Została dodana w poniedziałek do rozszerzonego listę więźniów zatwierdzonych do zwolnienia w ramach umowy i znalazł się wśród 30 więźniowie palestyńscy i 10 Izraelscy zakładnicy mają zostać uwolnieni w środę.

Po zwolnieniu wideo Associated Press pokazało ją otoczoną przez zwolenników. Jedna z kobiet obejmuje ją i mówi, żeby była silna.

„Oczywiście, zawsze jestem silna” – odpowiada.

Tamimi, urodzona w znanej rodzinie aktywistów, zyskała międzynarodowe rozgłos po tym, jak w 2017 r. materiał filmowy przedstawiający jej policzkowanie i kopanie dwóch izraelskich żołnierzy w jej wiosce Nabi Salih stał się wirusowy, a ona odsiedziała osiem miesięcy więzienia pod zarzutem napaści i podżegania. Jej uwięzienie zwróciło uwagę na kwestię nieletnich palestyńskich przetrzymywanych w izraelskich więzieniach.

Ostatnie aresztowanie Tamimi miało miejsce 6 listopada, miesiąc po rozpoczęciu wojny ze Strefą Gazy. Była jedną z kilku Palestyńczyków, którzy według Sił Obronnych Izraela zostali aresztowani na Zachodnim Brzegu na początku listopada pod zarzutem „udziału w działalności terrorystycznej i podżeganiu”. IDF udostępniła zrzut ekranu przedstawiający, jak twierdzi, historię opublikowaną na jej koncie na Instagramie, zawierającą brutalne groźby wobec osadników na Zachodnim Brzegu.

Matka Tamimi, Nariman, zaprzeczyła oskarżeniom postawionym córce, mówiąc The Post, że nie została ona napisana przez Tamimi i że najnowsze konto jej córki na Instagramie „zostało zhakowane 10 miesięcy temu”.

Nariman Tamimi powiedział, że ojciec Tamimi, Bassem, został aresztowany tydzień wcześniej.

Amani Sarahneh, rzeczniczka Stowarzyszenia Więźniów Palestyńskich, powiedziała we wtorek The Post, że Ahed Tamimi jest przetrzymywany w więzieniu w Dimona.

Dziesiątki Palestyńczyków oskarżono o terroryzm lub podobne zarzuty w związku z wiadomościami opublikowanymi w mediach społecznościowych w następstwie transgranicznego ataku Hamasu z 7 października na terytorium Izraela, który organizacje praw człowieka skrytykowały jako tłumienie wolności słowa. Według jednej z grup praw człowieka w Hajfie w Izraelu setki palestyńskich Izraelczyków spotkały się z przesłuchaniami w swoich miejscach pracy lub na uniwersytetach w związku z ich wpisami w mediach społecznościowych.

Uwolnienie Tamimi i 29 innych Palestyńczyków nastąpiło szósty z rzędu dzień wymiany więźniów między Izraelem a Hamasem, odkąd w piątek weszła w życie przerwa w walkach. Pierwotnie porozumienie miało obowiązywać cztery dni i obejmować uwolnienie 50 izraelskich zakładników i 150 Palestyńczyków przetrzymywanych w izraelskich więzieniach, ale od tego czasu zostało przedłużone, aby umożliwić dodatkowe uwolnienia.

Po aresztowaniu w 2017 r. wizerunek Tamimi stał się stałym elementem murali i plakatów na całym świecie. Jej wioska Nabi Salih była miejscem cotygodniowych protestów, odkąd w 2009 roku żydowscy osadnicy skonfiskowali część ziemi.

Jej obrona stwierdziła, że ​​żołnierze należeli do grupy, która zastrzeliła jej kuzyna Mohammeda al-Tamimi chwilę przed incydentem z 2017 r., widocznym na nagraniu wideo. Wysoki rangą izraelski urzędnik wojskowy zaprzeczył, że Mohammed został zastrzelony, pomimo dowodów zawartych w dokumentacji medycznej i zeznaniach świadków, jak donosił wówczas „The Washington Post”.

„Pod okupacją nie ma sprawiedliwości” – powiedziała sądowi wojskowemu podczas wydawania wyroku.

Organizacje prawnicze, w tym Human Rights Watch, argumentują, że przetrzymywanie nieletnich z okupowanych terytoriów w Izraelu budzi obawy humanitarne.

Po odbyciu wyroku Tamimi wróciła do domu, gdzie została powitana przez bohatera i została powitana przez tłumy zwolenników. „Każdy, kto również wybiera tę drogę, powinien przygotować się na spędzenie czasu w więzieniu” – powiedziała reporterom.

Izraelskie tłumienie wolności słowa: „Wojna w wojnie”

W zeszłym tygodniu izraelskie Ministerstwo Sprawiedliwości opublikowało listę 300 więźniów, którzy mogą kwalifikować się do zwolnienia w ramach wymian – większość z nich to mężczyźni, a ponad jedna trzecia z nich to osoby nieletnie. Najmłodszy na liście miał 14 lat. W poniedziałkowy wieczór Izrael dodał do listy 50 palestyńskich więźniarek, które mogą zostać zwolnione w zamian.

Izrael w swojej komunikacji z organizacjami medialnymi określił palestyńskich więźniów znajdujących się na listach jako „terrorystów”. Osoby na liście są oskarżane o różne przestępstwa, od rzucania kamieniami po usiłowanie morderstwa. Wiele z wymienionych osób nie zostało formalnie skazanych, co może sugerować, że nie stanęły przed sądem. Niektórzy zostali przetrzymywani w „areszcie administracyjnym”, zgodnie z którym osoby na okupowanym Zachodnim Brzegu mogą być przetrzymywane bez postawienia zarzutów i procesu przez czas nieokreślony. Organizacje praw człowieka wyraziły obawy dotyczące braku należytego procesu w izraelskim systemie sądowniczym, zwłaszcza w sądach wojskowych w tym kraju.

Według izraelskiej organizacji praw człowieka HaMoked prawie jedna trzecia palestyńskich więźniów przetrzymywana jest w areszcie administracyjnym.

Jak Izrael przetrzymuje setki Palestyńczyków w więzieniach bez postawienia zarzutów

Według Sarahneh z Palestyńskiego Stowarzyszenia Więźniów od początku obecnej wojny siły izraelskie dokonały prawie 3300 aresztowań, w tym niektórych osób, które po kilku dniach zwolniono.

Według grup praw człowieka na Zachodnim Brzegu doszło do bezprecedensowego poziomu przemocy ze strony osadników żydowskich, a prezydent Biden potępił ataki „ekstremistycznych osadników”, które jego zdaniem były równoznaczne z „laniem benzyny” i tak już niestabilnej sytuacji.

Od 7 października na Zachodnim Brzegu odnotowano co najmniej 295 ataków osadników na Palestyńczyków, w wielu przypadkach towarzyszących lub wspieranych przez siły izraelskie, podało w środę Biuro ONZ ds. Koordynacji Spraw Humanitarnych. Agencja dodała, że ​​większość incydentów wiązała się ze szkodami na majątku palestyńskim, ale w 33 przypadkach zginęło Palestyńczyków.

W miarę narastania przemocy ze strony osadników Palestyńczycy z Zachodniego Brzegu obawiają się nowych wysiedleń

Miriam Berger, Annabelle Timsit, Lior Soroka i Loveday Morris wnieśli swój wkład w powstanie tego raportu.