Spędziłem dwie dekady badając neurobiologię odporności. Podczas podróży po świecie i dzielenia się wynikami moich badań rodzice często podchodzili do mnie i pytali: „Jak mogę wykorzystać twoje odkrycia, aby wychować odporne dzieci?”.

Jako matka małych dzieci, nie mam rodzicielstwa do końca. Ale odkryłem, że jest jedna umiejętność, która zwiększyła pewność siebie i odporność moich dzieci: jak „dobrze się martwić”.

Naszą rolą jako rodziców nie jest usuwanie zmartwień z życia naszych dzieci, ale zapewnienie im narzędzi do radzenia sobie z tym lękiem i strachem. Oto jak to zrobić, zwłaszcza jeśli mają skłonność do paniki:

Zamiast mówić dzieciom, żeby się nie martwiły, poproś je, by zarezerwowały czas na „sesje martwienia się”.

Ustaw minutnik na pięć minut i poproś dziecko, aby martwiło się o każdy aspekt jego troski. Mogą nawet spisać wszystkie swoje obawy. Następnie, gdy okres się skończy, poproś ich, aby uwolnili się od zmartwień i przestali o nich myśleć.

Jeśli Twoje dziecko znów zacznie się martwić, przypomnij mu, że czas na zmartwienia już minął. W razie potrzeby sesje te mogą odbywać się codziennie.

Tutaj Twoje dzieci mogą trzymać swoje zmartwienia. Niech Twoje dziecko go ozdobi, a następnie zapisz każdy niepokój na kartce papieru i przechowuj je w pojemniku. Powiedz im, że gdy znajdzie się w pudełku, nie ma potrzeby o tym myśleć.

Kiedy Twoje dziecko się denerwuje, zapytaj je: „Co najgorszego może się stać?” To pomaga im poczuć się bezpieczniej, ponieważ zdają sobie sprawę, że najgorszy wyobrażony wynik nie jest tak zły, jak myśleli.

Daje im też perspektywę. Jeśli martwią się, że nie zdadzą testu, powiedz im, że jeśli tak się stanie, mogą poprosić nauczyciela o pomoc lub wziąć korepetytora.

Przypominanie naszym dzieciom, że są w stanie poradzić sobie nawet z najgorszym scenariuszem, pomaga im zobaczyć, że z większością problemów można sobie poradzić.

Dzieci mają tendencję do wyobrażania sobie tylko najgorszych możliwych rezultatów, więc zachęcaj je, aby zamiast tego skupiały się na pozytywnych wynikach.

Kiedy wybraliśmy się na wycieczkę balonem w Albuquerque, mój syn Samson, który zawsze był niespokojnym dzieckiem, po drodze zadał mi milion pytań o to, co by się stało, gdyby balon przebił się lub zabrakło mu powietrza. Powiedziałem mu, żeby wyobraził sobie szybowanie nad ziemią z wiatrem we włosach.

Takie podejście uczy dzieci bardziej zrównoważonego procesu myślowego.

Podczas tego lotu balonem wznieśliśmy się w powietrze bez problemu. Ale kiedy nadszedł czas lądowania, w ogóle nie było wiatru. Po prostu wisieliśmy tam, nad autostradami i domami, a paliwo nam się kończyło.

Kiedy pilot omawiał swój nowy plan lądowania, Samson zwrócił się do mnie i zapytał: „Czy już czas na panikę?”.

Odpowiedziałem z uśmiechem: „Nie. Nie czas na panikę. Ale jeśli jest prawdziwy powód do paniki, dowiesz się o tym pierwszy”.

Potem powtórzyłem Samsonowi, co poszło dobrze: wylądowaliśmy bezpiecznie i zobaczyliśmy niesamowity widok. Powiedziałem mu, że chociaż był niespokojny, ostatecznie okazało się to wspaniałym doświadczeniem.

A teraz zawsze ma coś do zapamiętania, co może pomóc mu poczuć się bardziej pewnym siebie i odpornym w przyszłości.

Taryn Marie Stejskal jest założycielem tzw Instytut Przywództwa Odporności i autor „5 praktyk wysoce odpornych ludzi: dlaczego niektórzy rozkwitają, podczas gdy inni upadają”. Pełniła funkcję Head of Executive Leadership Development & Talent Strategy w Nike oraz Head of Global Leadership Development w Cigna. Uzyskała tytuły magistra i doktora na Uniwersytecie Maryland, odbyła stypendia przed- i podoktoranckie w dziedzinie neuropsychologii w Virginia Commonwealth University Medical Center. Podążaj za Taryn Świergot I Instagram.

Nie przegap:

Chcesz być mądrzejszy i odnosić większe sukcesy ze swoimi pieniędzmi, pracą i życiem? Zapisz się do naszego nowego newslettera tutaj