategorii kobiet U-23 i uczestniczka Igrzysk Azjatyckich 2023 | Źródło zdjęcia: Thamodharan B

Sport lifestylowy

Pomijając rywalizację, wydaje się, że w centrum uwagi znalazł się teraz windsurfing jako sport zapewniający zdrowie i kondycję. „Zmieniły się także ogólne zmiany demograficzne wśród osób uprawiających sport – coraz więcej rodziców rozumie, o co w tym sporcie chodzi” – mówi Jehan, dodając, że przyjmuje uczniów w wieku od 20 do 40 lat, a czasem nawet powyżej 50 lat.

Zainteresowanie nie jest zorientowane na turystykę, jak ma to miejsce w przypadku surfingu. „Ma to więcej wspólnego z kondycją, rozwojem sportu i rozwijaniem umiejętności” – dodaje.

Przystępność cenowa (w przypadku importowanego sprzętu) jest prawdopodobnie główną przeszkodą odstraszającą przed przejściem do głównego nurtu. Na przykład płyta IQFoil może kosztować od 4 do 6 lakhów. „To wciąż sprzęt importowany, a nie wyprodukowany jeszcze w Indiach” – przypomina Jehan.

Windsurferzy wracają po wyścigu | Źródło zdjęcia: Shiva Raj S

Ajit niezachwianie dąży do promowania sportu w mieście. „Chcemy, aby więcej młodych ludzi próbowało tego sportu i chcemy, aby się rozwijał. Osoby, które kochają przygodę i mają pewien poziom sprawności, z pewnością mogą spróbować windsurfingu. Większość nie wie, od czego zacząć, i właśnie to staramy się zmienić poprzez takie konkursy.

Po powrocie do portu, po popołudniowych wyścigach, które czasami wiążą się z nieprzewidywalnym oczekiwaniem na stałą morską bryzę, rój wraca w wolnym czasie do drewnianego stawu w porcie, dzierżąc duże skrzydła motyla. Następnie następuje staranne utrzymanie ich najcenniejszego majątku, deski żaglowej, po czym następuje ciepły posiłek składający się z vadas i dosa.

Dziesięcioletnia Naavya Nirav Kaku z Bombaju mówi podczas przerwy: „Za każdym razem, gdy jestem na pokładzie, czuję, że żyję. To jest uwalniające. Jeśli tutaj uprawiasz windsurfing, możesz to robić gdziekolwiek.”