• Wojska ukraińskie stoją przed niebezpiecznym wyzwaniem w nieustannej walce z Rosją — miny lądowe.
• Według The Washington Post, miny zniszczyły obszar Ukrainy mniej więcej wielkości Florydy.
• Prace humanitarne, które są skomplikowane i kosztowne, mogą zająć dużo czasu.

Ponad półtora roku po inwazji sił rosyjskich na Ukrainę miny lądowe stały się jednym z najtrudniejszych problemów ukraińskiej kontrofensywy.

Według The Washington Post, po tym, jak siły rosyjskie rozłożyły miny na rozległych obszarach Ukrainy, jest to obecnie najbardziej zaminowany kraj na świecie, a miny — oprócz niewybuchów bomb i pocisków artyleryjskich — są obecnie powszechne na obszarze Ukrainy mniej więcej wielkości Florydy.

Drastyczne zmiany w sercu Ukrainy nie tylko zagrażają temu krajowi w dłuższej perspektywie, ale nadal stanowią ogromne wyzwanie dla wojsk szukających strategicznej przewagi nad Moskwą, które odniosły wcześniejsze sukcesy przeciwko siłom rosyjskim, zanim miny zaczęły spowalniać kontrofensywę Ukrainy.

Chociaż trwają wysiłki w celu usunięcia min, zwanych również niewybuchami, pełny zakres sytuacji prawdopodobnie będzie nieznany przez jakiś czas, ponieważ konflikt będzie trwał. Jednak według danych zebranych już przez ukraiński rząd i organizacje humanitarne zajmujące się usuwaniem min, tragiczna sytuacja może trwać przez pokolenia.

Greg Crowther, dyrektor programów dla Mines Advisory Group, organizacji pozarządowej, która pomaga osobom dotkniętym przez miny, powiedział The Post, że sytuacja w kopalniach na Ukrainie nie przypomina niczego, co obserwowano w ostatnich dziesięcioleciach.

„Sama ilość amunicji na Ukrainie jest po prostu bezprecedensowa w ciągu ostatnich 30 lat. Nie ma nic podobnego” – powiedział gazecie.

Globalny think tank GLOBSEC opublikował niedawno raport ujawniający, że około 30% Ukrainy, obejmującej ponad 67 000 mil kwadratowych, było przedmiotem ciężkich walk i będzie wymagało gruntownych operacji oczyszczania. W raporcie wyszczególniono również, jak daleko posunęły się siły rosyjskie, aby uczynić ogromne połacie ukraińskich pól uprawnych zbyt trudnymi do nawigacji lub faktycznie bezużytecznymi.

„Do tej pory obwody charkowski i chersoński pozostają najbardziej skażonymi regionami ze wszystkich wyzwolonych terytoriów, ponieważ siły rosyjskie były tam obecne przez dłuższy czas” – czytamy w raporcie. „Natura wyzwania związanego z rozminowywaniem różni się od sytuacji sprzed lutego 2022 r.: po pierwsze, walki były cięższe i dłuższe; po drugie, zastosowano znacznie większy zakres amunicji wybuchowej, a wreszcie obszar potencjalnie skażonego terytorium jest 10 razy większy”.

„Rosyjskie wojska są niesłychanie kreatywne w opuszczaniu pułapek minowych: umieszczają urządzenia aktywowane przez ofiarę na zwierzętach, martwych ciałach, a także podwójne, a nawet potrójne pułapki na drogach, polach i lasach” – kontynuuje raport. „Doniesiono, że Rosjanie celowo celowali również w obszary uprawne i grunty rolne w celu skażenia, aby odmówić ich wykorzystania do przyszłej działalności gospodarczej na Ukrainie”.

Prace humanitarne, które są skomplikowane i kosztowne, również mogą zająć dużo czasu. Takie działania podejmowane są w okolicach Kijowa, stolicy oraz części kraju położonych na zachód od linii frontu.

Ale kilku ekspertów powiedziało The Post, że ilość skażonej ziemi na Ukrainie jest tak ogromna, że ​​ukończenie prac może zająć blisko 500 zespołom rozminowującym i 757 lat. Bank Światowy oszacował, że prace rozminowujące mogą przekroczyć 37 miliardów dolarów do 2033 roku.

Miny wywarły również duży wpływ na saperzy – wysoko wyszkolone jednostki, których zadaniem jest usuwanie niewybuchów – ponieważ nie są oni odporni na szkody wyrządzane przez miny i pułapki zastawione przez siły rosyjskie.

Władysław Sokołow, saper z ukraińskich służb ratowniczych, powiedział gazecie, że inny saper stracił nogę w ubiegłym roku w Kramatorsku, mieście w Donbasie.

Sokołow następnie wyjaśnił, że widział sapera podczas spotkania z innymi pracownikami zajmującymi się usuwaniem amunicji i zauważył, że jego przyjaciel musiał dostać protezę nogi i „próbował ponownie nauczyć się chodzić”.