Osiągnięty w kontekście systemowej porażki i administracyjnej apatii, tylko Arshad Nadeem wie o zmaganiach, z którymi się zmierzył i poświęceniach, jakie poniósł w drodze do zdobycia historycznego złotego medalu olimpijskiego w Paryżu. Ale w domu w Pakistanie ci, którzy mieli mu zapewnić o wiele więcej niż to, co ostatecznie dostał, są zajęci przypisywaniem sobie zasług za jego przełomowy sukces. Na liście znajdują się Pakistan Sports Board, Inter Provincial Coordination Ministry (sport) i rząd.

Próby przypisywania sobie zasług mają miejsce, mimo że zaledwie kilka miesięcy przed igrzyskami olimpijskimi w Paryżu Nadeem musiał poprosić o nowy oszczep, gdyż stary uległ zniszczeniu po latach użytkowania.

W porównaniu z innymi sportowcami, którzy wzięli udział w paryskim finale rzutu oszczepem, w tym z indyjską gwiazdą Neerajem Choprą, Nadeem nie miał okazji trenować pod okiem najlepszych trenerów ani regularnie brać udziału w wydarzeniach międzynarodowych z powodu braku funduszy.

Przed igrzyskami olimpijskimi przeszedł operację kolana i nie miał innego wyjścia, jak trenować w upale w kompleksie sportowym Punjab wraz z dziesiątkami innych sportowców amatorów.

Nie powstrzymało to jednak rządu, państwowej Pakistańskiej Rady Sportu, Pakistańskiego Stowarzyszenia Olimpijskiego, a nawet premiera Shahbaza Sharifa przed przypisaniem sobie zasług za jego sukces.

Premier jako pierwszy pogratulował Nadeemowi, ale Pakistańczyków zaskoczyło stwierdzenie, że to właśnie jego wizja pozwoliła mu przygotować się do zdobycia najważniejszego medalu.

Nagranie wideo, opublikowane przez PMO zaraz po finale rzutu oszczepem, pokazuje premiera podskakującego i klaszczącego po sukcesie Nadeema, któremu minister sportu Pendżabu powiedział: „Sir yeh aap ka vision tha, aapne isko chance diya” (Sir, to była twoja wizja, dałeś mu szansę). Miał na myśli igrzyska w Pendżabie, które odbywały się w czasie, gdy Shahbaz był premierem prowincji.

Służby publiczne nie były w tyle i przyznały się do winy, twierdząc, że udzieliły Nadeemowi wszelkiego możliwego wsparcia, a nawet wydały 10 milionów rupii na jego operację, oprócz przyznania nagród pieniężnych.

PSB, które odpowiada za dystrybucję środków przydzielanych przez rząd w rocznym budżecie wszystkim krajowym federacjom, odnotowało również, że przyznało coroczną dotację w wysokości 70 milionów rupii Pakistańskiej Amatorskiej Federacji Lekkoatletycznej.

„PSB i Pakistańskie Stowarzyszenie Olimpijskie naprawdę muszą przyjrzeć się sobie i zastanowić się nad tym, co tak naprawdę robią, aby wspierać i motywować sportowców niebędących krykiecistami w kraju, zamiast wygłaszać wielkie obietnice” – powiedział niezadowolony członek POA.

Legenda pakistańskiego squasha Jahangir Khan powiedział, że jako sportowiec wie, ile ciężkiej pracy, poświęceń, potu, krwi i łez trzeba włożyć, aby zdobyć indywidualne medale.

„W sportach indywidualnych walczysz sam ze sobą, aby osiągnąć sukces” – powiedział.

„Gdyby nasz system sportowy funkcjonował prawidłowo, kształcilibyśmy więcej sportowców światowej klasy, biorąc pod uwagę talent, jaki posiadamy” – zauważył.

Co ciekawe, sport w Pakistanie nadal nie ma funkcjonującej polityki rządowej, pomimo wielkich twierdzeń. Za każdym razem, gdy rząd się zmieniał i przychodził nowy minister sportu, polityka ulegała zmianie.

Wielosportowe miasto, otwarte w 2009 r. przez byłego ministra federalnego Ahsana Iqbala w jego rodzinnym mieście Narowal, na które wydano miliardy dolarów z budżetu państwa, wciąż nie zostało ukończone i nie jest otwarte dla sportowców.

W ostatnich dwóch budżetach federalnych zmniejszono kwotę przeznaczoną na sport, zmniejszając ją do 1,9 miliarda dolarów z 3,4 miliarda dolarów rok wcześniej.

Ograniczona liczba kompleksów sportowych w kraju nadal wymaga należytej konserwacji.

Co gorsza, w pakistańskim systemie sportowym istniały równolegle krajowe komitety olimpijskie, federacje piłki nożnej, federacje lekkoatletyczne itp., co jeszcze bardziej utrudniło życie sportowcom.

„Spójrzcie, jeśli złoty medal olimpijski Arshada nie może odmienić sytuacji sportowców w kraju, którzy nie zajmują się krykietem, to w pakistańskim sporcie nic się nie zmieni” – powiedział były gwiazdor futbolu Essa Khan.

(Poza nagłówkiem, artykuł ten nie był edytowany przez zespół NDTV i został opublikowany za pośrednictwem kanału syndykowanego.)