Zwycięzcy konkursu Astronomiczny Fotograf Roku 2024

W tym tygodniu Royal Observatory Greenwich ogłosiło zwycięzców konkursu Astronomy Photographer of the Year. Jest 11 kategorii, od zdjęć nieba, księżyca, galaktyk i innych.

Według obserwatorium, w tegorocznym konkursie zgłoszono ponad 3500 prac.

Od dziś zwycięskie i drugie miejsca będą eksponowane w galerii w National Maritime Museum. Jeśli nie mieszkasz w Greenwich, możesz również obejrzeć drugie miejsca w każdej kategorii na stronie internetowej muzeum.

Zwycięzca w kategorii ogólnej: Zniekształcone cienie powierzchni Księżyca powstałe w wyniku zaćmienia obrączkowego autorstwa Ryana Imperio

Zniekształcone cienie powierzchni Księżyca powstałe w wyniku zaćmienia obrączkowegozrobione przez Ryana Imperio w Odessie w Teksasie, zostało ogłoszone zwycięzcą konkursu, a także zwycięzcą kategorii „Nasze słońce”. Według komunikatu prasowego Obserwatorium, Imperio powiedział: „Wybierane każdego roku zdjęcia są absolutnie zdumiewające i jestem zarówno podekscytowany, jak i zaszczycony, że moje zdjęcie znalazło się wśród nich. Miałem nadzieję, że moje zdjęcie zostanie w jakiś sposób udostępnione, ale nigdy nie spodziewałem się, że zostanę wybrany zwycięzcą, a tym bardziej zwycięzcą ogólnym!”

O obrazie: To sekwencja ciągle rejestrowanych obrazów pokazujących postęp koralików Baily’ego przy trzecim kontakcie podczas zaćmienia obrączkowego w 2023 roku. Koraliki Baily’ego powstają, gdy światło słoneczne świeci przez doliny i kratery powierzchni Księżyca, przerywając dobrze znany wzór pierścienia zaćmienia, i są widoczne tylko wtedy, gdy Księżyc wchodzi lub wychodzi z zaćmienia. Są one trudne do uchwycenia ze względu na ich zwięzłość i wymagany precyzyjny czas.

Sprzęt użyty: Aparat Nikon D810, mocowanie iOptron SkyGuider Pro, obiektyw Sigma 150-600mm F5-6.3 DG OS HSM Contemporary

600 mm F8, ISO 640, wielokrotne naświetlanie 1/1000 sekundy

Zwycięzca Skyscapes: Tasman Gems autorstwa Toma Rae

O obrazie: Na tym zdjęciu widać surowe szczyty Doliny Tasmana sięgające imponujących cech letniego nieba półkuli południowej. Obejmuje ono chmury wodoru Mgławicy Gum (centralny czerwony obszar) i różne inne obszary aktywnego formowania się gwiazd rozciągnięte w słabszych ramionach Drogi Mlecznej. Ta część nocnego nieba jest rzadziej fotografowana ze względu na słabość pasma Drogi Mlecznej.

Sprzęt użyty: Aparaty Nikon Z 6 astro-modified i Nikon Z7, mocowanie iOptron SkyGuider Pro, obiektywy Sigma 40 mm F1.4 Art i Sigma 28 mm F1.4 Art

Niebo: ISO 1600, 40 mm F1.8, 31 ekspozycji po 30 sekund; Pierwszy plan: ISO 100, 28 mm F10-14, 9 ekspozycji po 4 sekundy

Zwycięzca naszego księżyca: Cienie szczytów Sinus Iridum autorstwa Gábora Balázsa

O obrazie: Na zdjęciu widać Sinus Iridum, znany również jako „Zatoka Tęczy”, zatokę o średnicy 260 kilometrów, otoczoną kilkoma mniejszymi kraterami. Fotograf użył monochromatycznego aparatu z filtrem, aby uchwycić ten obszar. Krater widoczny w prawym górnym rogu, Pythagoras, jest szczególnie godny uwagi i jest prawie widoczny z boku ze względu na librację, czyli wahanie Księżyca widzianego z Ziemi.

Sprzęt użyty: Teleskop refrakcyjny Heyde-Zeiss, filtr zielony ZWO, kamera ZWO ASI178MM-pro

4500 mm, F15

Zwycięzca konkursu Aurorae: Queenstown Aurora autorstwa Larryna Rae

O obrazie: Zorza polarna uchwycona nad górami w Queenstown. To 19-obrazowa panorama uchwycająca wszystkie szybko poruszające się promienie, które rozświetliły niebo w lutym 2023 r. Fotograf użył zmodyfikowanego aparatu astro, aby uchwycić wszystkie różowe odcienie zorzy polarnej, co daje niesamowicie dynamiczny obraz końcowy.

Sprzęt użyty: Aparat Canon EOS R5 H-alpha zmodyfikowany, panorama 35 mm

F2.8 ISO 3200, Niebo: 8 sekund ekspozycji, Pierwszy plan: 30 sekund ekspozycji

Nagroda im. Sir Patricka Moore’a dla najlepszego debiutanta: SH2-308: Mgławica Głowa Delfina autorstwa Xin Feng i Miao Gong

O obrazie: SH2-308 (Mgławica Głowa Delfina) znajduje się pod niskim kątem i można ją fotografować tylko przez pięć godzin dziennie. To zdjęcie obejmuje łącznie dziesięć dni fotografowania i postprodukcji za pomocą PixInsight. Główne ciało mgławicy i wiatr gwiazdowy w tle są widoczne.

Sprzęt użyty: Teleskop Takahashi TOA-130NS, montaż Sky-Watcher EQ8, kamera ZWO ASI6200MM-Cool

1000 mm F7.7, wzmocnienie 100, 144 x 600-sekundowe ekspozycje H-alfa, 140 x 600-sekundowe ekspozycje OIII

Młody zwycięzca: NGC 1499, Zakurzona Kalifornia, autorstwa Daniele Borsari (14 lat)

O obrazie: Na tym zdjęciu widać głęboką integrację Mgławicy Kalifornia, NGC 1499, mgławicy emisyjnej w gwiazdozbiorze Perseusza. Znajduje się ona w odległości około 1000 lat świetlnych od Ziemi i jest widoczna dzięki jonizacji gazów przez niebieskiego olbrzyma ξ Persei (Menkib).

Sprzęt użyty: Aparat ZWO ASI533MC Pro, obiektyw Samyang 135 mm F2.0, mocowanie Sky-Watcher Star Adventurer

135 mm F2.8, ekspozycje 263 × 300 sekund, ekspozycje 228 × 180 sekund (łączny czas ekspozycji 33 godziny 19 minut)

Zwycięzca nagrody Annie Maunder za innowacyjność wizerunku: Anatomia planety nadającej się do zamieszkania autorstwa Sergio Díaza Ruiza

O obrazie: Ten pozornie obcy świat jest w rzeczywistości naszą zagrożoną planetą, Ziemią, jak mogłaby ją badać odległa cywilizacja. Obraz ten został stworzony przez zmieszanie 16 pasm monitorowanych przez satelitę pogodowego GOES-18, aby zakodować masy lądowe, oceany i cechy atmosferyczne jako różne kolory.

Sprzęt użyty: Oryginalne dane z GOES-18 ABI (pasma od 1 do 16 (0,47 do 13,3 mikrona)) z 18 lutego 2024 r. i Suomi-NPP VIIRS (0,5 do 0,9 mikrona) z lat 2012–2020

Zwycięzca w kategorii Gwiazdy i mgławice: SNR G107.5-5.2, Nieoczekiwane odkrycie (Mgławica Nereides w Kasjopei) autorstwa Marcela Drechslera, Bray Falls, Yanna Sainty’ego, Nicolasa Martino i Richarda Galliego

O obrazie: To imponujące zdjęcie jest wynikiem 3559 klatek, 260 godzin ekspozycji i teleskopów na trzech kontynentach. Zespół pracował nad zbadaniem i sfotografowaniem nieznanego wcześniej gigantycznego pozostałości supernowej (SNR) w centrum słynnej konstelacji Kasjopei. Międzynarodowy zespół astronomów amatorów znajduje się pod naukowym kierownictwem profesora Roberta Fesena (USA). Fakt, że amatorzy dokonali takiego odkrycia, świadczy o tym, jak ważna stała się ich rola we współczesnej astronomii.

Sprzęt użyty: Teleskop Takahashi FSQ-106EDX4, montaże Sky-Watcher EQ6 Pro i Paramount MyT GEM, kamery QHYCCD QHY600PH-M, ZWO ASI2600MM Pro i ZWO ASI6200MM Pro

530 mm i 382 mm F3.6 i F5, łączny czas ekspozycji 258 godzin i 32 minuty z podklatkami 60-sekundowymi, 180-sekundowymi, 300-sekundowymi i 600-sekundowymi

Zwycięzca w kategorii Planety, komety i asteroidy: On Approach autorstwa Toma Williamsa

O obrazie: Ta kompozycja w fałszywych kolorach pokazuje fazy Wenus zbliżające się do koniunkcji dolnej, kiedy Wenus i Ziemia pojawiają się blisko siebie po tej samej stronie Słońca. Za pomocą filtrów ultrafioletowych i podczerwonych ukazano skomplikowaną strukturę chmur w górnej atmosferze planety. Pomimo że okres obrotu Wenus trwa wiele miesięcy, atmosfera jest daleka od stacjonarności, okrążając planetę w ciągu około czterech dni. To sprawia, że ​​obrazowanie Wenus w ultrafiolecie jest szczególnie interesujące, ponieważ planeta jest o wiele bardziej dynamiczna, niż byłaby, gdyby była oglądana w widzialnym spektrum.

Sprzęt użyty: Teleskop reflektorowy Dobsona GoTo Sky-Watcher 400P (16″), filtry Baader Bessel (U)BVRI i RG610, kamera ZWO ASI462MM

5000 mm F12.3, wielokrotne ekspozycje 15-milisekundowe

Zwycięzca w kategorii Ludzie i przestrzeń: High-Tech Silhouette autorstwa Toma Williamsa

O obrazie: Na tym zdjęciu Słońca w technologii H-alfa widać sylwetkę Międzynarodowej Stacji Kosmicznej (ISS) przechodzącej przez wschodnią krawędź Słońca. Przechodząc przez pole widzenia w zaledwie 0,2 sekundy, przejścia ISS przez Słońce są wyjątkowo rzadkie w przypadku dowolnego miejsca na Ziemi. Słońce było aktywne, a tuż obok miejsca tranzytu stacji można zobaczyć wybitną obecność.

Sprzęt użyty: Teleskop Sky-Watcher Evostar 120, filtr Daystar Quark Chromosphere, montaż Sky-Watcher EQ3 Pro, kamera Player One Apollo-M Max (IMX432)

4300 mm F35, ISS: 19 ekspozycji 0,70 milisekundy; Słońce: 7500 ekspozycji 12 milisekund

Zwycięzca Galaktyk: Echoes of the Past autorstwa Bence’a Tótha i Pétera Feltótiego

O obrazie: Na tym zdjęciu widać galaktykę NGC 5128 i otaczający ją system fal pływowych, a także wizualizację strumienia relatywistycznego, potężnych strumieni promieniowania i cząstek poruszających się z prędkością bliską prędkości światła. Ten interesujący cel można sfotografować tylko z półkuli południowej, więc fotografowie udali się do Namibii, aby uchwycić obraz.

Sprzęt użyty: Teleskop astrograficzno-fotograficzny 200/800 Newtona wykonany na zamówienie, filtry Astronomik Deep-Sky LRGB, filtry Antlia V-Pro LRGB i filtr pasmowy H-alpha 3 nm Antlia, montaże Sky-Watcher EQ6-R Pro i Sky-Watcher EQ6, kamera ZWO ASI2600MM Pro

800 mm F4, 16,2-godzinna ekspozycja L, 5,3-godzinna ekspozycja R, G i B oraz 5,6-godzinna ekspozycja H-alfa

Źródło