Charakterystyka socjodemograficzna uczestników

W badaniu wzięło udział łącznie 624 studentów z dziesięciu palestyńskich uniwersytetów. Średni wiek respondentów wyniósł 20,4 lat (SD ± 2,34). Kobiety stanowiły 59,5% próby. Specjalizacje przyjętych studentów to: medycyna-faza podstawowa (19,2%), medycyna-faza kliniczna (14,1%), nauki o zdrowiu (33,5%), specjalności naukowo-niemedyczne (16,3%) oraz kierunki literaturoznawcze (16,8%) . Około 38,8% uczestników zgłosiło występowanie chorób genetycznych w rodzinie. 36,1% stwierdziło pokrewieństwo rodziców, a 48,2% podało, że studiowało na uniwersytecie kursy genetyczne. Charakterystykę socjodemograficzną uczestników przedstawiono w tabeli 1.

Ogólna znajomość terminów genetycznych wśród uczestników była stosunkowo niska. Termin „chromosom” był najbardziej znany, natomiast termin „podatność” był najmniej znanym terminem. Znajomość pozostałych terminów była zmienna i ogólnie niska. Odpowiednio terminy „chromosom” i „genetyka” doskonale znało 61,1% i 54,2% uczestników. Natomiast jedynie 12,2% i 17,8% uczestników wykazało pełną znajomość odpowiednio terminów podatność na zagrożenia i sporadyczne. Ponad jedna czwarta uczestników w ogóle nie znała terminów podatność na zagrożenia i sporadyczne. Około 11,9%, 13,9%, 9,3%, 5,3%, 2,9% i 2,7% było odpowiednio umiarkowanie znanych, trochę znanych, znanych, nieco nieznanych, umiarkowanie nieznanych i wcale nie zaznajomionych z terminami genetycznymi. Prawie 13,3%, 7,5%, 8,7%, 4,6%, 2,6% i 2,2% uczestników stwierdziło, że zna terminy dotyczące chromosomów sekwencyjnie od średnio znanych (6) do wcale (1). 26,8% w ogóle nie znało terminu podatność na zagrożenia. 43,1%, 37,7%, 42,1% i 35,9% było w pełni zaznajomionych z terminami, odpowiednio: mutacja, zmienność, nieprawidłowość i dziedziczny. Wyniki przedstawiono w tabeli 2.

Tabela 3 przedstawia wyniki dla szesnastu pytań stosowanych do oceny wiedzy genetycznej. Spośród 624 uczestników na siedem pytań (1, 3, 4, 7, 8, 10 i 11) z szesnastu pytań poprawnie odpowiedziało ponad 80% uczestników. Ponad 70% uczestników poprawnie odpowiedziało na pytania dotyczące chorób genetycznych (pytania nr 2, 5, 6 i 9) oraz na pytanie 12 „Gen jest częścią chromosomu”. 63,9% uczestników wie, że chromosom jest większy niż gen, a 53,4% uczestników rozumie, że genom jest podatny na ingerencję człowieka. Na pytanie o zmienną ekspresję genów w różnych częściach ciała poprawnie odpowiedziało jedynie 38,3% badanych (pytanie nr 13).

Znajomość genetyczna i zróżnicowanie wiedzy na podstawie cech próbki wśród wszystkich uczestników

Średni wynik znajomości ośmiu terminów genetycznych wyniósł 4,83 (SD = 1,5), podczas gdy mediana wyniosła 4,88. Średni wynik wiedzy ogólnej dla 16 pozycji wyniósł 11,5 (SD = 3,6), podczas gdy mediana wyniosła 13. Przyjmując wartość odcięcia wynoszącą 70%, 49,4% uczniów uzyskało wysokie wyniki w zakresie znajomości (średni wynik pięciu lub więcej) i Wysokie łączne wyniki w zakresie wiedzy osiągnęło 64,3% (łączny wynik od 12 do 16). Wyniki znajomości były znacząco zmienne w oparciu o wszystkie badane zmienne (wartość p < 0,05). Średnia była wyższa w przypadku uczniów w wieku 21 lat i starszych w porównaniu z młodszymi studentami. Kobiety osiągnęły większą znajomość niż mężczyźni. Studenci szóstego roku studiów wykazali istotnie najwyższą średnią w porównaniu ze studentami pozostałych lat studiów. Najwyższą średnią w porównaniu z innymi specjalnościami osiągnęli studenci, którzy byli w fazie klinicznej specjalności medycyna ludzka. Co więcej, wyższe średnie miejsca uzyskali uczniowie, u których w rodzinie nie występowały choroby genetyczne, w porównaniu z tymi, u których występowały choroby genetyczne. Uczniowie, których rodzice nie mieli pokrewieństwa rodziców, wykazali znacznie większą znajomość genetyki niż ci, którzy zgłaszali jakikolwiek stopień pokrewieństwa rodziców. Studenci, którzy uczestniczyli w kursach genetycznych, wykazywali się znacznie większą znajomością terminów genetycznych. Wreszcie ci, którzy byli mieszkańcami miast, zgłaszali większą znajomość genetyczną. Wyniki wiedzy genetycznej były istotnie zmienne w oparciu o wszystkie badane zmienne (wartość p < 0,05). Średni wynik całkowitej wiedzy genetycznej był wyższy u uczniów w wieku poniżej 21 lat w porównaniu do starszych uczniów. Wyższy łączny wynik z wiedzy genetycznej uzyskali studenci drugiego roku studiów. Ci, którzy studiowali podstawową fazę medycyny ludzkiej, osiągnęli wyższe wyniki w zakresie wiedzy genetycznej w porównaniu z innymi specjalnościami. Co więcej, wyższą średnią odnotowano wśród uczniów, u których w rodzinie nie występowały choroby genetyczne, w porównaniu z tymi, u których występowały choroby genetyczne. Uczniowie, których rodzice nie mieli pokrewieństwa rodzicielskiego, wykazali się znacznie wyższą wiedzą genetyczną niż ci, którzy zgłaszali jakikolwiek stopień pokrewieństwa rodzicielskiego. Studenci, którzy uczestniczyli w zajęciach z genetyki, charakteryzowali się istotnie wyższą średnią wiedzą genetyczną. Wreszcie, ci, którzy byli mieszkańcami miast, osiągnęli lepsze wyniki w zakresie wiedzy genetycznej. Wyniki przedstawiono w tabeli 4.

Różnice w znajomości genetyki i wiedzy genetycznej w oparciu o charakterystykę próbki wśród uczestników studentów medycyny

Zróżnicowanie w zakresie znajomości genetyki i wyników wiedzy wśród studentów medycyny w oparciu o ich cechy przedstawiono w Tabeli 5. Znajomość genetyki była istotnie zmienna w zależności od grupy wiekowej, roku studiów i kursów genetycznych (wartość p < 0,05). Średnia była wyższa u studentów w wieku 21 lat, studentów szóstego roku studiów oraz studentów, którzy ukończyli zajęcia z genetyki. Jeśli chodzi o wiedzę genetyczną, wyniki pozostawały znacząco zróżnicowane w zależności od roku studiów, historii chorób genetycznych w rodzinie, pokrewieństwa rodziców i kursów genetycznych uczenia się (wartość p < 0,05). Średnia była wyższa wśród studentów szóstego roku, tych, którzy nie mają w rodzinie chorób genetycznych i nie mają pokrewieństwa rodziców, a także studentów, którzy ukończyli kursy genetyczne.

Różnice w znajomości genetycznej i wiedzy genetycznej w oparciu o charakterystykę próbki wśród uczestników studentów niemedycznych

Zróżnicowanie w zakresie znajomości genetyki i wyników wiedzy wśród studentów kierunków niemedycznych w oparciu o ich charakterystykę przedstawiono w Tabeli 6. Znajomość genetyki była istotną zmienną w oparciu o wszystkie badane zmienne z wyjątkiem grupy wiekowej (wartość p < 0,05), podczas gdy wiedza genetyczna była istotnie zmienna w oparciu o wszystkie badane zmienne (wartość p < 0,05). Kobiety, studenci, u których w rodzinie nie występowały choroby genetyczne, uczniowie, którzy nie zgłosili pokrewieństwa rodziców i którzy uczestniczyli w kursach genetycznych, osiągnęli wyższe wyniki zarówno w zakresie znajomości genetyki, jak i wiedzy. Biorąc pod uwagę wiek, młodsi uczniowie mieli wyższą wiedzę genetyczną. Istotnie wyższe wyniki w zakresie znajomości zagadnień uzyskali studenci szóstego roku studiów niemedycznych, natomiast studenci pierwszego roku uzyskali znacznie wyższe wyniki w zakresie wiedzy. Wyniki przedstawiono w tabeli 6.

Aby kontrolować potencjalne czynniki zakłócające, zmienne, które były istotnie powiązane z testami t lub w ANOVA, włączono do modeli regresji liniowej. Modele wykazały, że wyższy poziom znajomości zagadnień przez studentów medycyny można przewidzieć w zależności od roku studiów i uczenia się przedmiotów genetycznych (Tabela 7). Wyższe wyniki wiedzy studentów medycyny można przewidzieć na podstawie historii chorób genetycznych w rodzinie, pokrewieństwa rodziców i uczenia się kursów genetycznych.

Z drugiej strony, wyższe wyniki znajomości zagadnień wśród studentów kierunków niemedycznych można było przewidzieć ze względu na płeć, rok studiów, naukę przedmiotów genetycznych i miejsce zamieszkania (tabela 7). Wyższe wyniki w zakresie wiedzy studentów kierunków niemedycznych można przewidywać na podstawie pokrewieństwa rodziców, uczenia się na kierunkach genetycznych i miejsca zamieszkania.