Miał 177 faset, błyszczał, gdy go trzymał. „To naprawdę piękny kamień” — powiedział. „Kiedy spojrzysz na jego kolor, po prostu nie wygląda jak nic innego, co mamy”. Technicznie granat, nazywa się Lew Merelani. I, jak w przypadku wielu cennych klejnotów, ma swoją historię.

W czwartek Smithsonian planuje odsłonić klejnot – nazwany częściowo na cześć regionu Merelani w Tanzanii, gdzie został znaleziony – i wystawić go wraz z Diamentem Nadziei, rubinem Carmen Lúcia i innymi spektakularnymi klejnotami w swojej sali geologii, klejnotów i minerały.

Muzeum mówi, że jest to największy precyzyjnie wycięty tsaworyt na świecie. Przybył do Smithsonian pod koniec zeszłego roku.

Muzeum poinformowało, że kamień, który został znaleziony w 2017 roku i wycięty w ciągu trzech miesięcy przez znanego szlifierza klejnotów Victora Tuzlukova, został podarowany przez Somewhere in the Rainbow, prywatną kolekcję klejnotów i biżuterii oraz przez dyrektora górnictwa tsavorite, Bruce’a Bridgesa, na cześć jego zmarły ojciec.

Ojciec Bridgesa, geolog Campbell Bridges, odkrył tsaworyt w Afryce Wschodniej w latach 60.. Większość życia spędził w Afryce, często w domku na drzewie w pobliżu swoich kopalń, i był znany jako stary lew.

Ale w 2009 roku został zamordowany w Kenii przez gang nielegalnych poszukiwaczy, którzy grozili mu i próbowali wypędzić go z jego kopalni, powiedział jego syn w wywiadzie. 11 sierpnia zaatakowali go, jego syna i czterech pracowników i zadźgali starszego Bridgesa.

„Utrata ojca to największa tragedia w historii naszej rodziny” – powiedział Bruce Bridges. „A siłą napędową naszego życia było poszukiwanie sprawiedliwości… a na dodatek zapewnienie, że marzenie mojego ojca i dziedzictwo dotyczące tsavorytu będą nadal żyć”.

„Czy jest lepszy sposób niż zatoczenie tego wszystkiego i posiadanie tego szczególnego, jedynego w swoim rodzaju tsavorytu w National Gem Collection” – powiedział.

Trochę sceny Woodstock, kapcie Dorothy i gitara Prince’a

Campbell Bridges miał długą współpracę ze Smithsonian, która rozpoczęła się w 1967 roku, kiedy sprzedał muzeum niektóre ze swoich okazów tanzanitu za część jego kolekcji turmalinów, powiedział Bruce Bridges. Młodszy Bridges powiedział, że był dzieckiem, kiedy poznał Posta, kuratora.

Bruce Bridges powiedział, że kupił „surową” lub nieoszlifowaną wersję kamienia, odmawiając powiedzenia, ile za to zapłacił.

„Mogę już nigdy nie zobaczyć takiego klejnotu ani nie mieć go w posiadaniu” – powiedział we wtorkowym wywiadzie telefonicznym. Powiedział, że można go łatwo sprzedać, ale wtedy niewielu będzie cieszyć się jego pięknem.

„Czułem, że takim historycznym dziełem trzeba się podzielić ze światem” – powiedział.

Powiedział, że wierzy, że jego ojciec byłby uszczęśliwiony darowizną. „Naprawdę nie mogę wymyślić lepszego zakończenia podróży i historii tego klejnotu”.

„Lew”, mniej więcej wielkości ćwiartki, jest gigantem według standardów tsavorytów, powiedziała Gabriela A. Farfan, kustosz klejnotów i minerałów z Instytutu Smithsona.

„Zwykle są dość małe” – powiedziała w wywiadzie dla muzeum w zeszłym tygodniu. „Są wielkości małego paznokcia. To już byłoby uważane za duży kamień. A więc to jest ogromne”.

„Spójrz na te aspekty” – powiedziała. „Przyjrzyj się uważnie. Zobacz, jakie są idealne”.

Klejnot jest hipnotyzujący, miniaturowa zielona sala luster. A jego prostokątny kształt „poduszki” czyni go szczególnie rzadkim, powiedział Bruce Bridges.

Jego wartość nie została jeszcze ustalona, ​​​​powiedział Post. „Wszystko, co możemy powiedzieć, to: to jeden z najlepszych kamieni szlachetnych, który pojawił się w ostatnich latach”.

On i Farfan powiedzieli, że po raz pierwszy zobaczyli klejnot w 2020 roku na pokazie klejnotów i minerałów w Tucson. Powiedzieli, że powiedziano im, że zostanie im pokazane coś wyjątkowego. Ludzie „mówili o tym bardzo cicho” – powiedział Farfan.

– To takie cenne – powiedziała. „Nie chcesz, aby świat wiedział, że masz przy sobie bardzo cenny kamień. Mieliśmy szczęście, że reprezentowaliśmy Smithsonian. Czasami ludzie pokazują nam swoje wyjątkowe rzeczy”.

„To było bardzo tajemnicze” – powiedziała. „Wszyscy stłoczyliśmy się wokół niego”. Bruce Bridges „odsłonił to i wszyscy byliśmy jak„ Wow ”.”

Post powiedział, że nie mieli pojęcia, że ​​niezwykły kamień kiedykolwiek trafi do muzeum.

Ale „gdzie można umieścić coś wyjątkowego, gdzie każdy może to zobaczyć?” Post powiedział. „Smithsonian to odpowiednie miejsce. … Każdy na świecie może bezpłatnie wejść do naszych drzwi”.

Post zwrócił uwagę, że James Smithson, darczyńca-założyciel Smithsonian, był mineralogiem, którego zbiory trafiły do ​​instytucji. Minerał, Smithsonite, został nazwany na jego cześć.

Jego kolekcja została zniszczona w 1865 roku przez niszczycielski pożar w obecnym budynku zamku Smithsonian. „Więc w zasadzie zaczęliśmy od nowa” – powiedział Post.