Decyzja samozwańczej kobiety o rdzennych korzeniach i popularnym apelu o kandydowanie w przyszłorocznych wyborach prezydenckich w Meksyku stanowi zagrożenie dla starannie ułożonych planów prezydenta Andrésa Manuela Lópeza Obradora, by utrzymać kontrolę nad prezydenturą jego partii lewicowej.

Xóchitl Gálvez, urodzona w biedzie przez tubylczego ojca, jako dziecko sprzedawała domowe słodycze na ulicach swojego miasta, zanim zrobiła udaną karierę jako bizneswoman, działaczka społeczna i senator. Jej ojciec był alkoholikiem, a siostra od 11 lat przebywa w więzieniu, czekając na proces w sprawie zarzutów o porwanie, o czym otwarcie mówi dobrowolnie.

Obecnie mówi się o niej jako o niekonwencjonalnej kandydatce, która mogłaby zapewnić populistycznej partii Morena Lópeza Obradora poważną konkurencję w przyszłym roku, kiedy lider, znany pod inicjałami AMLO, będzie musiał zrezygnować z prezydentury w ramach limitu jednej kadencji Meksyku.

Luźna, twardo stąpająca po ziemi bezpośredniość Gálvez i jej skromne pochodzenie sprawiają, że wyróżnia się spośród innych meksykańskich polityków opozycji, którzy często pochodzą z uprzywilejowanych rodzin pochodzenia europejskiego i wydają się bardziej swobodnie prezentować zagranicznym inwestorom niż prowadzić kampanie wśród wiejskiej biedoty.

Zanim rzuciła kapelusz na ring, López Obrador, mistrz komunikacji, z łatwością odrzucił swoich przeciwników jako rozpieszczonych burżujów i przedstawił siebie jako bliższego zwykłym ludziom. Teraz staje przed wyzwaniem ze strony polityka, który twierdzi, że jej historia życia czyni ją bardziej wykwalifikowaną do pomocy biedniejszym Meksykanom.

„Nie mówię z uprzywilejowanej pozycji, mówię z doświadczenia”, powiedział 60-letni senator Gálvez w rozmowie z Financial Times w wywiadzie udzielonym w hotelu w Mexico City. „Wierzę z własnego doświadczenia, że ​​ludzie chcą iść naprzód dzięki własnym zasługom. Nie wierzę, podobnie jak ten prezydent, że aspiracje są złe”.

Jej przybycie pobudziło szeregi zdemoralizowanych partii opozycyjnych PRI, PAN i PRD, z których wielu prywatnie przyznało, że nie ma szans w starciu z Lópezem Obradorem. Podczas gdy jego codzienna maratonowa konferencja prasowa dominuje na falach radiowych, prezydent z łatwością nawiązuje kontakt z mniej uprzywilejowanymi Meksykanami i odrzuca problemy, które przytłoczyłyby mniej popularnych przywódców.

Gálvez odniosła już sukces w jednym z najbardziej nierównych krajów na świecie, uciekając przed biedą w odległym mieście w środkowym stanie Hidalgo, w którym dorastała. Dostała się na uczelnię publiczną i została inżynierem informatykiem, zanim rozpoczęła karierę polityczną, głównie pod skrzydłami konserwatywnej PAN. Aby jednak zostać prezydentem, musi stawić czoła bardziej zniechęcającym przeszkodom.

Musi przejść skomplikowany proces selekcji i przekonać skłócony sojusz opozycyjny trzech bardzo różnych partii, aby przyjęli ją jako swojego kandydata na jedność. Nie jest jeszcze dobrze znana poza Mexico City. A jeśli zostanie kandydatem opozycji, zmierzy się z potęgą potężnej machiny politycznej Lópeza Obradora. Powiedziała, że ​​jest gotowa.

„Jestem destrukcyjną kobietą bez żadnego strachu” – powiedziała Gálvez o swoim wyzwaniu rzuconym politycznemu establishmentowi. „Bawię się”.

Ma smykałkę do przyciągających uwagę akrobacji politycznych, w tym przebierania się za dinozaura, by nabijać się z polityków starej gwardii. Prawne wyzwanie, by zmusić Lópeza Obradora do wpuszczenia jej na swoją codzienną konferencję prasową, przyciągnęło uwagę całego kraju. (nie wpuścił jej).

Politykiem, którego najbardziej obawia się Gálvez, może być Claudia Sheinbaum, która w zeszłym miesiącu zrezygnowała z funkcji burmistrza Meksyku, by walczyć o nominację na prezydenta Moreny i jest powszechnie uważana za preferowaną następczynię Lópeza Obradora.

Pochodzenie Sheinbauma z klasy średniej i kariera zawodowa w stolicy Meksyku stanowią ostry kontrast ze skromnym wiejskim pochodzeniem Gálveza.

„Pochodzę z [poverty], reprezentuję populacje, które są najbiedniejsze i najbardziej zmarginalizowane w kraju” – wyjaśnił Gálvez. Chciała zobaczyć dzieci z Chiapas, jednego z najbiedniejszych stanów Meksyku, uczące się kodowania i angielskiego. „Bardzo trudno było mi zaliczyć pierwszy semestr na uniwersytecie z powodu mojego niskiego poziomu akademickiego”.

Niektórzy meksykańscy politolodzy, jak Jorge Castañeda, wysoko ją oceniają. „Jest bardzo konkurencyjną kandydatką” – powiedział Castañeda. „I jest doskonałą działaczką. Jej koncepcja polega na tym, że wiadomość jest posłańcem”.

Denise Dresser, profesor nauk politycznych na uniwersytecie ITAM, powiedziała, że ​​Gálvez wstrząsnął wyścigiem, ale wciąż musi udowodnić, że potrafi zamienić entuzjazm w mediach społecznościowych w narodowe poparcie społeczne.

Musiałaby także znaleźć równowagę między przekonaniem elit PAN, która sprawowała prezydenturę w latach 2000-12, do poparcia jej, a jednocześnie apelowaniem do szerszego elektoratu, powiedział Dresser. „Myślę, że będzie to dla niej wyzwaniem, aby nie być kojarzonym z byłymi rządami i byłymi prezydentami”.

Gálvez zlekceważyła ostrożność niektórych sojuszników, którzy namawiali ją, by najpierw kandydowała na burmistrza Meksyku – powszechnie postrzeganego jako drugie najpotężniejsze stanowisko w Meksyku – przed próbą ubiegania się o prezydenturę.

Jej wybrane doświadczenie ogranicza się do jednej kadencji senatora i burmistrza Miguela Hidalgo, bogatej dzielnicy Meksyku, chociaż zajmowała stanowisko narodowe w konserwatywnym rządzie byłego prezydenta Vicente Foxa jako przewodnicząca komisji ds. narody.

W poniedziałek López Obrador powiedział, że wierzy, że Gálvez będzie kandydatem opozycji i przedstawił ją jako skażoną pracą dla Foxa i wsparciem potężnych elit biznesowych.

„Jedyne wybory, które wygrała, to… . . Miguel Hidalgo, gdzie mieszkają najbogatsi ludzie w Meksyku – powiedział.

Uważa, że ​​López Obrador i jego rząd są słabsi, niż się wydaje, co wskazuje na wysoki wskaźnik morderstw, upadający system publicznej opieki zdrowotnej, wielkie projekty państwowe pozbawione uzasadnienia biznesowego i nacjonalistyczną politykę gospodarczą, która odstraszyła inwestorów.

„Prezydent jest uwięziony między walką ze zglobalizowanym światem, własnymi ideałami i rzeczywistością gospodarczą” – powiedziała. Nearshoring, czyli przeniesienie produkcji z Chin bliżej Stanów Zjednoczonych, było „najlepszą szansą, jaką Meksyk miał od 100 lat”, przekonywała, ale López Obrador nie wykorzystywał jej w pełni.

Głównym wyzwaniem dla Gálvez jest teraz zebranie 150 000 podpisów popierających jej kandydaturę i pokazanie, że może zwyciężyć w debatach, sondażach i pierwszym głosowaniu, aby zdobyć nominację opozycji, co zostanie rozstrzygnięte do 3 września.

Jej bohaterami są Gandhi, Nelson Mandela i Matka Teresa, a tylko jedna rzecz w zostaniu prezydentem Meksyku niepokoi Gálveza.

„Nie chciałabym przestać jeździć na rowerze” — powiedziała. „Prezydent powinien być po prostu kolejną osobą. Kiedy zobaczyłem serial BorgenKochałem tę premier, która jeździła na rowerze”.