Ponad rok po tym, jak protesty przeciwko oskarżeniom o molestowanie seksualne wstrząsnęły indyjskim wrestlingiem, sportsmenki przygotowują się do ważnych wydarzeń, w tym do Igrzysk Olimpijskich w Paryżu w 2024 r. BBC rozmawiało z młodymi wrestlerkami o ich podróży.

Reetika Hooda prawie nie przeżyła.

23-latka jest jedną z pięciu indyjskich zapaśniczek, które zakwalifikowały się do tegorocznych igrzysk olimpijskich.

To ciężko wywalczona okazja, po roku niepowodzeń, które zachwiały jej pewnością siebie. Wiedziała, że ​​potrzebuje więcej treningu i zawodów, aby poprawić swoją grę.

Ministerstwo sportu Indii nie zwolniło Singha, ale rozwiązało federację po stwierdzeniu licznych uchybień, w tym nieprzestrzegania przepisów dotyczących molestowania seksualnego, i powołało tymczasowy zespół, który miał zająć się całą sprawą.

To był bezprecedensowy czas. Hooda pamięta, jak oglądała najbardziej utalentowanych zapaśników kraju, w tym jej inspirację Sakshi Malik – jedyną Hinduskę, która zdobyła medal olimpijski w zapasach – obozujących na drogach Delhi, domagających się rezygnacji Singha.

Protest trafił na pierwsze strony gazet na całym świecie, zwłaszcza po tym, jak policja zatrzymała zapaśników, gdy próbowali maszerować do nowego budynku parlamentu Indii. Międzynarodowy Komitet Olimpijski (MKOl) potępił sposób traktowania zapaśników i wezwał do bezstronnego dochodzenia w sprawie ich skarg.

„To było smutne – nie tylko z powodu tego, co się działo, ale także tego, czego nie było” – powiedział mi Hooda.

Każdego roku Międzynarodowy Komitet Olimpijski wyznacza określone turnieje jako wydarzenia kwalifikacyjne do igrzysk. Aby wziąć udział w zawodach, zapaśnicy muszą zdobywać punkty rankingowe w próbach, wygrywać zawody krajowe i uzyskać aprobatę Indyjskiej Federacji Zapaśniczej (WFI).

Jednak zamiast brać udział w zawodach, Hooda przez wiele tygodni wpatrywał się w pusty kalendarz sportowy.

„Trenowaliśmy, ale nie było prób, co oznaczało, że nie mogliśmy konkurować i znać naszych niedociągnięć. Ciągle obawialiśmy się, że nie będziemy przygotowani [for the Olympics],” powiedziała.

Dla kraju, który zdobył zaledwie 24 medale w konkurencjach indywidualnych na igrzyskach olimpijskich, z czego ponad jedną czwartą w zapasach, jest to niepokojące.

Nowe wybory do WFI odbyły się wreszcie w grudniu 2023 r., prawie rok po rozpoczęciu protestów.

Zapaśnicy zwrócili się do ministra sportu Indii z prośbą o uniemożliwienie osobom związanym z Singhiem wzięcia udziału w wyborach.

Singh nie kandydował, ponieważ odbył już maksymalną liczbę trzech kadencji. Jednak jego bliski współpracownik Sanjay Singh został wybrany na szefa po miażdżącym zwycięstwie.

„Nawet teraz wzruszam się, gdy myślę o tym momencie” – powiedział Malik. „Wrestling wyniósł mnie na takie wyżyny, przyniósł mi miłość i szacunek, a ja musiałem z tego zrezygnować”.

Młodzi zapaśnicy byli oszołomieni decyzją Malika – ale wkrótce wrócili na matę.

„Sakshi Malik był powodem, dla którego zająłem się zapasami” – powiedział Tanu Malik, 20-letni zapaśnik ze stanu Haryana.

„Kiedy więc zobaczyłam, że płacze, pomyślałam sobie: ona walczyła za nas, nie możemy się teraz poddać”.

Od tego dnia Tanu Malik postanowił pracować ciężej.

Jej trening w żeńskiej szkole zapaśniczej Yudhvir Wrestling Academy zaczyna się o 04:30.

Dzień zaczyna się od rygorystycznej, pięciogodzinnej sesji fitness, podnoszenia dużych opon ciężarówek i ćwiczenia technik zapaśniczych. Po przerwie na jedzenie i odpoczynek kobiety kontynuują trening przez kolejne pięć godzin po południu.

Dziewczynki już w wieku 12 lat wylewają siódme poty na macie. W wolnym czasie rozmawiają o dietach i dzielą się przepisami, które pomogą im zachować formę.

Nikt z nich nie chce rozmawiać o domniemanym molestowaniu seksualnym w akademiach ani o oskarżeniach wobec byłego szefa wrestlingu. Są jednak zdecydowani, by się nie poddawać.

Trenerka Seema Kharab twierdzi, że wbrew oczekiwaniom liczba dziewcząt w akademii nie spadła od czasu protestów.

„Protesty zapewniły młodym wrestlerom, że mogą zabrać głos, że można podjąć pozytywne działania i że mogą uzyskać wsparcie w ramach systemu” – mówi.

W czerwcu policja oskarżyła Brij Bhushan Singha o nękanie, prześladowanie, zastraszanie i wygłaszanie „uwag o charakterze seksualnym”, ale sąd przyznał mu kaucję

Tymczasem obowiązki objął nowy szef federacji, Sanjay Singh.

Przyznał, że łączyła go 30-letnia współpraca z byłym szefem, ale odrzucił oskarżenia o ingerencję Brij Bhushana Singha, twierdząc, że zapaśnicy zaakceptowali go jako nowego szefa.

Dodał, że było to widoczne po „ogromnej frekwencji” na krajowych zawodach zapaśniczych w tym roku.

„Nikt nie będzie faworyzowany ani dyskryminowany, a każdy wrestler jest mi drogi. Jestem również ojcem dwóch córek i rozumiem, czego potrzebują córki” – dodał.

Jednak dla młodych kobiet, takich jak Tanu Malik, strach stał się nieuniknionym elementem pracy w tym zawodzie.

„To nie jest łatwe – moi rodzice ciągle martwią się, czy wyślą mnie na treningi samą” – mówi. „Ale muszą nam zaufać, bo inaczej jak by to działało? To jak akceptacja porażki bez walki”.

Inni czują się przygnębieni i mówią, że protesty kosztowały ich wiele osobistych poświęceń.

Shiksha Kharab, złota medalistka Mistrzostw Azji, twierdzi, że spowodowało to przerwy w treningach, przez co młodzi zapaśnicy stracili kluczowy rok.

Ale Sakshi Malik niczego nie żałuje.

„Najważniejszą rzeczą jest walka” – powiedziała. „Nie sądzę, żeby ktokolwiek w jakiejkolwiek federacji sportowej odważył się zrobić cokolwiek, teraz wiedzą, że nękanie może mieć reperkusje”.

Hooda przyznaje, że jest zdenerwowana perspektywą rywalizacji z największymi gwiazdami wrestlingu na świecie podczas Igrzysk, ale jednocześnie nie może się już doczekać.

„Sakshi Malik mawiała, że ​​zwycięstwo i porażka nie są ważne – po prostu zaufaj swojej ciężkiej pracy. To właśnie zrobię” – dodaje.

Gdy szykuje się do treningu, zauważa zdjęcie Sakshi pozującej ze swoim medalem olimpijskim.

„Moim jedynym celem jest teraz zdobycie medalu” – mówi. „Kto wie, może pewnego dnia będę mieć swoje zdjęcie obok jej”.