Według nowych badań opublikowanych dzisiaj w czasopiśmie istnieje 90% szans, że średnia globalna temperatura powierzchni osiągnie rekordowo wysoki poziom w roku poprzedzającym czerwiec 2024 r. Raporty naukowe. W niektórych miejscach będzie bardziej upalnie niż w innych, szczególnie w niektórych częściach Azji. Upał ma skutki kaskadowe, takie jak zwiększenie ryzyka suszy i pożarów.

Winę za to ponosi zjawisko pogodowe zwane El Niño. El Niño jest częścią naturalnego, cyklicznego zjawiska, ale zmiana klimatu zwiększa ryzyko, podnosząc temperatury bazowe, zanim nadejdzie El Niño, które jeszcze bardziej podniesie poziom rtęci.

„Widzieliśmy, że tego typu ocieplenie może spowodować wiele problemów na świecie, dlatego chcemy ostrzec ludzi” – mówi Deliang Chen, jeden z autorów nowych badań i profesor w katedrze Ziemi nauk ścisłych na Uniwersytecie w Göteborgu.

Oscylacja południowa El Niño składa się z trzech faz (ENSO), przy czym El Niño jest ekstremalnie ciepłą fazą cyklu. W fazie neutralnej pasaty znad Pacyfiku wypychają ciepłe wody w pobliżu Ameryki Południowej na zachód w kierunku Azji, umożliwiając przedostanie się chłodniejszej wody z głębin w stronę powierzchni oceanu. Wiatry te słabną podczas El Niño, tworząc duży obszar Pacyfiku, który jest znacznie cieplejszy niż zwykle. W rezultacie ciepło zmagazynowane w oceanie jest uwalniane do atmosfery.

Dlatego El Niño może powodować dziwną pogodę, choć jej skutki różnią się w zależności od regionu. Zanim obecne El Niño rozwinęło się w czerwcu ubiegłego roku, prognostycy już zwiastowali spustoszenie, jakie może ono spowodować. Światowa Organizacja Meteorologiczna stwierdziła, że ​​wraz ze zmianą klimatu „wypchnie to globalne temperatury na niezbadane terytorium”. Nic więc dziwnego, że rok 2023 okazał się najcieplejszym rokiem od rozpoczęcia prowadzenia rejestrów w 1850 r. – a temperatury nieoficjalnie uznano za najwyższe od co najmniej ostatnich 100 000 lat.

Aby przewidzieć, co przyniesie rok 2024, Chen i jego współpracownicy stworzyli model dwóch możliwych scenariuszy: jeden w przypadku umiarkowanego El Niño, a drugi w przypadku silnego El Niño. W przypadku umiarkowanego El Niño można spodziewać się, że w tym roku najbardziej uderzy w Zatokę Bengalską i Filipiny. Filipiny, tropikalny archipelag na Pacyfiku, przez kilka następnych miesięcy będą borykać się z utrzymującą się suszą. W Zatoce Bengalskiej, która graniczy z kilkoma krajami w Azji Południowej i Południowo-Wschodniej, El Niño często powoduje morskie fale upałów, które mogą wybielić i zabić rafy koralowe, z których utrzymują się pobliskie społeczności i które stanowią bufor przed burzami tropikalnymi.

Z nowych badań wynika, że ​​silne El Niño pobiłoby w tym roku rekordy temperatury na Karaibach, Morzu Południowochińskim, w Amazonii i na Alasce. W tym bardziej ekstremalnym scenariuszu Karaiby, Morze Południowochińskie i Zatoka Bengalska mogą stanąć w obliczu całorocznych morskich fal upałów. Dotkliwa susza może podsycić pożary w Amazonii, podczas gdy wysokie temperatury mogą przyspieszyć utratę lodowców i wiecznej zmarzliny na Alasce. Silne El Niño w przeszłości kosztowało światową gospodarkę biliony dolarów.

Na szczęście świat może w tym roku uniknąć kuli, a umiarkowane El Niño wydaje się obecnie najbardziej prawdopodobne. Oczekuje się jednak, że nawet to wystarczy, aby do czerwca świat przekroczył nowy rekord średniej globalnej temperatury powierzchni. Prognozuje się, że do tego czasu El Niño wygaśnie, ale zazwyczaj powraca co około dwa do siedmiu lat.