Firma Lexeo Therapeutics ogłosiła w tym tygodniu pozytywne wyniki wstępnych badań klinicznych swojej terapii genowej LX2006 w leczeniu kardiomiopatii ataksji Friedreicha (FA). LX2006 był dobrze tolerowany, nie wystąpiły żadne poważne zdarzenia niepożądane związane z leczeniem, a także obserwowano klinicznie istotne poprawy w biomarkerach sercowych wraz ze wzrostem poprawy w czasie.

Kardiomiopatia FA to wyniszczająca, rzadka i postępująca choroba spowodowana utratą funkcji mutacji w genie frataksyny. Jest to najczęstsza przyczyna śmiertelności u osób z FA, dotykająca około 5000 osób w Stanach Zjednoczonych. LX2006 został zaprojektowany, aby zwalczać kardiomiopatię związaną z FA poprzez dostarczanie funkcjonalnego genu frataksyny w celu promowania ekspresji białka frataksyny i przywracania funkcji mitochondriów w komórkach mięśnia sercowego.

Odczyt tego badania obejmował połączony zestaw danych – badanie kliniczne fazy I/II Lexeo SUNRISE-FA (NCT05445323) oraz zainicjowane przez badacza badanie fazy IA Weill Cornell Medicine (NCT05302271). W sumie analiza obejmowała ośmiu pacjentów, którzy mieli co najmniej sześć miesięcy obserwacji.

„Jesteśmy bardzo zadowoleni z tych danych i potencjału LX2006 w leczeniu kardiomiopatii FA, wyniszczającej i śmiertelnej choroby, na którą nie ma obecnie zatwierdzonych terapii” — powiedział Eric Adler, CMO i szef badań w Lexeo Therapeutics. „W oparciu o korzystny profil bezpieczeństwa i korzyści kliniczne zaobserwowane do tej pory, z radością badamy przyspieszony rozwój kliniczny LX2006, w tym potencjał przyspieszonej akceptacji tego potencjalnie ratującego życie leczenia”.

Kardiomiopatia FA zwykle charakteryzuje się przerostem lewej komory, który ostatecznie prowadzi do niewydolności serca. Dysfunkcja serca jest przyczyną śmierci u 80% osób z tą chorobą. Nowa analiza podzbioru historii naturalnej przeprowadzona przez Lexeo wykazała podwyższony wskaźnik masy lewej komory (LVMI) u dorosłych z kardiomiopatią FA, a LVMI pozostawał stabilny lub wzrastał wraz z wiekiem bez spontanicznej poprawy. Podwyższony LVMI jest wskaźnikiem przerostu lewej komory i koreluje ze śmiertelnością w wielu schorzeniach sercowo-naczyniowych, w tym kardiomiopatii FA.

Dotychczasowe badania wykazały, że leczenie było dobrze tolerowane i nie odnotowano żadnych poważnych działań niepożądanych związanych z terapią.

Tymczasowe wyniki kliniczne (od ośmiu uczestników z > (sześć miesięcy obserwacji) obejmowało:

• Spośród uczestników z podwyższonym LVMI na początku badania, 75% osiągnęło >10% redukcję po 12 miesiącach (n=4). Spośród wszystkich uczestników, 50% osiągnęło >10% redukcję LVMI po 12 miesiącach (n=6).
• Grubość bocznej ściany lewej komory (LV): pogrubienie ściany, wczesny wskaźnik przerostu lewej komory, zmniejszyło się średnio o 13,6% u wszystkich uczestników po 12 miesiącach (n=6).
• Wysokoczułe oznaczenie troponiny I (hsTnI): troponina I, biomarker uszkodzenia mięśnia sercowego, została zmniejszona średnio o 53,3% u wszystkich uczestników po 12 miesiącach (n=5).
• Ekspresja białka frataksyny oceniona za pomocą biopsji mięśnia sercowego: zaobserwowano zwiększone poziomy frataksyny w porównaniu do wartości wyjściowych po leczeniu LX2006 u wszystkich uczestników ocenianych do tej pory, przy użyciu dwóch odrębnych pomiarów: LCMS: wzrost frataksyny zaobserwowany u trzech z trzech ocenianych uczestników oraz IHC: wzrost frataksyny zaobserwowany u dwóch z dwóch ocenianych uczestników.

„Dzisiejsze udostępnione dane tymczasowe wykazują klinicznie istotne ulepszenia w zakresie wielu kardiologicznych biomarkerów hipertrofii, charakterystycznej dla kardiomiopatii FA” — powiedziała Sandi See Tai, dyrektor ds. rozwoju w Lexeo. „Wraz ze wzrostem ekspresji białka frataksyny zaobserwowanym dotychczas w biopsjach serca SUNRISE-FA, wyniki te dodatkowo podkreślają potencjał LX2006 do pozytywnego wpływu na wyniki u osób z kardiomiopatią FA”.