Książę Bhojwani nigdy nie myślał o sobie jako o osobie negatywnej, dopóki trzy wizyty w szpitalu w ciągu jednego miesiąca nie zmusiły go do ponownego rozważenia swojej sytuacji.

Przed majem 2018 r. był zdrowym, ale chronicznie zmartwionym założycielem start-upu, który regularnie jeździł na rowerze na dystansie 20 mil (32 km). Kiedy nagle zaczął ledwo chodzić, miał niewyraźne widzenie i gwałtownie rosnące ciśnienie krwi, lekarze z pogotowia ratunkowego podejrzewali udar, ale nie byli w stanie określić przyczyny jego choroby.

Jednak bliski przyjaciel – „jedna z najbardziej optymistycznych osób, jakie znam” – stwierdził, że Bhojwaniemu często brakowało wiary, że wszystko się ułoży, i zasugerował, że to popychało go do wypalenia.

„Dosłownie następnego dnia zacząłem zupełnie inaczej patrzeć na świat” – powiedziała Bhojwani, mieszkanka Nowego Jorku. Zaczął medytować i każdego ranka poświęcał chwilę na odczuwanie wdzięczności za to, że żyje. Cel znalazł także jako współzałożyciel organizacji non-profit Asana Voices, południowoazjatyckiej organizacji wspierającej.

Od tamtej pory nie doświadczył żadnego podobnego kryzysu zdrowotnego, mimo że pracował dłużej. Przypisuje sobie nowo odkryte pozytywne nastawienie.

„Po wydarzeniu, które odmieniło moje życie, w pewnym sensie zmusiło mnie to do optymizmu” – powiedział. „Nie mogę sobie nawet wyobrazić życia takiego, jakie prowadziłem wtedy”.

Optymizm sam w sobie nie jest lekarstwem na wszystko, ale liczne badania prowadzone na przestrzeni dziesięcioleci wykazały związek między pozytywnym nastawieniem a dobrymi wynikami zdrowotnymi.

Eksperci twierdzą, że standardem pomiaru względnego optymizmu od dawna jest poprawiony test orientacji życiowej składający się z 10 pytań, opublikowany w 1994 r. (Przykładowe pytanie: W skali od 1 do 5 respondentów pyta się, jak bardzo zgadzają się ze stwierdzeniem: „ W niepewnych czasach zwykle oczekuję tego, co najlepsze”).

Ogólnie optymizm definiuje się jako „oczekiwanie, że wydarzy się coś dobrego, lub wiara, że ​​przyszłość będzie pomyślna, ponieważ możemy kontrolować ważne wyniki” – powiedziała Hayami Koga, pracownik naukowy ze stopniem doktora w Harvard Center for Population and Development Studies.

Była główną autorką badania przeprowadzonego w 2022 r., które wykazało, że optymizm wiąże się z dłuższą długością życia i większą szansą na dożycie 90. roku życia. W innym badaniu, opublikowanym w maju w JAMA Psychiatry, ona i inni badacze stwierdzili, że optymiści na ogół utrzymują lepsze funkcjonowanie fizyczne, im w wieku. W badaniu wzięło udział 5930 kobiet po menopauzie w ciągu 6 lat.

„Wiemy, że bardziej optymistyczni ludzie mają większe szanse na zdrowsze życie, zdrowsze nawyki, zdrowsze odżywianie i większą aktywność fizyczną” – stwierdziła Koga.

Niektórzy ludzie rodzą się większymi optymistami, ale z pewnością można się ich też nauczyć – stwierdziła Sue Varma, adiunkt kliniczny psychiatrii na Uniwersytecie Nowojorskim i autorka książki „Praktyczny optymizm: sztuka, nauka i praktyka wyjątkowego dobrego samopoczucia”.

Trening optymizmu – stwierdziła – może poprawić satysfakcję z życia i zmniejszyć niepokój.

„Nawet jeśli nie urodziłeś się z naturalną skłonnością do przewidywania korzystnych wyników i postrzegania szklanki do połowy pełnej, istnieją umiejętności, których możesz się nauczyć” – powiedział Varma.

Zacznij od zauważenia, jak radzisz sobie z niepewnością, powiedziała. Czy masz tendencję do martwienia się? Założyć najgorsze?

Spróbuj przeformułować tę myśl w sposób obiektywny. „Czy jest jakieś pozytywne rozwiązanie? Czy jest to problem do rozwiązania, czy prawda do zaakceptowania?” powiedziała Varma, zauważając, że jej książka opiera się na pracach Martina Seligmana, jednego z ojców psychologii pozytywnej.

Spróbuj wyobrazić sobie najlepszy możliwy wynik i krok po kroku ścieżkę do osiągnięcia tego celu. Varma prosi swoich klientów o szczegółowe opisanie ścieżki do czasu rozwiązania problemu i zachęca ich, aby cieszyli się sukcesem.

„Wtedy już podchodzisz do swojego dnia i życia, jakby wszystko się ułożyło” – powiedziała. „I masz tendencję do bycia bardziej proaktywnym, bardziej pozytywnym, bardziej odpornym i bardziej energicznym w obliczu przeszkód”.

Pomocne może być także znalezienie poczucia celu. Wolontariat byłby korzystny, ale tym, którzy nie mogą znaleźć czasu, Varma zasugerowała próbę zmiany swojej roli w pracy, tak aby lepiej odpowiadała Twoim zainteresowaniom. Może to być tak proste, jak zorganizowanie przez bardzo towarzyską osobę wycieczek ze współpracownikami.

Próba opanowania jakiejś umiejętności, niezależnie od tego, czy jest to sport, gra na instrumencie muzycznym, język czy hobby, takie jak robienie na drutach czy szachy, może pomóc Ci powstrzymać się od rozmyślań o negatywnych możliwościach.

Varma zauważył, że nawet dzięki tym i innym interwencjom nie jest łatwo zmienić sposób myślenia. Ale praktyka pomaga.

„To zestaw narzędzi i sposób myślenia” – powiedziała. „Muszę to ćwiczyć codziennie w myślach.