Streszczenie: Nowe badanie rzuciło światło na mechanizmy, dzięki którym sen pomaga w przetwarzaniu wspomnień emocjonalnych, kluczowych dla zdrowia psychicznego. W badaniu dokonano syntezy danych pochodzących z ponad dwudziestu lat, aby odkryć, w jaki sposób neuroprzekaźniki, takie jak serotonina i noradrenalina, nieaktywne podczas snu REM, ułatwiają ponowną kalibrację doświadczeń emocjonalnych.

Badanie podkreśla rolę hipokampu i ciała migdałowatego w przekształcaniu nowych, naładowanych emocjonalnie wspomnień w znajome, bez typowych dla stanu czuwania reakcji na stres fizyczny. Te spostrzeżenia zalecają ukierunkowane interwencje związane ze snem, aby wspierać zdrowie emocjonalne i psychiczne, szczególnie u osób z zaburzeniami snu.

Kluczowe fakty:

1. Aktywność neurochemiczna podczas snu: Brak aktywności serotoniny i noradrenaliny podczas snu REM jest niezbędny do przetwarzania wspomnień emocjonalnych, umożliwiając mózgowi radzenie sobie z informacjami emocjonalnymi bez zwykłej reakcji „walcz lub uciekaj”.
2. Zaangażowane obszary mózgu: Hipokamp codziennie przechowuje nowe dane, podczas gdy ciało migdałowate, aktywne podczas przeżyć emocjonalnych, współpracuje z hipokampem podczas snu, aby reorganizować te wspomnienia.
3. Konsekwencje zaburzeń snu: Zakłócony sen REM, powszechny w przypadku zaburzeń snu, może uniemożliwić to niezbędne przetwarzanie, zwiększając ryzyko problemów ze zdrowiem psychicznym i podkreślając potrzebę skutecznych terapii snu.

Źródło: Uniwersytetu Macquarie

Badanie opublikowane w Recenzje przyrody Neuronauka przez międzynarodowy zespół, w skład którego wchodzi dr Rick Wassing z Woolcock, zbadał badania nad zaburzeniami snu prowadzone przez ponad dwie dekady, aby udowodnić, że dobry sen jest doskonałym lekarstwem na cierpienie emocjonalne.

Niektórzy twierdzą, że nie wiemy nic od zawsze, ale dr Wassing, który spędził nad projektem ostatnie dwa lata, twierdzi, że kryje się za tym znacznie więcej.

„W ramach tego badania wyjaśniliśmy dlaczego. Przyjrzeliśmy się badaniom z neurobiologii, neurochemii i psychologii klinicznej, aby naprawdę zrozumieć mechanizmy leżące u podstaw tego, jak sen pomaga nam radzić sobie ze wspomnieniami emocjonalnymi”.

Zespół badaczy, po zgromadzeniu ponad 20-letniej wiedzy naukowej, wierzy, że sposób, w jaki pewne substancje neurochemiczne (na przykład serotonina i noradrenalina) są regulowane podczas snu, ma kluczowe znaczenie dla przetwarzania wspomnień emocjonalnych i naszego długoterminowego zdrowia psychicznego.

Chemia i obwody

Serotonina bierze udział w wielu, jeśli nie prawie wszystkich, aspektach uczenia się doświadczeń emocjonalnych. Pomaga nam ocenić i zrozumieć otaczający nas świat. Noradrenalina polega na „walce lub ucieczce” – pozwala nam ocenić niebezpieczeństwo i zareagować na nie.

Obydwa są wyłączone podczas snu z szybkimi ruchami gałek ocznych (REM), co stwarza „naprawdę piękną okazję dla mózgu do zaangażowania się w procesy, które w przeciwnym razie nie byłyby możliwe do wykonania, gdy nie śpimy” – wyjaśnia dr Wassing.

Mówi, że istnieją dwa główne sposoby przetwarzania pamięci emocjonalnej podczas snu i obejmują one hipokamp i ciało migdałowate mózgu.

Nasze mózgi przechowują to, czego uczymy się każdego dnia. Uczeniem się tym zarządza hipokamp gromadzący i katalogujący nowe informacje w „nowym” magazynie pamięci w miarę ich przetwarzania. Jednocześnie, jeśli to nowe doświadczenie ma charakter emocjonalny, ciało migdałowate jest bardzo aktywne i połączone z autonomicznym układem nerwowym – na przykład bicie serca, węzły w żołądku, cierpnięcie skóry.

Podczas snu REM nasze mózgi reaktywują te nowe wspomnienia. To tak, jakby mózg odtwarzał podsumowanie tego, co się wydarzyło, gdy doświadczyliśmy wspomnienia. Jednak podczas snu REM, kiedy układ noradrenergiczny i serotoninergiczny są wyłączone, wspomnienia te można przenieść do „znajomego” magazynu bez odczuwania fizycznej reakcji „walcz lub uciekaj”.

Nie może się to zdarzyć, gdy nie śpimy lub – jak w przypadku osób cierpiących na zaburzenia snu – gdy nie występują u nas stałe bloki fazy REM.

Rzuca światło na mózg

Wiele z tego, co obecnie wiemy o sposobie przetwarzania informacji przez mózg, pochodzi ze stosunkowo nowej dziedziny optogenetyki, która wykorzystuje się do aktywacji lub hamowania bardzo specyficznych typów komórek w sieci neuronowej. Umożliwiło to badaczom sprawdzenie, jakie typy komórek i obszary mózgu biorą udział w kodowaniu wspomnień emocjonalnych.

Zdaniem dr Wassinga oznacza to prawdziwy przełom w rozumieniu obwodów mózgowych i neurobiologii.

Mówi, że dobrze jest przyglądać się neuronom, receptorom i obwodom, ale badacze ocenili także badania z zakresu psychologii klinicznej i odkryli, że ich ustalenia, zwłaszcza dotyczące odłączania reaktywności ciała migdałowatego i wyłączania autonomicznego układu nerwowego, znalazły potwierdzenie.

„Wszystkie trzy poziomy neuronauki prowadzą do tego samego wniosku, że sposób, w jaki mózg funkcjonuje podczas snu REM, jest ważny dla przetwarzania wspomnień emocjonalnych”.

Zapewnienie „dobrego snu”

Więc dokąd teraz?

„Wiemy, że w przypadku bezsenności lub innych zaburzeń snu, podczas których ludzie często się wybudzają, zwiększa się ryzyko wystąpienia problemów psychicznych.

„Nasza hipoteza jest taka, że ​​te przebudzenia ze snu prowadzą do tego, że układ noradrenergiczny nie jest wyłączany na dłuższy czas (w rzeczywistości może wykazywać wzmożoną aktywność) i dlatego ci ludzie mogą nie być w stanie regulować emocjonalne wspomnienia.”

„Rozwiązaniem jest, aby spróbować dobrze się wyspać, ale problem polega na tym, jak to zrobić? Wiemy, że dwie trzecie osób cierpiących na bezsenność odnosi korzyści z terapii poznawczo-behawioralnej na bezsenność (CBTI), ale opiera się to głównie na subiektywnych ocenach.

„Istnieje mniej dowodów na obiektywne pomiary snu. Pacjent cierpiący na bezsenność po CBTI niekoniecznie dobrze sypia. Nadal ma pewne zaburzenia snu, ale CBTI pozwala mu lepiej sobie z nimi radzić.”

„Musimy bardziej krytycznie myśleć o mechanizmach regulujących sen. Bardzo trudno jest wybrać jeden system, ponieważ sen jest bardzo dynamiczny — układ noradrenergiczny wyłącza się podczas snu REM, ale tak naprawdę musi być aktywny podczas snu innego niż REM, więc nie można go po prostu wyłączyć na cały cykl snu.

„Potrzebujemy naprawdę kreatywnych pomysłów na to, jak zaprojektować interwencję lub lek, który będzie w stanie ukierunkować dynamikę zachodzącą podczas snu i umożliwić renormalizację tych systemów. Musimy skupić się na obiektywnym śnie i sprawić, by osoby cierpiące na bezsenność znów dobrze sypiały”.

O nowościach z badań nad snem i zdrowiem psychicznym

Autor: Karolina Pierce
Źródło: Uniwersytetu Macquarie
Kontakt: Caroline Pierce – Uniwersytet Macquarie
Obraz: Zdjęcie przypisuje się Neuroscience News

Orginalne badania: Zamknięty dostęp.
„Nocna plastyczność neuronów i adaptacja do stresu emocjonalnego” – Yesenia Cabrera i in. Recenzje przyrody Neuronauka

Abstrakcyjny

Plastyczność neuronalna z dnia na dzień i adaptacja do stresu emocjonalnego

Wyrażenia takie jak „prześpij się” odnoszą się do rozwiązania niepokojących doświadczeń w ciągu nocy, w której śpisz spokojnie.

Sen to aktywny stan, podczas którego mózg reorganizuje połączenia synaptyczne tworzące wspomnienia. Ta perspektywa proponuje model tego, jak sen modyfikuje ślady pamięci emocjonalnej.

Reorganizacja zależna od snu zachodzi poprzez zdarzenia neurofizjologiczne w kontekstach neurochemicznych, które determinują los synaps: rosnąć, przetrwać lub zostać przycięty.

Omawiamy, w jaki sposób niski poziom acetylocholiny podczas snu bez szybkich ruchów gałek ocznych i niski poziom noradrenaliny podczas snu z szybkimi ruchami gałek ocznych zapewniają wyjątkowe możliwości plastyczności neuronalnych reprezentacji wspomnień emocjonalnych, które rozwiązują związany z nimi stres.

Integrujemy adaptację wspomaganą snem na trzech poziomach: doświadczenia i zachowania, obwodów neuronalnych i zdarzeń synaptycznych.

Model generuje możliwe do sprawdzenia hipotezy dotyczące tego, jak nieudana adaptacja zależna od snu do stresu emocjonalnego jest kluczem do zaburzeń psychicznych, zwłaszcza zaburzeń lękowych, depresji i stresu pourazowego, których powszechną etiologią jest bezsenność.