Po wielu latach bycia fotografem portretowym mam teorię, że każdy, kto naprawdę lubi być fotografowany, jest albo profesjonalnym modelem, albo psychopatą. Po prostu nie ma czegoś takiego jak środek. Większość „zwykłych” ludzi uważa to za okropne (w tym ja), a to zawsze był jeden z punktów zapalnych, który starałem się rozwiązać podczas moich sesji zdjęciowych.

Oczywiście, natychmiast przyciągnął mnie ten wykład TED autorstwa fotografki portretowej i buduarowej Teri Hofford. I to jest absolutnie fascynujące. Jest skierowane do każdego, ale myślę, że jest również niezwykle ważne, abyśmy my, jako fotografowie, to zrozumieli, abyśmy mogli lepiej sprawić, by nasze modele czuli się bardziej komfortowo, gdy są przed obiektywem.

Teri mówi, że powodem, dla którego ludzie się wzdrygają, gdy widzą swoje zdjęcie, jest ten sam powód, dla którego wszyscy nienawidzimy swojego głosu na nagraniu audio. Zasadniczo mózgowi przedstawia się alternatywną rzeczywistość niż ta, do której jest przyzwyczajony. W tym sensie mamy wewnętrzny obraz tego, jak siebie widzimy, a dokładniej wyobrażamy sobie siebie. Jeśli zdjęcie, które nam przedstawiono, nie jest zgodne z tym obrazem siebie, może to być rażące.

Oto 5 głównych powodów, dla których ludziom nie podobają się ich zdjęcia:

Widzisz odbicie lustrzane

Pierwszy powód, który podaje Teri, jest oczywisty: przez całe życie patrzyliśmy na swoje odbicie, czy to w lustrze, czy w aparacie do selfie w telefonie. Fotografia pokazuje nam jednak drugą stronę tego obrazu lub to, co widzą inni ludzie. Może się wydawać, że to nie powinno być wielkim problemem, ale najwyraźniej dla naszego mózgu tak jest. A im mniej symetryczna twarz, tym większa różnica.

Nie rezonujesz z tym, jak jesteś przedstawiany

To ogromna sprawa dla nas fotografów. Jeśli ktoś nie rezonuje z tym, jak wygląda na zdjęciu, prawdopodobnie nie spodoba mu się ono. Dlatego żadnemu z nas nie podobały się te sztywne zdjęcia szkolne, na których nauczyciel czesał nam włosy. Oni po prostu nie są nami. To pokazuje, jak ważne jest, aby najpierw porozmawiać z naszymi klientami i naprawdę spróbować zrozumieć ich istotę i to, jak widzą siebie w świecie.

Oczywiście, odwrotna sytuacja też może być prawdziwa, dlatego fotografia może być niesamowicie inspirująca. Często jesteśmy o wiele bardziej surowi dla siebie niż dla innych, a świetny fotograf potrafi wyeksponować wszystkie najlepsze cechy i zminimalizować inne. Wielu moich klientów nagle zdało sobie sprawę, jak są piękni, a zobaczenie siebie po raz pierwszy tak, jak widzą ich bliscy, jest bardzo satysfakcjonujące.

To, co sprawia, że ​​jedna osoba czuje się piękna i pewna siebie, różni się od tego, co poczuje inna. Wszyscy jesteśmy nieskończenie zróżnicowani pod tym względem, co sprawia, że ​​życie (i fotografia) są interesujące. Musimy być po prostu otwarci i bardziej słuchać naszych klientów.

Skupiasz się na swoich niepewnościach

Wszyscy je mamy, zwłaszcza kobiety. Zdziwiło mnie, że często to najbardziej konwencjonalnie piękni ludzie mają najwięcej kompleksów. Aby się w to zagłębić, prawdopodobnie będziesz potrzebować dyplomu z psychologii. Jednak jako fotografowie portretowi musimy mieć podstawową wiedzę na ten temat, empatię i praktyczny zestaw narzędzi do fotografowania ludzi, aby zminimalizować te kompleksy.

Na przykład, jeśli kobieta twierdzi, że jest wrażliwa na punkcie swoich ramion, nie każ jej stać w sposób, który podkreśla tę część ciała i sprawia, że ​​ramiona wydają się większe, niż są w rzeczywistości.

Nierealne oczekiwania

Cieszę się, że nie jestem już nastolatkiem, dorastającym w natłoku wpływowych osób w mediach społecznościowych, na które jesteśmy narażeni. Jasne, w latach dziewięćdziesiątych mieliśmy chude jak patyki supermodelki. Jednak były one niemal nie z tego świata i ograniczały się do stron miesięczników. Nie twierdzę, że te obrazy nie miały na nas negatywnego wpływu, ale nie wydawały się przenikać do codzienności tak, jak teraz.

Jak często nasi klienci proszą nas o „wyretuszowanie tego w Photoshopie”? Często patrzę na nich z niedowierzaniem, myśląc: „Nie ma w tym nic złego!”. Rozumiem; presja jest wszędzie. Moja przyjaciółka niedawno przekonała samą siebie, że potrzebuje botoksu (nie potrzebuje), aby pozostać konkurencyjną w swojej pracy. Gdzieś po drodze nasze oczekiwania co do tego, jak powinniśmy wyglądać, zostały zniekształcone.

Teri ma rację, gdy mówi, że fotografia ma uchwycić tylko jeden moment w czasie. To wszystko! Nie ma być najbardziej niesamowitym zdjęciem nas w żadnym momencie. To po prostu to, jacy jesteśmy, teraz, w tej chwili. Raczej podoba mi się to podejście polegające na przyjmowaniu chwili, a nie na poszukiwaniu perfekcji. Perfekcja w ogóle nie jest prawdziwa, a każdy wie, które zdjęcia zostały poddane obróbce w Photoshopie.

Niektóre kąty są lepsze od innych

Jako fotografowie wszyscy o tym wiemy i oczywiście wszystko sprowadza się do fizyki. Większość z nas wykorzysta tę wiedzę, aby podkreślić niektóre cechy i zminimalizować inne podczas robienia zdjęcia. Uwierz mi jednak, gdy mówię, że te zasady i kąty nie zawsze działają – jeśli ktoś może mi powiedzieć, jak jednocześnie zminimalizować zarówno pupę, jak i fałdkę na brzuchu, jestem cały uszy!

Jeśli posuniemy się za daleko, sesja zdjęciowa może czasami przypominać sesję jogi, a klient czuje się bardziej jak precel niż gazela. To może naprawdę zmniejszyć zabawę i spontaniczność sesji.

Ostatni punkt Teri naprawdę trafia do sedna, kiedy sprawia, że ​​publiczność robi dwa różne selfie: jedno z klasycznego ujęcia selfie z góry i drugie z dołu, z wieloma podbródkami. Pyta nas, z którego ujęcia nasze dzieci i zwierzęta widzą nas najczęściej. Oczywiście, to jest ten przerażający drugi kąt. I czy kochają nas mniej z tego kąta, pyta?

Przerażająco, ma rację. Nasze dobre uczynki, osiągnięcia i wszystkie wspaniałe rzeczy, które czynią nas ludźmi, nie są umniejszane przez ten dziwaczny kąt. I to jest coś, o czym powinniśmy pamiętać i co powinniśmy świętować: fotografia to tylko jeden moment w czasie, uchwycający nas i naszych klientów w naszym pięknym, chaotycznym, chaotycznym ludzkim ja. Czego można w tym nie kochać?