PARYŻ — Reprezentacja kobiet USA zdobyła w sobotę złoty medal olimpijski, pokonując Brazylię 1:0 w meczu, który wymagał zdecydowanej obrony w pierwszej połowie, a następnie precyzyjnego i wyrachowanego ataku w drugiej połowie, który uniemożliwił Brazylii zdobycie gola przez jej legendarną kapitan Martę.

To było typowe zakończenie turnieju, w którym tak wiele zależało od nowości w reprezentacji USA: nowa trenerka Emma Hayes, nowa linia atakujących i nowe spojrzenie na sytuację po rozczarowaniu zeszłorocznym Pucharze Świata Kobiet. Wszystkie te czynniki łącznie zapewniły Amerykankom piąty tytuł olimpijski, co stanowi rekord i jest ich pierwszym tytułem od 2012 roku.

Stany Zjednoczone nie przegrywały ani przez chwilę podczas całego turnieju, a po ostatnim gwizdku gracze zbiegli się, aby świętować, obejmując się, skacząc, krzycząc i płacząc.

„Rzygałam” – powiedziała Amerykanka Trinity Rodman. „Nie myślałam, że będę płakać… ale, o mój Boże, to było najtrudniejsze, najbardziej wyczerpujące doświadczenie w moim życiu, ale nie zamieniłabym tego za nic na świecie”.

Mallory Swanson zdobyła zwycięskiego gola w 57. minucie, po efektownym wykończeniu po przebiegnięciu za brazylijską obroną, ale Korbin Albert i Sophia Smith również odegrały kluczowe role. Albert, młoda pomocniczka, której Hayes dała szansę na grę zamiast Rose Lavelle, podała idealnie wyważone podanie do Swanson, podczas gdy Smith sprytnie uciekła z gry, zdając sobie sprawę, że jest na pozycji spalonej.

Smith powiedziała później, że słyszała, jak Swanson krzyczała do niej, żeby nie dotykała piłki, ponieważ widziała, że ​​Smith oddaliła się za bardzo od przodu. „To było straszne!” zażartowała Smith, ale zrozumiała przesłanie i przeszła na bok, pozwalając Swanson wyjść do przodu i zdobyć czwartego gola w turnieju.

Gdy Swanson swoim strzałem pokonała brazylijską bramkarkę Lorenę, kibice na Parc des Princes — wśród których byli Tom Cruise i Megan Rapinoe — wybuchnęli śmiechem.

„Przeszłam przez tak wiele” – powiedziała Swanson, która opuściła zeszłoroczny Puchar Świata Kobiet z powodu kontuzji kolana. „To było takie wspaniałe uczucie, że strzeliłam gola”.

Bramkę zgotował jej mąż, Dansby Swanson, obrońca Chicago Cubs.

„Tak się cieszę z jej powodu. Trudno mi to opisać słowami, jak bardzo jestem szczęśliwy z jej powodu i że ona może cieszyć się tą chwilą” – powiedział. „Byłem sam w piwnicy, tak jak podczas każdego innego meczu. Po prostu skupiłem się na grze, zacisnąłem pięści i krzyknąłem, wstałem z kanapy, a potem wróciłem w to samo miejsce, żeby nie zepsuć mojo”.

Dziwnym zbiegiem okoliczności wśród osób świętujących obok Cruise’a na trybunach znalazła się matka Hayesa — fakt ten najwyraźniej ucieszył nową trenerkę reprezentacji kobiet USA, która pojawiła się na konferencji prasowej po meczu, niemal tak samo jak wynik końcowy.

Mówiąc poważniej, trenerka reprezentacji Anglii Hayes, która dopiero w czerwcu rozpoczęła pracę w USA, powiedziała, że ​​jest dumna, że ​​może pomóc przywrócić amerykańską drużynę na szczyt, ponieważ Stany Zjednoczone dały jej szansę rozwoju jako trenerce kobiecej piłki nożnej.

„Pojechałem do Ameryki, a tam się mną zaopiekowali, wychowali mnie i dali mi szanse, jakich Anglia nigdy, przenigdy mi nie dała” – powiedział Hayes, który był trenerem w USA przez prawie dekadę, zanim w 2012 roku objął stanowisko w Chelsea.

Dodała: „Jestem po prostu szczęśliwa, że ​​mogę się odwdzięczyć. Jestem dziś zachwyconą pół-Amerykanką”, w którym momencie Lindsey Horan, kapitan drużyny, wtrąciła: „Jesteś pełną Amerykanką”.

Hayes często wskazywał na wysiłek całego zespołu, który był potrzebny, aby pokonać Brazylię, i z pewnością było to prawdą. Podczas gdy Swanson przejdzie do historii jako zwycięzca meczu, nie można było zignorować gry doświadczonej bramkarki Alyssy Naeher, która najpierw pomogła utrzymać Amerykanów w grze, gdy Brazylia zaczęła szybko, a następnie utrzymała prowadzenie pod koniec, wykonując fantastyczną reakcję na zatrzymanie Adriany w doliczonym czasie gry. Naeher nie wpuściła gola w fazie pucharowej.

Wśród Brazylijek, których odrzuciła w sobotę, była Marta, wieloletnia gwiazda, która grała swój ostatni mecz międzynarodowy. Marta nie wyszła w pierwszym składzie – zrozumiała decyzja po tym, jak Brazylia pokonała Francję i Hiszpanię, gdy była zawieszona – ale weszła, gdy Brazylia przegrywała i bezskutecznie próbowała zainspirować do powrotu.

Rodman, która dorastała zainspirowana Martą, po meczu odnalazła swoją przeciwniczkę i ją uściskała.

„Ciągle powtarzam, że jest moją idolką – dosłownie jestem w szoku, gdy przechodzę obok niej” – powiedział Rodman. „Czuję się okropnie, że musieliśmy ją pokonać, ale jednocześnie to niesamowite i zaszczyt dla mnie grać przeciwko tak niesamowitej, utalentowanej kobiecie”.

Przy odrobinie szczęścia (i innym poziomie niż Naeher) Brazylijczycy mogliby wygrać swój pierwszy ważny tytuł. Podobnie jak w półfinałowym zwycięstwie nad Hiszpanią, wyszli na boisko pod presją. Ludmila miała strzał z bliskiej odległości obroniony przez Naeher. Adriana zręcznie tańczyła na linii końcowej i prawie wymusiła rzut karny od Crystal Dunn. Ludmila odwróciła Naomi Girma i oddała strzał do siatki, który został uznany za spalony. Gabi Portilho pokonała Tiernę Davidson i nieznacznie minęła Ludmilę niebezpiecznym dośrodkowaniem przed bramką.

Amerykanie również mieli swoje momenty w pierwszej połowie, ale były one stłumione. Magiczny obrót Rodman w środku pola posłał ją w kierunku bramki, a Swanson wykorzystała swoją prędkość, aby wywalczyć rzut rożny, ale Brazylia zawsze wydawała się bardziej niebezpieczna. Gdyby nie Naeher — który wykonał magiczną obronę Portilho w doliczonym czasie gry pierwszej połowy — USA byłyby daleko w tyle w przerwie.

Zamiast tego Amerykanie byli na równi i mogli wyjść z większą pilnością i werwą. Smith dośrodkował tuż poza zasięgiem Swanson, a Sam Coffey miał strzał, który skręcił szeroko, aby przywrócić tłum USA do gry, zanim Albert, wykazując opanowanie, znalazła swoją przestrzeń. Nagle nastąpiło mocne podanie, bieg Swanson i Brazylia znalazła się w impasie.

Gdy Naeher odmówiła Adrianie, Marta położyła ręce na głowie, a amerykańscy fani skandowali z radością. Rok po niewiarygodnym rozczarowaniu przegraną w 1/8 finału Mistrzostw Świata, reprezentacja USA w piłce nożnej kobiet powróciła.

„Myślę, że kiedykolwiek masz trudną drogę i żeby wyjść na szczyt, oznacza to coś więcej niż łatwą drogę” – powiedział Swanson. „Wszyscy bawimy się z radością”.