Minął około miesiąc od niezwykle emocjonującego jak dotąd sezonu NBA, a gracze i drużyny zanotowały kilka elektryzujących występów, które już zmieniły krajobraz NBA i oczekiwaną narrację na resztę sezonu.

Przyjrzyjmy się, jak ten pełen akcji pierwszy miesiąc wpłynął na rynek kontraktów terminowych na indywidualne nagrody NBA.

Uwaga: kursy według ESPN BET.

Najbardziej wartościowy gracz

Lider

Nikola Jokić (+200)

Na polowaniu

Luka Doncić (+400)
Joel Embiid (+750)
Jayson Tatum (+800)
Giannis Antetokounmpo (+1000)

Długie strzały

Shai Gilgeous-Alexander (+2000)
Anthony Edwards (+2500)
Tyrese Haliburton (+4000)

Pięciu graczy z najniższymi kursami na MVP nie zmieniło się przez pierwszy miesiąc, a jedyny ruch wynikał z niewielkich zmian kursów. Jokic nadal jest liderem MVP, a jego szanse spadły do ​​+200 po tym, jak poprowadził Nuggets do drugiego najlepszego rekordu w Konferencji Zachodniej, mimo że Jamal Murray stracił czas z powodu kontuzji. Jokic jest obecnie na dobrej drodze, aby poprawić swoje znakomite wyniki sprzed sezonu, prowadząc w NBA z wynikiem 13,1 RPG i osiągając najwyższy w karierze wynik 27,4 PPG.

Doncic, Embiid, Tatum i Antetokounmpo mają oczekiwane elitarne wyniki statystyczne dotyczące drużyn, które obecnie plasują się w pierwszej czwórce w swoich konferencjach. MVP w przeważającej mierze pochodzi z jednego z kilku czołowych zawodników konferencji, chyba że istnieje silny argument narracyjny dla kandydata na czarnego konia (np. gdy Russell Westbrook zaliczył średnio pierwsze triple-double od prawie 50 lat i zdobył tytuł MVP w rozstawionym z szóstym miejscu Thunder ).

Wszystkie cztery drużyny grają obecnie w odstępie dwóch meczów od siebie, chociaż Celtics z Tatum mają obecnie najlepsze wskaźniki trwałego sukcesu, mając zarówno najlepszy ogólny rekord, jak i przewagę punktową (+10,6 PPG) w NBA.

Zarówno Doncic, jak i Embiid mają mocne argumenty na podstawie ich indywidualnych wyników i ich drużyny grają lepiej niż oczekiwano. Odnosi się wrażenie, że Bucks rozpoczęli mecz powoli, włączając Damiana Lillarda do składu i nadal zmagając się z kontuzjami Khrisa Middletona, ale dzięki dobrej grze Giannisa i tak mają tylko jeden mecz straty do Celtics, aby utrzymać Giannisa w gronie MVP.

Najciekawsze nazwiska na tej liście to trzej strzelcy z dłuższej perspektywy, ponieważ wszyscy to młodzi gracze (w wieku do 25 lat), którzy dopiero niedawno zaczęli poważnie rozważać tytuł MVP.

Edwards był dla mnie najlepszym młodym zawodnikiem, którego warto było obserwować na początku sezonu, po tym jak zaliczył elitarny występ po sezonie, rozpoczynając lato, a następnie ugruntował swoją pozycję jako zdecydowanie najlepsza opcja w drużynie USA w Pucharze Świata FIBA zamknąć lato. W tym sezonie Edwards poprowadził Timberwolves do najlepszego rekordu w Konferencji Zachodniej, czyli pozycji, której zespół nie zajmował w rankingach od 20 lat. Jeśli uda im się utrzymać tę pozycję, znacznie zwiększy to szanse Edwardsa na MVP w miarę postępu sezonu.

Gilgeous-Alexander ma na swoim koncie bardzo podobne sukcesy i tytuł MVP jak Edwards, a także elitarną produkcję indywidualną w początkującym zespole Thunder, który obecnie zajmuje trzecie miejsce na Zachodzie. Gilgeous-Alexander notuje średnio około 30 PPG w sezonie, który byłby drugim z rzędu i przygotowuje legalną kandydaturę na MVP.

Haliburton prowadzi Pacers do zaskakującego odrodzenia, opartego niemal wyłącznie na jego indywidualnej błyskotliwości w ataku. Dokonując analogii między sportami, porównuję Pacers Haliburtona z Greatest Show on Turf prowadzonym przez Kurta Warnera na przełomie XIX i XX wieku. Haliburton jest liderem NBA pod względem asyst z wynikiem 12,0 APG i notuje średnio prawie 25 PPG, dzięki czemu drużyna Pacers ma najwyższy współczynnik ofensywy drużyny w NBA.

Pacers wygrali swoją grupę i awansowali do rundy pucharowej turnieju śródsezonowego, a jeśli utrzymają się w pobliżu czołówki ligi, zapewni to Haliburtonowi tytuł MVP.

Debiutant roku

Lider

Wiktor Wembanyama (-190)

Na polowaniu

Chet Holmgren (+160)

Długie strzały

Auzar Thompson (+5000)
Brandon Miller (+7500)

Wyścig szybko skurczył się do zaledwie czterech realnych kandydatów, a tylko dwóch może legalnie wygrać, chyba że zajdą nieprzewidziane okoliczności.

Wembanyama kontra Holmgren zapowiada się na jedną z lepszych bitew 1 na 1 w kategorii Debiutanta Roku od przełomu wieków. Wembanyama spisał się tak dobrze, jak reklamowano, grając co wieczór na wysokim poziomie z regularnymi przebłyskami błyskotliwości, które pobudziły wyobraźnię i umożliwiły oglądanie rozwoju kariery wszechczasów w NBA w czasie rzeczywistym.

Holmgren po cichu był równie produktywny, a może nawet nieco lepszy, jeśli uwzględni się w tym wydajność. Zarówno Wembanyama, jak i Holmgren zaobserwowali, że ich kursy na RoY spadły w pierwszym miesiącu sezonu, przy czym Wembanyama jest faworytem pod względem kursów prawie 2 do 1, ale Holmgren nie jest daleko w tyle z kursami zbliżającymi się do parzystych.

Thompson notował jak dotąd średnio double-double, prowadząc wszystkich debiutantów z wynikiem 10,1 RPG, podczas gdy Miller wyrasta na stałego strzelca drużyny Hornets. Obaj zasługują na wzmiankę, ale najwyraźniej mają niewielkie realne szanse na złapanie liderów poza poważną kontuzją.

Defensywny Gracz Roku

Lider

Rudy Gobert (+500)
Anthony Davis (+500)

Na polowaniu

Evan Mobley (+800)
Bam Adebayo (+1000)
Brook Lopez (+1000)

Długie strzały

Jaren Jackson Jr. (+1100)
Victor Wembanyama (+1500)
Chet Holmgren (+2500)

Gobert w tym sezonie przyzwyczaił się do swojej roli w Timberwolves po trudnościach z aklimatyzacją w nowym składzie po wymianie w zeszłym sezonie. Jest trzykrotnym Defensywnym Graczem Roku i stanowi podstawę awansu Timberwolves do drugiego najlepszego rankingu defensywy drużyny w lidze.

Davis ma najniższe szanse na tę nagrodę jako lider na początku sezonu pod względem liczby zablokowanych strzałów na mecz w obronie Lakers z pierwszej dziesiątki. Mobley, Adebayo i Lopez odgrywają podobną rolę jak Davis, ponieważ są głównymi środkowymi obrońcami o dużym potencjale. We wszystkich czterech przypadkach poprawa oceny drużyny w defensywie w miarę postępu sezonu może pomóc ich kandydaturze.

Jackson zdobył tę nagrodę w zeszłym sezonie, ale słabo zaczyna swoją karierę jako blokujący strzały w przeciętnej obronie Grizzlies. Jackson dźwiga większy ciężar, gdy Ja Morant jest zawieszony, a jego ewentualny powrót Moranta w grudniu może pomóc Jacksonowi w powrocie do normalnego poziomu w obronie.

Wembanyama i Holmgren mogą być debiutantami, ale obaj znajdują się w pierwszej piątce pod względem zablokowanych strzałów prosto z bramki. Chociaż mają większe szanse na wygranie Debiutanta Roku niż Defensywnego Gracza Roku, obaj rozmawiają o obu nagrodach.

Szósty Człowiek Roku

Lider

Tim Hardaway Jr. (+300)

Na polowaniu

Immanuel Quickley (+425)
Austin Reaves (+800)
Cam Thomas (+1000)

Długie strzały

Chris Paul (+1500)
Eric Gordon (+3300)
Bobby Portis (+4000)
Kumpel Hield (+4000)

Hardaway wspiął się na sam szczyt wyścigu o tę nagrodę dzięki znakomitemu pierwszemu miesiącowi sezonu. Hardaway jest na dobrej drodze do osiągnięcia średniej w karierze z wynikiem 18,2 PPG, a jego wynik 3,6 3PG plasuje się na czwartym miejscu w NBA za trzema kandydatami na MVP (Stephenem Currym, Donciciem i Haliburtonem). Jego gra na ławce rezerwowych pomogła Mavericks szybko zająć miejsce w pierwszej czwórce rozstawionych na Zachodzie.

Quickley wszedł do sezonu jako faworyt w tej kategorii, a jego szanse są teraz mniejsze niż na rozpoczęcie sezonu, mimo że obecnie zajmuje drugie miejsce na tej liście. W drużynie Knicks nadal stanowi podstawową opcję ofensywną wchodząc z ławki rezerwowych.

Reaves rozpoczął sezon powoli jako starter, ale od chwili przejścia na ławkę rezerwowych dynamicznie zaczął grać. Thomas pokazał, że potrafi regularnie zdobywać ponad 30 punktów, nawet wchodząc z ławki rezerwowych.

Paul, Gordon, Portis i Hield to produktywni weterani, którzy mogliby zaczynać w wielu zespołach, ale w swoich obecnych zespołach pełnią ważne role, wchodząc z ławki rezerwowych. Realistycznie każdy z nich miałby szansę zdobyć tę nagrodę, jeśli zapewni zdrowie i nieprzerwaną grę, szczególnie jeśli ich drużyny utrzymają się w czołówce ligi.

Najbardziej ulepszony gracz

Liderzy

Tyrese Maxey (-105)

Na polowaniu

Alperen Sengun (+600)
Scottie Barnes (+600)

Długie strzały

Cade Cunningham (+1500)
Cam Thomas (+1500)

Maxey rozpoczął sezon jako faworyt do zdobycia tej nagrody, a jego dobry pierwszy miesiąc zmienił jego szanse do tego stopnia, że ​​obecnie jest faworytem pod względem kursów. Maxey objął rolę głównego twórcy obwodu w 76ers, a James Harden przeniósł się do Clippers i pokazał, że może wypełnić tę rolę na poziomie All Star.

Sengun poprowadził zespół młodych Rockets do rywalizacji w fazie play-off na długo przed terminem. Barnes przeżywa sezon odbicia, jakiego się spodziewałem, pokonując formę, która dwa sezony temu doprowadziła go do zdobycia tytułu Debiutanta Roku.

Cunningham miał pewne wzloty i upadki na początku sezonu, ale po opuszczeniu większości poprzedniego sezonu z powodu kontuzji mógł utrzymać się na poziomie zbliżonym do All-Star.

Thomas ma dużą szansę na powrót do rywalizacji, jeśli utrzyma zdrowie. Po ciężkiej pracy jako strzelec świec zapłonowych na poziomie rotacyjnym przez pierwsze dwa sezony, stał się jednym z czołowych strzelców NBA, grając w początkowej roli w tej kampanii. Jeśli wyzdrowieje po kontuzji i utrzyma średnią punktacji na poziomie powyżej 25 PPG, Thomas otrzyma poważne uznanie w kategorii Most Improved.