Atoosa Samani zaczęła uczyć się genetyki gołębi w młodym wieku. Dorastała w otoczeniu gołębi domowych w Isfahanie, mieście w środkowym Iranie słynącym z wież dla gołębi. Jej ulubionym był całkowicie biały ptak. Jednak 6- lub 7-letni Samani zauważył, że ten konkretny gołąb nigdy nie spłodził całkowicie białego potomstwa.

Dowiedziała się, że białe zabarwienie jest recesywną cechą genetyczną — pojawiającą się tylko wtedy, gdy dana osoba odziedziczy dwie uszkodzone kopie genu (SN: 2/7/22). W tym przypadku gołąb miał dwie uszkodzone kopie genu, który normalnie wytwarza pigment barwiący pióra, więc jego pióra były białe. Ale jego potomstwo odziedziczyło normalną, wytwarzającą pigment wersję genu od swoich matek i miało kolorowe pióra.

Ta wczesna lekcja dziedziczności gołębi utkwiła w Samani i podsyciła jej pragnienie dowiedzenia się więcej o genetyce. Kiedy przeprowadziła się do Stanów Zjednoczonych, aby studiować na Uniwersytecie Utah w Salt Lake City, naturalnym wydawało się dołączenie do laboratorium Michaela Shapiro w celu zbadania, dlaczego niektóre gołębie (Kolumba Liwia) wykonuj salta do tyłu (SN: 31.01.13).

Te gołębie na rolkach występują w dwóch odmianach: rolki latające, takie jak rolki z Birmingham, które latają, ale przed wznowieniem lotu wykonują długie biegi w kierunku ziemi, oraz rolki salonowe, które nie potrafią latać, ale zamiast tego wykonują salta w tył po ziemi. Wiele perskich wierszy mówi, że gołębie wykonują akrobacje, ponieważ ptaki są szczęśliwe, ale Samani twierdzi, że prawda jest mroczniejsza. „To zdecydowanie zaburzenie ruchu i nie ma ono żadnych dobrych stron” – mówi. Zaburzenie ma charakter postępujący, pojawia się wkrótce po wykluciu i stopniowo się pogarsza, aż ptaki nie potrafią latać.

Samani skupia się na genach stojących za backflipami. Jak poinformowała 7 marca na konferencji Allied Genetics Conference w National Harbor w stanie Maryland, w zachowanie zaangażowane jest co najmniej pięć genów.

Jej koledzy potwierdzili, że backflipowanie jest cechą recesywną, gdyż hodują gołębie pocztowe za pomocą rolek salonowych; żadne z potomstwa hybrydowego nie wytoczyło się. Kiedy hybrydy krzyżowały się razem, około 4 na 10 potomstwa wykonywało salta, gdy było zmuszone do lotu, powiedziała Samani na konferencji.

Samani zastosowała dwie różne metody statystyczne, aby zlokalizować geny, które powodują, że gołębie przechylają pióro ogona nad czajnikiem. Znalazła pięć dużych odcinków DNA zawierających setki genów. Jednak żaden z genów w tych obszarach nie miał mutacji, które mogłyby wyjaśnić upadek.

Przyjrzała się więc aktywności genów w mózgach ptaków i odkryła prawie 2000 genów, które stają się mniej lub bardziej aktywne w mózgach gołębi salonowych niż u dwóch ras gołębi nieskręcających się.

Łącząc wszystkie dowody, Samani zawęziła swoje poszukiwania do około 300 genów, które mogą powodować rolowanie, ale nie może jeszcze przypisać przyczyny do żadnego konkretnego genu.

Samani wkrótce zakończy doktorat. i, miejmy nadzieję, kontynuowanie kariery nauczyciela. Mówi, że będzie jej brakować gołębi i ćwiczeń umysłowych, które jej zapewniły. „Myślałem o tym od pięciu lat. Mam tu kawałek układanki. Mam tam kawałek układanki. Jak je połączyć, żeby miały sens? … Czy rzeczywiście do siebie pasują? … Właśnie tego będzie mi najbardziej brakowało” – mówi. „Uwielbiam rozwiązywać zagadki”.