Ginżynieria energetyczna wykorzystuje enzymy do ostrożnego modyfikowania materiału genetycznego. Ten kierunek badań doprowadził do twardszych i zdrowszych upraw żywności, masowej produkcji insuliny i nowych szczepionek, a wszystko to jest możliwe dzięki pracy wykonanej przez biochemika Paula Berga, który jako pierwszy zastosował rekombinowane DNA. Berg zmarł 15 lutego w wieku 96 lat.

Urodzony 30 czerwca 1926 r. w rodzinie żydowskich rosyjskich imigrantów na Brooklynie w Nowym Jorku, Berg rozwinął miłość do nauki w szkole średniej. The New York Times. W swojej biografii Fundacji Nobla Berg mówi o tym, jak Sophie Wolfe zainspirowała go do kontynuowania kariery badawczej, która zarządzała zapleczem na jego zajęcia z przedmiotów ścisłych w szkole średniej i zachęcała go do „uzależniającej” pracy polegającej na samodzielnym znajdowaniu odpowiedzi.

Berg zaciągnął się do marynarki wojennej Stanów Zjednoczonych po ukończeniu szkoły średniej, w szczytowym okresie II wojny światowej. W oczekiwaniu na szkolenie marynarki wojennej mógł brać udział w zajęciach z biochemii na Penn State University. Berg wrócił do Penn State po wojnie i uzyskał stopień biochemii w 1948 r. Następnie uczęszczał do szkoły podyplomowej na Western Reserve University (obecnie Case Western Reserve University), uzyskując tytuł doktora biochemii w 1952 r. W swojej biografii Nobla Berg stwierdza że nie słyszał o szkole przed uczęszczaniem do niej i dowiedział się o jej istnieniu – i ostatecznie zdecydował się uczęszczać – na podstawie artykułów opublikowanych przez tamtejszych badaczy.

Jego praca dyplomowa koncentrowała się na enzymach. Przełamał grunt, odkrywając konieczność witaminy B12 i kwasu foliowego w procesie znanym jako metabolizm jednowęglowy, który zachodzi w mitochondriach i cytoplazmie i umożliwia wiele funkcji komórkowych.

Kariera Berga stała się koczownicza po ukończeniu szkoły przez kilka lat i pracował w Kopenhadze, Cambridge i St. Louis. W tym czasie odkrył enzym niezbędny do składania kwasu nukleinowego, co przeniosło jego uwagę na genetykę.

W 1959 roku podjął pracę na rozwijającym się wydziale biochemii Uniwersytetu Stanforda, który stał się jego główną rezydencją naukową do końca jego kariery. Przyjął wiele funkcji na uniwersytecie, w tym przewodniczącego wydziału przez pięć lat na początku lat 70. i dyrektora Beckman Center for Molecular and Genetic Medicine od 1985 do 2000, kiedy przeszedł na emeryturę jako emerytowany profesor.

„Nie mogę przecenić błyskotliwości, współczucia i entuzjazmu Paula do odkryć” – powiedział dziekan Stanford School of Medicine Lloyd Minor w ogłoszeniu śmierci Berga przez uniwersytet. „Radość z odkrywania motywowała Paula przez całą jego karierę, a on hojnie poświęcił swój czas, aby zaszczepić tę radość niezliczonym rzeszom ludzi”.

Badania, z których Berg stał się najbardziej znany, zostały opublikowane w 1972 roku. Jego zespołowi udało się wprowadzić fragment DNA z Escherichia coli do genomu małpiego wirusa 40 i wytworzył funkcjonalny gen. Rozwój ten stał się początkiem inżynierii genetycznej i umożliwił naukowcom dokonanie postępów w rolnictwie, medycynie i nie tylko.

Jednak po osiągnięciu tego celu wezwał naukowców do zachowania ostrożności, dopóki nie zostanie ustalone, że technika jest bezpieczna. W latach 70. i później spotykał się z innymi naukowcami, próbując opanować technologię i opowiadać się za jej odpowiedzialnym użytkowaniem.

W 1980 r. Berg otrzymał połowę Nagrody Nobla w dziedzinie chemii „za podstawowe badania biochemii kwasów nukleinowych, ze szczególnym uwzględnieniem rekombinowanego DNA”, a Walter Gilbert i Federick Sanger podzielili się drugą połową.

Wraz z Nagrodą Nobla Berg otrzymał wiele wyróżnień w całej swojej karierze. W 1966 został wybrany do Narodowej Akademii Nauk i Amerykańskiej Akademii Sztuki i Nauki. Ówczesny prezydent Ronald Reagan wręczył Bergowi National Medal of Science w 1983 roku. Zbiór jego prac znany jako „The Paul Berg Papers” był kuratorem National Library of Medicine.

Jego żona, z którą był prawie 75 lat, zmarła przed nim w 2021 roku. Jego syn, John, przeżył go.