Nikt, mam na myśli nikt, nie pokona Lakersów kilkanaście razy z rzędu. Dziesięć razy? Jasne. Jedenaście razy? Może. Ale dwanaście razy? Żadnego strzału!

Żarty na bok, sobotnie zwycięstwo nad Nuggets w czwartym meczu było ważne z wielu powodów. Po pierwsze, miło było zobaczyć, jak Lakers faktycznie podjęli walkę, po tym jak nie zrobili tego pod koniec trzeciego meczu. Może to tylko przedłużyło to, co nieuniknione, ale miło było zobaczyć, jak Lakers przynajmniej okazali dumę.

Ale w trakcie zespół mógł dojść do pewnych rzeczy. Strzelali gole przez cały mecz – łącznie z drugą połową – a cała czwórka – LeBron James, Anthony Davis, Austin Reaves i D’Angelo Russell – pokazali się z dobrej strony, co było pierwszym po sezonie po sezonie.

Może to być tylko miraż na jeden mecz. Ale z pewnością pozostawia to fanów z większym optymizmem niż w czwartkowy wieczór.

Oceńmy zatem zwycięstwo. Jak zawsze, oceny opierają się na oczekiwaniach wobec każdego gracza. Ocena „A” oznacza średnią wydajność tego zawodnika.

Rui Hachimura

22 minuty, 9 punktów, 4 zbiórki, 1 asysta, 4-8 FG, 1-3 3PT, +13

To była zarówno lepsza gra Ruiego, jak i wciąż niewystarczająca. Był skuteczniejszy w ofensywie i znajdował sposoby na zaangażowanie się w grę i zdobywanie goli. Nie radzi sobie jednak także z defensywą, co jest w tym momencie całkowicie jasne.

Może temu zaradzić, grając agresywnie i skutecznie w ataku. Ale ta seria naprawdę pokazała niektóre z największych słabości Rui.

Stopień: C

James Lebron

39 minut, 30 punktów, 5 zbiórek, 4 asysty, 3 przechwyty, 1 blok, 14-23 FG, 0-2 3PT, 2-2 FT, +1

To nie był najlepszy mecz LeBrona – wciąż było o kilka za dużo strat i załamań w defensywie – ale, delikatnie mówiąc, zdecydowanie był lepszy w czwartym meczu. W czwartej kwarcie wielokrotnie stwierdzał, że zbliża się do obręczy i/lub zdobywa bramkę po niedopasowaniu.

Wyglądał również świeżo pod koniec meczu w czwartej tercji, kiedy Lakers go potrzebowali. Zagrał tylko kilka minut mniej, ale być może wynikało to z przydziału minut lub trzymał trochę więcej w rezerwie, ale miał dodatkowy bieg w czwartej kwarcie, czego nie zawsze miał w tej serii.

Stopień; A

Anthony’ego Davisa

42 minuty, 25 punktów, 23 zbiórki, 6 asyst, 1 blok, 11-17 FG, 3-4 FT, +11

To jeden z tych wieczorów, kiedy spisujesz statystyki i zachwycasz się. Lakers mieli problemy z odbiciem w meczu przeciwko Nuggets praktycznie w ciągu ostatnich 12 meczów. W sobotę AD po prostu stwierdził, że nie pozwoli na to.

Zebrał 20 zbiórek w obronie, które były ogromne. A Nikola Jokic nie miał dla niego absolutnie nic w defensywie w tej serii. Po prostu seria gier wszechczasów dla AD.

Ocena: A+

Austina Reavesa

30 minut, 21 punktów, 1 zbiórka, 6 asyst, 7-15 FG, 1-6 3PT, 6-6 FT, +1

Bez wątpienia jest to najwygodniejszy model, jaki Austin Reaves widział w tej serii. Reaves poprawił swoje statystyki pod koniec trzeciego meczu, ale to mogło pomóc mu znaleźć rytm w dalszej grze.

Cokolwiek by to nie było, był to bardzo potrzebny występ Reavesa, który ma teraz na koncie 20 punktów z rzędu. Jednak ten wywarł o wiele większy wpływ.

Prawdopodobnie nie doceniłem go także za to, jak dobrze spisał się w defensywie przeciwko Jamalowi Murrayowi.

Stopień: A-

D’Angelo Russella

41 minut, 21 punktów, 4 zbiórki, 4 asysty, 1 przechwyt, 8-15 FG, 4-8 3PT, 1-2 FT, +15

Nie jest to dobre dla nadziei Lakers Game 5, że D’Lo wydaje się naprzemiennie grać dobre i złe gry w tej serii. Była to jednak świetna wiadomość dla ich nadziei, że w sobotę zostaną pokonani.

Dużą różnicą między tą grą a grą 2 jest to, że w tej grze D’Lo naprawdę pozwolił grze przyjść do siebie. W drugiej połowie zdobył 14 ze swoich 21 punktów i znacznie lepiej wybierał akcje.

Stopień: A-

Taureański Książę

30 minut, 9 punktów, 3 zbiórki, 1 asysta, 1 przechwyt, 3-7 FG, 1-4 3PT, 2-2 FT, +4

Naprawdę nie mogę powiedzieć wystarczająco dużo dobrych rzeczy o Prince’u w tej serii. Był konsekwentnym i niezawodnym graczem na ławce rezerwowych, czego Lakers nie mieli rzadko po sezonie.

Poprawił swoją formę pod nieobecność Ruiego przez większą część roku i zakończył kilka meczów. Czasami potrafi zrobić trochę za dużo, ale wolę, żeby był agresywny niż był obserwatorem.

Ocena: B+

Spencera Dinwiddiego

14 minut, 1 punkt, 2 zbiórki, 0-1 FG, 0-1 3PT, 1-2 FT, +4

Myślę, że sekwencja, która podsumowuje sezon Dinwiddiego po sezonie, to moment, w którym odrzucił rzut za trzy punkty w jednym posiadaniu, przemyślając wszystko. Następnie, przy kolejnym posiadaniu, oddał rzut za trzy punkty z rzutu rożnego, który chybił.

Nie jest to porównywalna zmiana, ale trudno nie zastanawiać się, czy Christian Wood powinien otrzymać swoje minuty.

Stopień: F

Gabe’a Vincenta

17 minut, 3 punkty, 1 zbiórka, 1 przechwyt, 1-4 FG, 1-2 3PT, +6

To mniej więcej typowa statystyka Vincenta od jego powrotu. Prawdopodobnie nie dostaniesz więcej niż to. Jego wkład jest jednak znacznie większy niż tylko statystyki, ponieważ spisał się także naprawdę dobrze w defensywie przeciwko Jamalowi Murrayowi.

Stopień: C+

Jaxsona Hayesa

6 minut, 3 zbiórki, 1 asysta, 0-2 FG, +0

Przyznaję, że się myliłem. Poprosiłem o więcej minut Hayesa, dostał je w sobotę i nie wyglądał dobrze. Opuścił kilka zadań w defensywie i oszalał po posiadaniu piłki ISO po ataku.

To chyba powinno być już ostatnie.

Stopień: F

Darvina Hama

Weź pod uwagę, że nie wystawiłem mu oceny w trzeciej grze, bo była około 4 rano, kiedy to opublikowałem. Ham zrobił kilka różnych rzeczy w czwartej grze, które mi się podobały.

Po pierwsze, wrócił do rotacji dla LeBrona i AD, która była odzwierciedleniem jego pierwszej rotacji w sezonie zasadniczym. Nie jest pewne, czy przyczyniło się to do tego, że LeBron wyglądał świeżo w czwartej rundzie, ale uważam, że w sobotę sprawdziło się to lepiej dla Lakers.

Najważniejszym tematem rozmów będzie prawdopodobnie nie rzucanie wyzwania w czwartej rundzie, o co zabiegał LeBron James.

Sprawa jest prosta, w tym przypadku LeBron miał rację. Ale to, że LeBron mówi, żebyś rzucił wyzwanie, nie oznacza, że ​​powinieneś. O wiele rzadziej zdarzało się, że LeBron lub jakakolwiek inna supergwiazda NBA miała rację, prosząc o takie wyzwania.

To sędziowie powinni być krytykowani za wprowadzenie piłki do gry sposób za szybko. Ławka nigdy nie będzie w stanie przejrzeć powtórki wystarczająco szybko, aby zdecydować, czy rzucać wyzwanie.

Obiektywnie jest to także po prostu okropne posunięcie LeBrona polegające na wpadnięciu w złość jak dziecko, które w tej sztuce nie dostało potrzebnych płatków śniadaniowych w sklepie spożywczym. Kosztowało to bezpośrednio Lakers dwa punkty! Po prostu nie do przyjęcia pod każdym względem ze strony LeBrona.

Pomijając całe to zamieszanie, był to dobry mecz Hama, który w drugiej połowie wykazał się dużą koncentracją podczas gry, co bezpośrednio przełożyło się na większą liczbę punktów i otwartą grę.

Stopień: A

Sobotnie DNP: Maxa Christie, Maxwella Lewisa i Christiana Wooda

Nieaktywni w sobotę: Jarred Vanderbilt, Cam Reddish, Jalen Hood-Schifino

Możesz śledzić Jacoba na Twitterze pod adresem @JacobRude.