Nowe badanie w PLOS JEDEN omawia związek między depresją a otyłością.

Badanie: Powiązania między pomiarami otyłości a depresją i wynikami dobrostanu: przekrojowa analiza dorosłych w średnim i starszym wieku. Źródło obrazu: Creative Images / Shutterstock.com

Otyłość i depresja

Poprzednie badania sugerują ścisły związek między otyłością a depresją – otyłość zgłaszano u prawie 60% osób w jednej grupie z ciężką depresją. Badanie to wykazało również, że otyłość była 1,2–1,5 razy bardziej prawdopodobna u osób z ciężką depresją; jednakże w innych badaniach odnotowano sprzeczne wyniki dotyczące tego związku.

Zdrowy styl życia wiąże się z korzyściami dla zdrowia psychicznego, podczas gdy niezdrowy tryb życia zwiększa ryzyko depresji. Jest to ważne, ponieważ można modyfikować czynniki stylu życia, aby zmniejszyć ryzyko złego stanu zdrowia psychicznego.

W bieżącym badaniu starano się uzyskać spójne i powtarzalne dane przy użyciu dwóch różnych miar masy tłuszczowej lub otyłości w celu oceny związku ze zdrowiem psychicznym. Dokładniej, po rozważeniu możliwych czynników zakłócających, zbadano zarówno wskaźnik masy ciała (BMI), jak i stosunek wysokości talii (WHR) pod kątem ich możliwego związku z depresją i zdrowiem psychicznym.

O badaniu

W bieżącym badaniu uzyskano dane z badania klinicznego fazy II dotyczącego cukrzycy i chorób serca w Cork and Kerry, które przeprowadzono w okresie od 1 maja 2010 r. do 30 kwietnia 2011 r. Pobrano losowe pobieranie próbek z ośrodka podstawowej opieki zdrowotnej, a ostateczna kohorta obejmowała 1800 uczestników .

Pomiary BMI i WHR uzyskano po badaniu uczestników badania pod kątem cukrzycy na czczo. Cechy zdrowia i stylu życia oceniano także za pomocą kwestionariusza wraz z kwestionariuszem dotyczącym częstotliwości spożywania posiłków w celu oceny czynników dietetycznych, który przedstawiono jako punktację diety DASH (Dietary Approaches to Stop Hypertension).

Za potencjalne czynniki zakłócające uznano palenie tytoniu, spożycie alkoholu, czynniki demograficzne, w tym płeć, wiek i wykształcenie, aktywność fizyczną oraz choroby przewlekłe, w szczególności cukrzycę, choroby układu krążenia i nowotwory.

Co wykazało badanie?

Cięższa depresja i gorsze samopoczucie psychiczne były powiązane z byciem kobietą, młodszym wiekiem i cukrzycą, ale negatywnie wiązały się z aktywnością fizyczną. Uczestnicy badania z niższym wykształceniem i ci, którzy nie pili dużo, uzyskali wyższe wyniki w zakresie dobrostanu.

BMI odzwierciedla całkowitą tkankę tłuszczową w organizmie, podczas gdy WHR odzwierciedla centralne odkładanie się tłuszczu lub tłuszcz trzewny. W bieżącym badaniu oba pomiary tkanki tłuszczowej były istotnie powiązane z depresją.

Osoby z większą zawartością tkanki tłuszczowej były bardziej narażone na depresję u obu płci, nawet po uwzględnieniu stylu życia i określonych chorób związanych z otyłością. Związek ten był silniejszy u kobiet w porównaniu z mężczyznami; jednak oba były znaczące.

Zwiększona otyłość jest powiązana ze zdrowiem psychicznym.”

Jak otyłość wpływa na zdrowie psychiczne?

Wyniki badania potwierdzają wcześniejsze badania sugerujące zwiększone ryzyko wystąpienia nowej depresji wśród osób otyłych. Związek ten może wynikać z obniżonej samooceny, obrazu samego siebie i zadowolenia z siebie z powodu otyłości, a wszystko to może zwiększać ryzyko depresji.

Czynniki społeczne mogą również wpływać na to powiązanie, ponieważ osoby otyłe są często wyśmiewane lub dyskryminowane w sytuacjach społecznych. Otyłość może również przyczyniać się do chronicznych bólów stawów lub wywoływać fibromialgię, która może pogorszyć objawy depresji.

Zarówno otyłość, jak i depresja zakłócają równowagę chemiczną obwodów transmisji nerwów, zakłócając w ten sposób oś hormonalną, powodując stan zapalny, zwiększony stres oksydacyjny, dysfunkcję mitochondriów, która pogarsza metabolizm energetyczny organizmu, a ostatecznie neurodegenerację.

Zakłócenia w neuronalnych i hormonalnych systemach sygnalizacyjnych regulujących produkcję i zużycie energii przez organizm mogą również przyczyniać się do związku między otyłością a depresją, ponieważ hormony takie jak insulina i leptyna również biorą udział w spożywaniu żywności. Co więcej, otyłość i depresja mogą być powiązane ze szlakami neuronowymi, które łączą reakcje homeostatyczne z obwodami pomagającymi regulować nastrój.

Ubóstwo w dzieciństwie i inne wskaźniki statusu upośledzonego przewidują depresję u dorosłych. Może to wynikać z niekorzystnych czynników środowiskowych i stylu życia, niestabilności rodziny i zwiększonego stresu życiowego.

Jakie są konsekwencje?

Wyniki tego badania przekrojowego nie są jasne, czy otyłość powoduje depresję, czy odwrotnie. Dlatego potrzebne są dalsze badania w celu wyjaśnienia mechanizmów odpowiedzialnych za to powiązanie.

Ukierunkowane interwencje mające na celu zmniejszenie depresji powinny obejmować lepsze środki kontroli masy ciała na poziomie populacji, szczególnie w populacjach w średnim i starszym wieku.”